Yavru seçiminde dikkat edilmesi gerekenler

[hassoman]

Bugün Kızılay’da dolanırken bir evcil hayvan satan bir yere uğradım. Burada bir şeyi farkettim, (oysa çok daha önce farketmem gerekirdi) hayvan almaya gelenler hayvanları ticarete konu bir mal gibi görmüyor. Sanki, kendilerinden bir parçayı bulmaya geliyorlar. Benim gibi öylesine bakmaya gelenler ise çevrelerine daha eleştirel bakıyor. Hayvanların kapalı halleri, dükkanın temizliği, hayvanların bakımları üzerine konuşuyorlar.

Bunu dükkan sahibiyle konuştum. Her hayvan için değil ama bazı hayvanlara kendisinin de bir mal gibi bakmadığını, hâttâ gözü tutmadığı müşterilere hayvanı satmamak için işi yokuşa bile sürdüğünü, gözü tuttuğu müşteriye ise elinden gelen kolaylığı gösterdiğini söyledi. Hatta bazılarına kıyamayarak kendine ayırdığı da oluyormuş. Sanırım sözlerinde samimiydi. Ondan yavru seçerken nelere dikkat edilmesi gerektiğini sordum; anlatmaya başlayınca kısa kısa notlar aldım. Bilmediğimiz şeyler değil belki ama doğrusu benim o an aklıma geliveren şeyler de değildi?
Hangi birini yazsam bilmem ki?


Bir kere her yerden yavru alınmazmış.
Satıcı hayvanın aşılarını ve sağlık durumunu gösterir bir belge verecek, garantisi olacak.
Fiyatı aşırı düşük olan yavrudan mutlaka kuşkulanmalı diyor.
Hayvan temiz görünümlü olacak, yarası, beresi, sakatlığı olmayacak.
Kulakların içine, gözlere, patilere, tırnaklara ve parmak aralarına bakılacak,
Nefes alış verişi anormal olmayacak.
Anüs ve çevresinde bir anormallik olmayacak (ishal,,,),
nefesi kokmayacak,
Gözler canlı olacak ve sizi takip edecek.
Dişler temiz olacak,
Her hayvanın insanlar gibi bir kişiliği vardır ya her yavru da kişiliğini belli edermiş… (Oradaki yavru kedi ve köpeklerden örnekler verdi).
Satıcıyla mutlaka sözleşme yapılmalı,

Eksik aşıları yapılmışsa eve götürür götürmez tamamlanmalı ve izlenmeli. Mutlaka bir veterineri olmalı.
Yavrular ortam değişikliğine hem bedensel olarak hem ruhsal olarak uyum sağlamada zorlanabilir, strese girebilirlermiş.
Yavru en az ikibuçuk, üç aylık olmalıymış. Bir aylık- iki aylık yavruyu annesinden ayırmak yazık günah diyor…

Anladım ki vitrinde gördüğümüz ilk sevimli yavruya yapışıp hemen alıp çıkmayacağız. Sorumluluğu çok...

Aslında daha pek çok şey anlattı. Anladım ki yavru almak o kadar kolay bir iş değil.

Asıl benim yazmak istediğim şuydu. Evdeki köpeğimiz (bu kedi de olabilir) bir batında birden fazla yavru yaptı… Birini kendinize ayıracaksınız, geri kalanını dağıtacaksınız. Karar veremiyorsunuz. Ya da arkadaşınız haber yolladı “ Benim köpek yavruladı gel birini seç” dedi…
Hangisini seçersiniz?

Madra Dağları köylerinden yaşlı bir çobandan aldığım tüyoyu sizlerle paylaşayım dedim.

“Enikleri” dedi “sağa sola annenin uzağına bir yerlere koy. Anne yavruları toplamak için hangisinden başlarsa onu seç!..” dedi…
tartışılabilir ama bana doğru gibi geldi.

Foto: resimdizin.com

[Kiraz]

Sn. Hassoman, son cümle bana da çok doğru geldi.

Bizim Tarçın 8 aylık oldu (annesi komşumun köpeği). Acemi olmama rağmen çok araştırdım, ilgilendim, biraz yol aldım ama kişiliği var işte, bir yerden sonra pes ettim. Çok zorlanınca geçen hafta eğitime vermek zorunda kaldım.

