06-07-2007, 12:43 | #1 |
Ağaç Dostu
|
Ağaç Kasalı Radyolar
Radyo günümüzde de popüler ancak televizyon öncesi dönemde çok daha popülerdi ve aynı zamanda görünümüylede çok saygın bir aksesuardı da ev ve iş yerlerinde... Ağaç kabinli radyoyu ilk tanıdığımda bende bu büyük kutunun içinde insanlar var sanırdım... Birbirinden farklı ve şık görünümdeki bu radyolarla bir nostalji köşesi oluşturmaya ne dersiniz? |
06-07-2007, 18:54 | #3 | |
agaclar.net
|
Alıntı:
Eve ilk radyo alındığında, "Nasıl olsa eskiyecek, ve evin tüm eskilerin konduğu yere konacak, o zaman içini açıp insanları çıkaracağım" diye düşündüğümü hatırlıyorum. Ne de olsa, yeni bir şeyi kurcalayıp bozmak yanlış olur... |
|
07-07-2007, 08:32 | #6 |
Ağaç Dostu
|
Çok güzel bir başlık. Rahmetlik anneanemin radyosu'nu annem bana vermişti, ben de salonumun en güzel köşesinde tutuyorum. Daha sonra ben de onun fotoğrafını ekleyeceğim. Bu kadar büyük olmamakla beraber insanı eskilere götürmeye yetiyor. |
07-07-2007, 09:16 | #7 |
Ağaç Dostu
|
Annemin(şimdi 81 yaşında) çeyizinden kalma bir ahşap radyomuz vardı. Topu topu iki üç düğmesi vardı ama el sürmem yasaktı. Ne olur ne olmaz, bozulur diye. Şimdi bilinmez pek ama o zamanlar hiçbir şey kolay edinilmezdi . Sırf bu yüzden bizim nesil, hala bir makineye ilk anda el süremez!!!! O ahşap radyoda arkası yarınları, radyo tiyatrosunu beklemek çoculuğumun en büyük zevkiydi. Tüm aile radyonun yanına oturup dinler, paylaşımı yaşardık. |
07-07-2007, 21:31 | #8 |
Ağaç Dostu
|
Bu başlığı açarken; radyonun vazgeçilmezimiz olduğu yılları da konuşuruz diye geçti içimden. Eklenen mesajlar bu anlamda beni çokca sevindirdi...Rahmetli amcamdan kalan eski gazetelerde yer alan radyo reklamlarını da koyacağım. Bu reklamlar, radyonun o dönemlerde ne ölçüde popüler olduğunu genç arkadaşlara sanırım daha net anlatacak.. İlk fotoğraf 1950 yapımı Grundig, İkinci ise Zenith radyo. |
07-07-2007, 21:46 | #9 |
Ağaç Dostu
|
Çocukken bahçeli bir evimiz vardı. Pek sık kullanmazdık. Bahardan bahara bahçedeki meyveleri toplamak için gider, birkaç gün kalır dönerdik. Beş yaşında felandım. Oraya her gidişimizde annem, büyükbabamdan kalan ağaç kasalı, dikdörtgen radyoyu açardı. Hep Türk Sanat Müziği çalardı. Hala arasıra o eve giderim ve o evdeki radyo hep Türk Sanat Müziği çalar. Trt'den başka kanalı çekmiyor her nedense. Şimdi her duyduğum Türk Sanat Müziği eserini azda olsa mırıldanıyorum. O radyonun, o yaşımda bana öğrettikleri.. |
07-07-2007, 21:48 | #10 |
agaclar.net
|
Çocukluğumun vazgeçilmezleri: Radyo, Doğan Kardeş, Bütün Dünya... Radyo konusu bunları da aklıma getirdi... |
08-07-2007, 15:10 | #21 |
Ağaç Dostu
|
Penelophe eklediği radyo fotoğraflarıyla başlığı galeriye dönüştürmüş, teşekkür ediyorum değerli katkıları için. malina ve memet Doğan Kardeş deyince; bu harika Çocuk Dergisinden de bir kaç cümle bahsedelim. Doğan Kardeş, adını Yapı Kredi Bankası'nın kurucusu Kazım Taşkent'in oğlundan almıştı. Bir heyelan sonucu 1939'da genç yaşta hayata veda eden Doğan'ın adı bu dergide yaşatıldı. Çok az kişi bu gerçeği biliyordu. Doğan Kardeş okuyucuya gerçek bir kişilik olarak yansıtıldı, adı çocuklar için bir kardeşlik bağı oldu, onların sözcülüğünü yaptı. Geleceğin birçok başarılı ismi Doğan Kardeş'te boy gösterdi. Piyanist İdil Biret yurtdışına gittiği yıllarda bile ona mektuplar gönderdi. Küçük Suna Kan ise mektubunda şöyle diyordu: "İtalya'ya müzik ve kültür tahsiline gidiyorum. İleride büyük bir virtiöz olarak döneceğimi düşündükçe seviniyorum. Memleketimin bana sarf ettiği emekleri boşa çıkarmayacağım." Suna Kan gerçekten de sözünü tuttu... |
11-07-2007, 14:03 | #25 |
Ağaç Dostu
|
Safiye Ayla değil mi? |
20-07-2007, 21:52 | #27 |
Ağaç Dostu
|
TRT Müzesi ahşap alıcılar (19 temmuz 2007)
Radyo yayını için gittiğimizde TRT'nin Harbiye binasındaki müzeyide gezme şansımız oldu. Çekebildiğim resimler bunlar. İlk resimde Praecox, yapımcı Esin Hanım ve yardımcısı Bilge Hanım. Güler yüzleri ile bize eşlik ederlerken; |
|
|