yavru saksağan

[eticin]

arkadaşlar, bir gözü şişmiş ve kapalı halde, muhtemelen yuvadan düşmüş bir yavru saksağan bulduk. şimdilik kutuya koyduk. akşama kadar ölmezse veterinere götüreceğiz sonra da büyüyene kadar evde bakılacak. bilgisi olan arkadaşlardan bakımı konusunda yardım rica ediyorum.

[s.serdar]

Bu sabah bahçemizde mazıların altında yavru saksağan kuşu bulduk. Henüz uçamıyor. Kedilere yem olmasın diye yakalayıp koruma altına aldık. Bisküiti az süt ve su ile bulamaç haline getiririp enjektörler ağzına vermeye çalışıyoruz ama pek başarılı olamadık. İnşallah yaşatabilir ve uçmayı becerinceye kadar misafir etmeye çalışacağız. Bakıp büyütme ve beslenme konusunda tavsiye ve akla ihtiyacımız var. Desteğinizi bekliyorum...

[s.serdar]

Yardımcı olmak için Telefonla bizi arayan Fikret Can beyden, WhatsAPP üzerinden aldığım değerli bilgileri paylaşayım dedim. Belki benim gibi ihtiyaç duyanların işine yarayabilir diye...

SAKSAĞAN YAVRUSU :

Mamalar :

Kabuğu ile haşlanmış ezilmiş patates. Yağsız dana kıyması, her türlü et ya da balık karıştırılmış ekmek, sebze, meyve, tavuk, tavuk yüreği, sakatat.

Küçük parçalar halinde fare, ölü civciv, solucan, böcek, sinek, güve, çiğ yumurta,yumurta sarısı,

Sıcak suda bekletip yumuşatılmış tahıl, bakliyat, tohumlar,

Günde bir kez ceviz,

Sağlıklı beslenmesi açısından besinler soyulmadan, kılı tüyü ile birlikte verilmeli. Makasla küçültülmüş kuş tüyleri de sindirim desteği için verilmelidir. Kalsiyum ihtiyacı için yumurta kabukları un ufak edilerek besinleri ile verilebilir. Ya da eczaneden polivit,ya da Spravit alınır, günlük 0.5 cc (bıçağın ucuyla çok az miktarda)mamaya karıştırılır. D vitamini ihtiyacı için günde 45 dakika kadar güneşe çıkarılmalı. Kendi yiyorsa çekirgeleri su içinden alabilir.

Vücut ağırlığının %10-50 si kadar suya ihtiyacı var. Su içmiyorsa her beslenmeden sonra gaga dibine su damlatılmalı.

Gönüllü yemezse :

Bir yardımcının desteği ile gaga açılır ve mama verilir. Almak istemezse gerektiği kadar bastırılabilir.

Gerek su ve gerekse mama verirken soluk borusuna kaçmamasına azami özen gösterilir. (Gagası açıldığında yavru nefes alıp verirken soluk borusunu rahatça görülür.)

Yutmuyor, ya da yediklerini kusuyorsa :

Orta boy bir enjektörün ucuna serum hortumu takılmalı ve yine soluk borusuna dikkat ederek hortum kursağına inecek şekilde (10 cm kadar) yemek borusuna salınmalı ve daha önce hazırlayıp enjektöre çektiğimiz sıvı mama yavaşça kursağına enjekte edilmeli.

Kafes olarak genişçe bir karton kutu uygundur. Havalandırma delikleri olmalı. Dinlenirken, uyurken üstü bir bezle kapatılmalı. Altına gazete serilirse dışkı temizliği kolay olur. Kafesinde ya da civarda her zaman,gerektiğinde içine girip yıkanabileceği kadar geniş ve devrilmeyecek kadar sağlam bir su kabı olmalı.

Besleme aralığı:

Yavru ne kadar küçükse, besleme aralığı o derece kısadır. Bu 15 dakika ile 2 saat arasında değişebilir. Yem miktarı da kuşun cinsine göre değişir.

Yeterince beslenip beslenmediğini kursağını yoklayarak anlayabiliriz (kukumavlar hariç) Tohum yiyicilerin kursakları, böcekçillere oranla daha büyüktür.

Az az, ama sık sık beslemek gerek. Besledikten sonra kursak hala boş ise, biraz daha mama verilebilir, Karnı doyduğunda sindirim için uykuya bırakılır.

Sağlıklı bir kuş acıkınca ciyak ciyak bağırır, bütün gün mama için ağlayabilir. Bazı yavrular utangaç olur çok acıksa bile sesi çıkmayabilir.

Oburlar şişmanlıktan çatlayabilir, Mızmızlar açlıktan geberip gidebilir.

Yavrumuzun semizliğini, göğüs kemiğini ve göğüs kaslarını parmağımızla yoklayarak anlayabiliriz.


Unutmayın !..

Yavru, şu üç yeteneği ebeveyninden öğrenir :

Uçma
Kaçma
Avlanma

Bunları öğrenmeden hayatta kalamaz.

1-Uzun süre kafeste kalan kuşun kanat kasları zayıflar. Kaçmak, avlanmak için gerekli kıvrak manevralar yapamaz. Doğada aç kalır, kurda kuşa yem olur.

2-Alarm sistemini en etkin kullanan canlı türü kuşlardır. Tehlikeyi sezen nöbetçi birey alarm sesiyle öter. Düşman göründü! anlamındaki bu kırmızı alarmı algılayan tüm bireyler sığınaklara koşar canlarını kurtarırlar. Yavru bu hayati savunma sistemini ebeveyninden öğrenir.

3-Usta bir avcı olmak doğuştan kazanılan bir yetenek değildir. Ebeveynin vazgeçilmez görevlerinden biri de yavruyu usta bir avcı yapmaktır.

Hayattaki tek ebeveyni olduğumuza göre, yavruyu bakıp büyütmek kadar, bu yetenekleri öğretmek de artık Bizim görevimiz.


Bunun için :

1-Uçma yeteneğini yeniden kazanana dek egzersiz yapmalıdır.

Uçuş antrenmanları için bulunduğu odanın perdeleri, tülleri kapatılır ve böylece özgürlüğe kaçma girişiminde cama çarpıp yaralanma riski önlenir.


2-Büyütme şansımız olursa,yavru bize alışır, evcilleşebilir. Zamanı geldiğinde gitmek istemez.

Daha da önemlisi, düşmanlarını (insan,kedi,yırtıcılar vs) tehlike olarak görmeyebilir ve doğaya saldığımız da kendini koruyamaz, kolay av olur.

Bir kişi dokunmalı, beslemeli. Mümkünse eldiven kullanılmalı,sağlığı için gerekmedikçe temastan kaçınılmalı, başkalarının dokunması önlenmeli. Amacın evcilleştirmek değil, tekrar doğaya kazandırmak olduğu unutulmamalı.

Göğüs kemiği fazla ele geliyor, göğüs kasları hissedilmiyorsa çok zayıf demektir. Göğüs kasları fazla gelişmiş, göğüs kemiği hiç hissedilmiyorsa, tombiş demektir.


Temizlik :

Tüyler kuşlar için çok önemli.Özellikle kanat tüyleri.

Tüyleri, özellikle kanatları, tüylerin ve teleklerin düzgün olmasına azami özen göstererek ıslak bezle (başka hiçbir malzeme kullanmadan) iyice temizlenmeli. Popo civarı ihmal edilmemeli.

Her ne sebeple olursa olsun hastanızı ters çevirmeyiniz. Olağanüstü strese girer.

[s.serdar]

Sanki bize biraz alıştı gibi.