Sokak Köpekleri
 

Oturduğumuz yerin arkası boş, tepelik bir arazi ve ben orada 10-12 arası köpek besliyorum akşamdan akşama kasaplar çarşısından topladığım etleri onlara veriyorum. Onlar da sabahları ve öğlen sıcağında daha gerideki araziye çekilip gölgelere kaçıyorlar.

İki tanesi de bizim binanın önünden ayrılmıyor, birine acil yuva bulmam lâzım. Binadan biri aşırı rahatsız ve kulis yapıyor. Birgün bir zarar vericekler diye korkuyorum. Zavallıcığı bulduğumda açlıktan hareket edicek durumda değildi şimdiki hâli de bu.

Van'da olup da siteye üye olanlardan isteyen olursa verebilirim. :(

Bu başlığı biraz daha canlandırmalı.

Arkadaşlar sokakta beslediğiniz köpekler varsa fotoğraflarını ekleyebilir misiniz? Bir de onlar için neler yapıyorsunuz? Beslenmelerinde ne tür yiyecekler -kolay ulaşılabilir ve ucuz-kullanıyorsunuz? Sizin bu yaptıklarınızdan şikâyetçi olanlar var mı? Lütfen paylaşalım. Benim açıkçası sokak köpekleri başlığında yapılacak paylaşımlara çok ihtiyacım var.

Yukarıdaki resimdeki yavrunun ne olduğunu da yazayım merak edene, ona bir ev buldum, Edremit'in bahçeli evlerinden birinin sahibine verdim, bahçesine bağladı, bakımını da üstlendi. Bu köpek sanki av köpeği gibi, tavukları kovalıyor, çok hareketli, kontrol etmek için gittiğimde bir iki defa çözüp dolaştırmaya çıktım, durdurabilene aşk olsun, ama peşimden ayrılmadı, uzaklaştığında durup beni bekledi. :)

Sevgili arakadaşım,
Yazınızı okuyunca ne kadar sevindim anlatamam,bende sizin ğibiyim 5 tane sokak köpeginin annesiyim.Köyde her gün yoluma bakıyorlar,arabanın sesini duyduklarında nerde olurlarsa koşa koşa gelirler. Birtanesi biraz nazlı soğuklarda onu eve getirdim,çok mutlu bir görmelisin adı ada hepsine isim koydum isimlerini biliyorlar.
Bu hayvanlar köydeki evimin önöne gelirler,ben gidemediğim zamanlar köyde bir bakkalımız var o besliyor oda hayvan sevdalısı.
Onlara marketlerden son kullanma tarihi gelen et ürünlerini alıyorum
bulamadıgım zaman çorbalık tavuk alıyorum,ucuz sosislerden alıyorum arada köpek maması.
Tabi bunları asla pişirmeden vermiyorum.
kar kalksın resimlerini cekerim.
Selamlar sevgiler.

Sevgili Suz-i Dilara, benim baktığım 4 köpek, 10-15 kedi (erkek veya kız tamamı kısırlaştırılmış) ve saksağanlarım var.Ayrıca güvercin, kumru ve kargaları da sitemizde 2-3 kişi besliyoruz. Bunların hepsinin, ayrı sayfalarını bulup yazmam beni çok aşar.

Çevreden tahmin ettiğiniz gibi çok şikayet geliyor. Yalnız köpekler, değil kumrulardan bile... Geçtiğimiz sonbaharda işler daha da karıştı ve en akıllı köpeğime başka bir yuva bulmak zorunda kaldım. Aslında kimseye de zararımız yok. Ben sabahları çok erken kalkarım. Hepsini dolaşır, yiyeceklerini verir, karınlarını doyuruncaya kadar bekler, artanları (kuşlarınki hariç) toplayıp , saat 7 gibi evime dönerim.

Neden yiyecek bırakamıyorum? Asıl problem burada. Arada bir, akıllarına esip, çöpe atılacak yiyecekleri çok kirli kaplar veya poşetlerle getirip ,ortalık yere, olduğu gibi bırakanlar var. Getirdiklerini (yenmeyecek kadar kokmuş yemekler, balık kafaları, çok bozulmuş süt ürünleri...) bizimkiler de yemiyor,günlerce ortalıkta duruyor. Zaten ben de yemesinler diye dua ediyorum. Yerlerse , ertesi gün Veteriner'deyiz. Biliyormunuz, bu gibi kişiler, hayvansever olduklarını düşünürken, şikayet edenlerden, daha büyük zarar veriyorlar. Uygun yerlere temiz bir şekilde yiyecek konulmasının önünü kesiyorlar.

