Minimum Yasası: Bitkilerin büyümeleri, toprakta en az bulunan elemente bağlıdır
 

Liebig'in Minimum Yasası

1840 yılında Liebig tarafından ortaya konan bu kurala göre, bitkilerin büyümeleri, ihtiyaç duyduğu besin elementlerinden toprakta en az bulunanına bağlıdır. Doğal çevrede bitkiler için gerekli olan elementlerin bir bölümü (karbon, hidrojen, oksijen vb.) bol miktarda bulunduğu hal*de, topraktakilerin bazıları bitkilerin gereksinimlerini karşılayacak dü*zeyde bulunmayabilir. Örneğin bor elementi bitki gelişimi için gerekli olmakla beraber, tükendiğinde diğer gerekli elementler bulunsa bile bitki gelişimi durur. Yani bitkilerin gelişimi, topraktaki minimum besin elementiyle sınırlandırılır. Topraktaki minimum besin elementinin azot ol*duğu düşünülürse, bitki gelişiminin toprakta bulunan nitratın (NO3) miktarına bağlı olarak değiştiği görülür

İlk olarak sadece bitkiler için ortaya konan bu kural, daha sonra tüm canlılar ve tüm ekolojik faktörler için uygulanmıştır. Buna göre herhangi bir canimin gelişimi için diğer faktörler uygun olsa bile, sınırlayıcı olan en olumsuz faktördür.


kaynak

Bu değerli bilgi için teşekkür ederim sanırım türü ne olursa olsun bitki severeklerin bu yasayı hep göz önünde bulundurmalarında çok büyük bir zaruruiyet var

Her şey gönlünüzce olsun ..:D

Sayın epsody,

bilgilendirme için teşekkürler. Sevgiler...

peki, topraksız tarımda sadece besin eriyikleriyle bir bitkiye ihtiyaç duyduğu tüm elementleri vermek mümkün mü..

Görsel sunumlarla açıklamalar.
 

Arkadaşlar bu yasanın işleyişi hakkında bazı resimler ekliyerek daha ileri aşamada paylaşımlara ulaşılabilir.

Bence mümkün sayın dermana.

Sn epsody zaten bu olay lise kimya bilgileri içinde mevcuttur.Düzenli bir sistemle maddeleri karıştırıyorsanız oranları katlayarak **** küçülterek aynı maddeyi elde edebilirsiniz.Fakat bir nesne elinizde yeterli kadar mevcut değilse ona göre karışımı azaltmakta mecbur kalacaksınız.En basitiyle 1000 saksı var 100 tohum var sadece yüz bitki oluşacak diğer 900 saksı bizim için bir önem taşımıyor saygılar

Sevgili epsody görsel materyaller anlatımla birlikte kullanılırsa daha faydalı olur. Aksi takdirde ters etki yapıp anlamayı güçleştirebilir. Bu nedenle ben resimlerden anladığımı açıklamaya çalışayım.

İlk iki resim tıpatıp aynı olmakla beraber üçüncüsüde mantık olarak aynı. Resimlerde, elementler bir su bidonunun kenarları olarak temsil edilmiş ve ilk iki resimde Potasyum (K) elementinin azlığı söz konusu. Bunun sonucu olarakta bidonun K seviysinden fazla su alamayacağı gösteriliyor. Yani ilk mesajınızdaki bilgi dolaylı yoldan anlatılmış olunuyor. Büyüme, bitkilerin ihtiyacı olan elementlerden az olanıyla sınırlıdır. Yani büyüme için gerekli elementlerden birisi biterse büyüme durur. Doğru muyum?

Saygılarımla...

Zaten topraksız tarımın felsefesi besin eriyikleri ile bitkinin ihtiyaç duyduğu elementleri, ihtiyaç duyduğu zamanda, ihtiyaç duyduğu kadar vermektir sayın dermana.

Bu bilgi mantığına yorum müspet yorum.
 

Açıklamalarınız ile resimleri yerinde yorumlamışsınız samimi ilginize şükranlarımı sunarım, sevgilerimle.

topraksız tarıma SENTETİK TARIM gözüyle bakıyordum. sanırım bazı görüşlerim değişmeye başladı.

Bize bunu, Fakültede, Bitkibesleme dersinde FIÇI KANUNU diye öğretmişlerdi. Buna göre fıçının tahtaları, bitkinin faydalanacağı besin maddelerinin oransal miktarıdır. Bunlardan herhangi bir elementin ihtiyacı 10 birim ise ve o element den 5 birim var ise, diğer besin elementlerinden de 5/10 = 1/2 oranında faydalanabilir. Diğer deyimle diğer besinleri miktarı tam olsa bile bitki bunun yarısından faydalanabilir.

Burada besin maddelerinin hepsi eşit değil, ama birbirleri ile orantılıdır. Anyon/katyon (+/-) dengesi ve toplam EC (tuzluluk) değeri önemlidir.

İş kalıyor; toprağımızda az olan ana besin maddesi veya iz besin maddesinin hangisi olduğunu bulmaya!
Daha sonra ikinci en az olanını bulmaya!
Daha daha sonra üçüncü en az olanını bulmaya!
Daha daha daha sonra dördüncü en az..............