Eğitmenin söylediği; "İlk dört yavru en sağlıklısıdır ama 2., 3.,4. olanı al, 1. olan başına buyruktur". "Başına buyruk"(!) tam benim Tarçın'ım. İlk doğan da oydu zaten. Komşumdaki kardeş de uslu mu uslu, bir baş işareti ile hemen yerine gidiyor.

Bir de iki kardeşin fotoğrafını gösterdim, çok benzedikleri için ben karıştırıyordum. Bakar bakmaz "Bu sizinki" deyince şaşırdım. Gözlerinden, kulaklarından, tüylerinden anlamış.

Küçükken komşum hepsinin burnuna dokunuyormuş, Tarçın dışında tepki veren sinirlenen olmuyormuş, aslında bebeklikten belliymiş

Ama ne kadar zor olsa da onu çok seviyoruz. Değil 2.,3.,4.; 8. doğan olsa da o bizim kısmetimiz olacaktı, yine çok sevecektik.

Komşum der ki" Evde hepiniz çok sakinsiniz, bir tane hareketli gerekiyordu, denge sağlandı"

[acemifüsun]

Sevgili Kiraz Tarçın'ı eğitimde iken sık sık kontrol ediyorsunuz değil mi? Bencik 15 gün eğitimden eve döndüğünde perişan haldeydi Anladık ki; veterinerde tanıştığımız, 16 yıl önce epey de para ödediğimiz, köpek eğitim uzmanıyım diyen kişi, dayakla eğitmeye çalışmış

[hassoman]

Köpeklerini gezdirenlerden biliyorum, köpeklerin hemen hemen hepsi yanından geçen insanlara ve hayvanlara karşı saldırgan ve tepkililer. Komşumuzun bahçesinde köpeği var. Gelene geçene havlıyor. Yandaki komşularını kaç senedir öğrenemedi. Ne zaman önlerinden geçsem bana da havlıyor….

Eve gelen konuklara tepki veren köpekleri biliyorum... Misafir geldiğinde bir odaya kapatmak zorunda kalıyorlar.

Ben köpek terbiyesinden anlamam. Ama aklın yolu bir.
Bazıları alınabilir belki ama köpek terbiyesinin çocuk terbiyesinden pek farkı yok gibi… Bu yüzden köpek terbiyesinde iki yöntem uygulanmalı diye düşünüyorum.

Çocuk terbiyesinde olduğu gibi genel kural şu olmalı: Terbiyeyi tek kişiden (kaynaktan) almalı… Önüne gelenin terbiye etmeye çalıştığı bir köpeğin karakteri oturmaz bence… Hatta karaktersiz olur.

Terbiye deyince aklımıza ne geliyor:
a- Bireysel (Tek başına eğitim)
b- Sosyal (Grup halinde eğitim)

Tek başına eğitimde emir ve komutları yerine getirme alışkanlığını edinmek için yapılır. Getir, götür, bırak, yat, kalk, saldır, bırak vs… Bu arada bazı beceriler de kazandırılabilir. İki ayak üzerinde yürüme, takla atma vs… Uygulanacak yöntemi bilemem…

Grup halinde eğitim ise en az beş-altı köpeğin sahipleriyle bir arada yapılması gereken eğitim olmalı… (Bu uygulamayı bir belgeselde görmüştüm.)
Bu grup eğitiminde hem köpeklerin birbirlerine karşı, hem de yabancı insan ve köpeklere karşı eğitimi bir arada yapılmış olur.
Ne bileyim, mesela iki köpek gezdiren karşı karşıya geldi. Merhabalaştılar, birbirleriyle konuşmaya başladılar. Köpekler sohbet bitinceye kadar oturup sakin sakin beklemeliler.
Ne bileyim, köpek sahibiyle birlikte kalabalık bir köpekli grup arasından geçiyor, ya da köpeksiz bir insan grubu arasından geçiyor… Sakin, stressiz, kimseye bulaşmadan geçmeli…
Bu tür eğitimler ancak grup halde olur.
Yoksa köpeğinizi verin birisine, “Hadi bunu eğitin” deyin… Ama grup çalışması yok. Yani bireysel terbiye var, sosyal terbiye yok...
Bence istenilen sonuç alınamaz gibi…
Siz eğitin daha iyi, paranıza yazık…
Yanlış mı düşünüyorum?...