Sonbaharda olanlar daha sonra...Sevgilerimle...

Burada insanla hayvanı karıştırdım.

Karnını doyurduğunuz bir köpek sla sizi ısırmaz. İnsanla hayvanın asıl farkı bu..

(benimde 11 tane baktığım sokak ökpeğim ve sayıları her gün değişen kedim var.)

Bizim evde 2 kedi, 1 köpek var, ayrıca bakmaya çalıştığımız 10 civarında sokak kedisi:) Komşularımızdan bazıları da mahalledeki sokak köpeklerinin bakımını üstlenmiş durumda.
Yazlıkta sokak köpekleri benimdi, yürüyerek bir yere giderken, önde ben, arkamda en az 4-5 köpek, aynı fareli köyün kavalcısı gibi gidiyorduk:)
Şu anda mahallemizin en çok sevileni, her kesin gözdesi, dişi bir sokak köpeğimiz var, adı Pimpirik
, belki de dünyanın en kibar köpeğidir:)
Fotoğrafını çekip en kısa zamanda yükleyeceğim.

hayvanı sevmeyen insanı da sevemez
bu soğuk havalarda sokaktaki hayvanları yalnız bırakmıyalım üstelik sadece soğuklarda da olmamalı herzaman beslemeliyiz
onlarda can taşıyorlar

Hava o kadar soğuk ki, zavallı köpecikler bahce teline gelip bekliyorlar yiyecek verelim diye. Eşim, onlara ev artıklarından mamalar hazırlıyor. Tel kapının dışına bıarakıyor, bizim paşa o sıra da içeride deliriyor tabii. Havlamaktan dili dışarıya cıkıyor.
Zavallı köpeciklerde birbiri ile kavga ediyor bir lokma fazla kapabilmek için.:(
Kediler için de yan bahceye yemek hazırlanıyor tabii.

En kızdığım da, hayvanların yiyebileceği artıkları çöpe atmaları insanların. Hiç olmazsa bir kabın içinde çöpün dışına koyun da, şu kötü havalarda bari hayvancıklar iki lokmayı yiyebilsinler.

Hepinize teşekkürler.

Karşıyaka Belediyesi geçtiğimiz yaz başı sokak hayvanları için su ve yemek kapları dağıttı. Her köşede duran su ve yemek kaplarını mahalle sakinleri dolduruyor.
Bir zamanlar önümüzdeki parkta takılan şarapçı; ben yeni dikilen çiçeklere kim basmış aceba diye söylenirken, hayvanların işi olduğunu belirtti. Ben de; ee, olacak o kadar, onlarda bu parkın sakinleri deyince; bu Bostanlının kedileri, köpekleri bile şanslı demişti:)

İzmir'e bu konuda hayranım, hayvanlar orada daha şanslı, daha rahat gibi sanki. :) Medeniyet ayrı şey ya. :)

Ben de beslediğim sokak köpeklerinin yarın fotoğraflarını çekebilirsem ekleyeceğim, beni görünce atlıyorlar, zıplıyorlar çekemiyorum. :) Onlara bayılacaksınız, o kadar tatlılar ki.

İsimlerini de şimdiden yazayım da ufak ufak tanıştırayım onlarla.

Baştan söyleyim Tin Tin ve Üçüzler hariç hepsinin isimlerini çocuklar koydu ben de değiştirmedim: Reks, Garip, Minik, Üçüzler (bu tek isim üç ayrı köpeğe ait, birbirinin kopyası üç kardeş, onları ayıramıyorum, hangisini görsem Üçüz gel oğlum diyorum :) Jagi (Jaguar'ı kısaltmışlar :), Dilsiz (hiç havlamazdı yavruyken), Tokmak Kafa ile Tosun Paşamız vardı onlara yuva bulduk, Duman, Nazlı, Ramazan (ada apartman görevlisi çocukların beslediği yavruyu kovup onlara kızıyor diye adını kovduğu yavruya vermişler :) Baron (kendisi polis köpeği olur, malülen emekli), Deyzi (ev bulduğumuz en yukardaki yavru), Tin Tin'in yavrusu Koca Ayak bizimle ama Korsan (tek gözünün etrafı korsan bandıyla çevrili gibi tüylerinden dolayı) vardı sessizce kayboldu gitti bir daha gelmedi. Bir de gruba sızan 3-4 tane daha köpek var, onlar da isimsiz, bize alışık değiller, kaçıyorlar.