"MİNİMUM YASASI" nın geçirli alanlarıdan.
 

Justus von Liebig, 19ncu yüzyılda yaşamış bir kimyacıdır. Kendi adıyla bilinen bir yasa -Liebig'in Minimum Yasası- onun, bugün bile bilinir olmasını sağlamıştır.

Yasa şöyle diyor; "bir bitkinin ihtiyacı olan çeşitli besin maddelerinin topraktan emilebilecek azami miktarı, bunlardan en eksik olanın eksikliği oranında olabilir".

Yani, toprakta -bir bitki için- gerekli tüm mineraller tamam, fakat içlerinden birisi, olması gerekenin yarısı kadar olsa, bütün diğer mineraller -ne kadar bol bulunursa bulunsunlar- ancak %50 oranında emilebileceklerdir.

Muhtemelen benzer bir mekanizma insan ve hayvanlar için de geçerlidir. Yanağından kan damlayan insanların -ya da tombul ev hayvanlarının- niçin umulmayacak hastalıklara yakalandığının açıklamalarından birisi, minimum yasası'nda gizli olmalıdır.

Liebig'in bu yasası hakkında çok sayıda kitap ve makale yayımlanmıştır.1 Bunların bir bölümü bitki beslenmesi, bir bölümü ise sosyoloji ile ilgilidir. Örneğin, çoğu toplumların kendilerini idame ettirdikleri düzeyin niçin azami yetkinlikleri düzeyinde olamadığı bu yasa ile açıklanmaktadır. Buna göre, bir toplum kendini en az uygun koşullarda dahi sürdürebilmelidir. Aksi halde doğal seçimle yok olacaktır.

Bir toplumun, varlığını en üst düzeyde sürdürmesi için gereken belki yüzlerce koşul vardır. Bu koşullardan bazıları tam hatta fazlasıyla yerine gelmişken bazıları eksik yerine geliyor hatta hiç gelmiyor olabilir. Bu eksik koşullar muhtemelen pek dikkat çekmeyebilecek, pek fazla önemsenmeyen koşullar olabilir.

İşte bu gibi durumlarda, diğer bütün uygun koşullara karşın toplum, yaşam düzeyini belirli bir seviyenin üzerine çıkaramayacaktır.

Bu yasa bir birey, aile ya da şirket için de doğrudur.

Bir birey, şirket ya da toplum, ulaşmak istediği bir düzeye, neleri yapması gerektiğine çok dikkatli bakıp, minimum yasası uyarınca neleri eksik bıraktığını görmeye çalışarak ulaşabilir.

Bu dikkatli bakışı engelleyebilecek çok sayıda nedenin başında, çeşitli koşullanmışlıklarımız gelir. Çoğunluğun önem verdiği ölçüler mutlaka dikkate alınması gerekenlerdir. Ama, bir organizmaya can veren, çoğunluğun genel geçer ölçüleri değil, pek göze çarpmayan ölçülerdir.

Çoğunluğun ölçüleri genelde somuttur. Bu göze çarpmayanlar ise çoğu zaman elle tutulur cinsten olmayabilir.

Şirketler bilançosu, çalışanların işyerine sadakâtleri ya da üretim miktarları, herkes tarafından önemsenen ölçülerdir.

Ama -örneğin- çalışanların, çeşitli yollarla kurdukları iletişimler sırasında kullanılabilecek olan "katma değeri olmayan söz ya da yazı kısmî cinayettir" ilkesine ne denli uydukları, somut olmayan, bu yüzden de pek önemsenmeyen bir ölçüdür.

Ya da -yine örneğin- bireysel becerilerin geliştirilmesi konusunda neler yapıldığı da genelde pek önemsenen bir ölçü değildir.

Ama gerçekte bir organizasyonun performansını kontrol eden az sayıdaki ölçüden birisidir.

Hedeflerine erişmek yolunda -görünürde- herşeyi tamam olan bir birey, şirket ya da toplum, bazı önemsemediği gerekler nedeniyle hedeflerine ulaşamadığında Liebig'in bu yasası hatırlanmalıdır.

1 Bu konuda daha geniş bilgi edinmek isteyenler. Bkz. Justus van Liebig: The Chemical Gatekeeper, William H. Brock

Kısaca buna zincirin en zayıf halkası neyse osundur diyebilir miyiz ? insanlar ve hayvanlarda aynı aslında yetersiz vitamin mineral su karbonhidrat protein vs alımında güçsüz düşme hastalanma **** kilo verme tırnak kırılması saç dökülmesi gibi şeyler gözlenmekte. Sadece su ve ekmek ile de yaşanır ama yaşam kalitemiz sıfıra yakın olur. Bitkilerde yaşar ama büyümesi gelişmesi canlanması parlaklığı çiçek açması beklenemez.

Peki bu durumda nasıl toprak karışımı kullanmalıyız nasıl sulamalıyız ve dışarıdan neler vermeliyiz bitkilerimize ?