Bir de henüz isimsiz beş kardeş var, demin onlara yemek verdim geldim. Yukarda saydıklarımın en küçüğü 9 aylık, bu beş kardeş taş çatlasın dört aylık falan :(

Oysa, bizim köyün hayvanları açlıktan perişan. Keşke, İzmir kadar şanslı olsaydık.

Kıyamam onlara:( Her kes çevresindeki hayvanı beslese, kendi artıklarını ekmekle karıştırsa verse :(

Ne kadar da haklısınız.Aynısını biz de yapıyoruz ve artık öyle bir duruma geldi ki sokaktaki köpekler kardeşim oldu;okuldan geliyorum karşılanıyorum sabah çıkarken selamlanıyorum.Bir gün okula gitmesem ertesi günü üstüme yapışıyorlar selam veriyorlar;şimdi kış diye ortalıkta yoklar :( Bizim evde de 2 kedi 1 köpek var.Kedilerin 2si de sokaktan köpekse şirin mi şirin bir golden.Hayvanlar evin de sokağın da neşesi anlayacağınız ;)

Bugün, sabahın köründe,soğuktan titreyerek asli görevimi yerine getirmeye gittim. Ve gördüklerime inanamadım. Gece, gizli bir kahraman köpeklere ziyafet çekmiş. Kıyıda köşede yiyemedikleri 1-2 kemik kalmış, hepsi karlara serilmiş horul horul uyuyorlardı.
Ne kadar mutlu ve huzurlu evime döndüğümü anlatamam...

Oscara aday bir film var, sanırım haftaya sinemalarda gösterime girecek. Tavsiye ederim...

War Horse - Savaş Atı
Eklenti 267301

"1. Dünya Savaşı sırasında kırsal İngiltere ve Avrupa arasında geçen “Savaş Atı”, Joey adlı bir at ile onu evcilleştirip eğiten Albert adında genç bir adam arasındaki muazzam dostlukla başlıyor. İkili mecburen ayrı düşüyor. Atın savaş boyunca yaptığı sıra dışı yolculuğu anlatan film Tarafsız Topraklar’da duygusal sona yaklaşırken atın karşılaştığı herkesin, İngiliz süvarilerin, Alman askerlerinin, bir Fransız çiftçi ve onun torunun hayatlarını nasıl değiştirdiğini konu ediyor."

Resim biraz talihsiz olmuş gerçekten. Yıllardır köpeklerle haşır neşir olan biri olarak resimdeki hareketin köpeği tekmeleme hatta uzaklaştırma çabası olmadığını söyleyebilirim. Laf aramızda, bazen günlük el yıkama kotamı fazlasıyla doldurduğumda ya da kısa sürede el yıkayacak bir pozisyon olmadığında kendi köpeklerimi de ayakla sevdiğim çok olur :)

Sn.Meyvelitepe, sn.syılmaz'ın isteği üzerine fotoğrafı kaldırdım, bu yüzden mesajım görünmüyor. Fikrim geçerlidir ama...

Aynen yazdığınız gibi ben de bazen ellerimi yıkamaktan bıkmış ve kokmasını istemediğimde (bilirsiniz sabunla yıkasak bile koku sinebiliyor) veya giyinip evden çıkarken el yerine ayağımla sevdiğim oluyor. Yeter ki sevgiyle dokunulsun... :)

Ayakla sevmek bence pek hos bi yaklasim degil :(

bu konu bu kadarmı az ilgi görür çok güzel bir başlık bence benim evimde 3 tane köpek var 1 tanesi terrier 2 tane SAFKAN sokak köpeği (: sokaktada beslediğim 4 tane bildiğim köpek var yanımda(çanta vb)köpek ve kedi maması taşıyorum sokakta kedi veya köpek gördüğüm zaman ki kış aylarında daha yoğun besliyorum güzel bir duygu özellikle yemi verdiğinizde o yemden 3-5 tane yedikten sonra teşekkür ederek nolur beni bırakma dermişçesine bakışları.......kimbilir kaç kez ağlattılar beni (:

Filmi bugün izledim ve tek kelmiyle muhteşemdi diyebilirim.Bağlantılar,serpiştirilmiş güzellikler,gerçekten savaşı iyi yansıtan fakat hayvan sevgisini işleyen çok güzel bir film.Kesinlikle herkese tavsiye ederim.

Dışarda beslediğim köpeklerden bazıları. :)

Devam:

Mağaradaki anne ve yavruları farketmeseydim üzerleri bugün toprakla doldurulacaktı. Tepeye deprem konutları yapıyorlar, bu zavallıcıkların bulunduğu yeri de toprakla doldurup üstüne ev yapacaklardı. Belediyeyi aradım, geldiler ama gelenlerin kendine hayrı yok. :( Zor bela anne ve iki yavrusunu çıkardık, barınağa gönderdim kalan üçünü çıkaramadık korkup arkalara saklandılar. Bugün yarın korkuları geçip bana alıştıklarında alıp annelerinin yanına götüreceğim. Şantiyedekilerle de konuştum oraya toprak doldurmayacaklar ben söyleyene kadar.

Aynı yerin yukarısında taşların altında bir anne ve yavruları daha var geçen sene büyüttüğüm yavrulardan Minik, o da annecik olmuş. :) Şantiyedekiler onları görüp orayı kazmayı durdurmuşlar ama yavruları daha çok küçük annelerinden ayrılamayacak durumdalar.

Oy! Oy! Çok güzeller, yavruların şirinliği:) Sevgili Suz-i Dilara bu hayvancıklara baktığınız için elleriniz dert görmesin, yüreğinize sağlık:)

Helal olsun size. Bu duyarlı davranışızı görünce çok duygulandım. Miniklerin ve annelerinin fotoğrafına önce bayıldım sonra yazınızı okuyunca boğazıma bir yumru oturdu... Sokak köpeklerinin gözlerindeki ifade o kadar çok şey anlatıyor ki...

Sevgili limon, acemifüsun güzel sözleriniz için teşekkür ederim. Bizimki bir erdem değil herkesin böyle olması gerekiyor aslında. Dünyayla başetmek güç, yanlışlar doğru, doğrular yanlış olmuş. Toplumun değerlendirmelerine bakarsak bizler gibi insanlar deli.

Sizler fotoğraflardan görüp seviyorsunuz, ben onlarla bütün gün birlikteyim, çarşıya giderken, otobüs beklerken, dışarıyı seyrederken vs... Onların her haline şahidim, açlıktan çöpleri karıştırırken, yağmurdan kardan saklanacak yer ararken, üşürken, kavga ederken, ulurken, depremden önce yaptıkları, çıkardıkları sesler hepsi bir an gözümün önünden gitmiyor. Hepsinin doğumundan şu ana kadar ki hallerini biliyorum, bütün çaresizlikleri, sevimlilikleriyle yolumu yemek diye bekledikleri günlerden yukardaki erişkin hallerine kadar. :) Onlar benim çocuklarım gibi.

Dün barınağa gönderdiğim anneyi de yavruluktan beri biliyorum. Akşam çok çok üzüldüm, bir yandan barınaktaki şartları düşünüyorum, yeterli mi acaba diye, bir taraftan geride kalan yavruları. Doğadaki zavallıyı alıp barınağa kapatmak hiç insanca gelmiyor bana, üzerimizdeki toplumsal baskı o kadar büyük ki arkamız da olmayınca boyun eğiyoruz. Barınağa gidip anne ve yavrularını kontrol edeceğim: Yerleri nasıl? Hayvanlara nasıl davranıyorlar? Haftada birkaç gün gidip barınakta gönüllü olarak çalışmayı düşünüyorum. Bir gönüllünün varlığı hayvancıklar için de iyi olur. Eziyet edilme, ihmal vs. gibi şeyler varsa en azından mücadele eder, onları savunurum, şikayet ederim, kayıt altına alırım, hayvanların haklarını ararım diye düşündüm.

Sayın Sûz-i Dilârâ, yaptıklarınızdan dolayı size sonsuz teşekkürler. Köpekleriniz de çok güzeller.

Sevgili Sûz-i Dilârâ, biraz önce KanalD'de gördüğüm iyi kalpli,sevimli genç kız sizdiniz, değil mi?