[missmenas]

Sayın hassoman,
eğitim konusunda Size katılıyorum köpeklerin (candostumuzun) eğitimi sahiplenen aile tarafından yapılmalı ve bir kişinin otoritesi ile ancak olmalı. Bizimde spanielcocker imiz var mayısta 3 yaşına girecek adıda şirin. Çiş eğitiminde biraz zorlandık veterinerimize egitim aldırmak istiyorum başedemiyorum dediğimde çiş egitimi evde verilir sizin tarafınızdan dedi ve bazı öğütler verdi. oysa bu 2. köpeğimiz 1. veteriner hatasından dolayı kaybettik 6 yaşındayken, tecrübemiz olmasına rağmen çok zorlanıyoruz. sizinde dediğiniz gibi bu candostlarımızında kişilikleri var öncekine hiç benzemiyor her yönüylen farklı.
Biz şirini almak için gittiğimizde köpek çiftliğine yavrular henüz getirilmiş hangisini seçeceğimizi şaşırdık 5 tane kardeş hepside çok tatlıydı. Şirin sürekli ayaklarımıza dolanıp tırmanyaya çalışıyordu yani o bizi seçti diyebilirim. ev içerisinde ve yürüyüşlerde komutuma çok uyar, yanımdan uzaklaşırsa ıslıkla anında koşar gelir hayır yanımda yürüyeceksin dediğim anda da yanımda yürür ta ki bir kedi görünceye kadar usludur.Geçtiğimiz yaz kedi tarafından gözünden tırmalandı ve gözünü insan göz doktoruna ameliyat ettirdik şükür gözünü kurtardık. Babamın kedileri var köpeklere alışık tırmalama huyu yoktur bizimkide bütün kedileri aynı sanıyor oynamak için bir hamle yapıyor, ama sonuç böyle hüsranla son buluyor ve hala gördüğü kediye sırnaşır oynamak için kedi tepki verirse koşar arkama saklanır anlaşılan dersini almış.
Havlama konusuna gelince hiç tanımadığı bazı kişilere ciddi bir havlama sergiler ve çok merak ediyorum bunu neden yapıyor diye oysa ilk defa gördüğü birisidir bu . Ve ya kapı ziline birileri ısrarlı birşekilde defalarca basarsa ona havlar ama sus deyincede susar.
Önümüzdeki regl döneminde çiftleştirmeyi düşünüyoruz şimdiden korkuyorum ya yavrulara bizim gibi ciddi bir şekilde sahiplenecek birilerini bulamazssak diye. Yavrularını çiftliğe vermeyi düşünmüyorum resmen ticareti yapılıyor. Satın almaya gelen kişilere bakılmıyor bu yavruyu gelecektede herşeye rağmen sahiplenecekmi diye buda beni korkutuyor. 3 aydan fazlada yavruları elimizde tutmak istemiyorum kesin ailecek bağlanırız endişesini taşıyorum. Pet shoplardaki satıştaki sahip bekleyen yavruların da halleri içler acısı doğrusu. Endişemiz şimdiden büyüdü anlıcağınız. Bu konuda tecrübesi olan arkadaşlarımız varsa tecrübelerini paylaşırsa çok memnun olurum.
Şirin'in resimleri de sizlere tanıtayım kızımızdan o kadar konuşmuşken çok misafirperver dir terlikle karşılarız misafirlerimizi.
Denizi ve banyo yapmayı, sitedeki fiskiyelerin altında oynamaya bayılır.

[Kiraz]

Orijinal Mesaj Sahibi acemifüsun

Sevgili Kiraz Tarçın'ı eğitimde iken sık sık kontrol ediyorsunuz değil mi? Bencik 15 gün eğitimden eve döndüğünde perişan haldeydi Anladık ki; veterinerde tanıştığımız, 16 yıl önce epey de para ödediğimiz, köpek eğitim uzmanıyım diyen kişi, dayakla eğitmeye çalışmış

Sevgili Acemifüsun, haftada üç kez gidiyoruz, şimdilik iyi gözüküyor ama uyarınız için teşekkür ederim.


Sn. Hassoman, bize de Köpeğimizin küçüklüğünden beri sosyal olması için diğer köpeklerle ortak vakit geçirmelerini tavsiye ettiler. Gezdirdiğim alanda çok sayıda sahibiyle gezen serbest köpek var, hepsinin tepkisini bilemiyorum. Diğer köpeklerle problemi yok, çok güzel oynuyor ama başına buyruk olduğu için ve ben tecrübeli olmadığım için yanımda tecrübeli biri olmadan serbest bırakamıyordum. Bir şansım da kardeşi bitişiğimde, bir saat boyunca boğuşmayı seviyor, çimler gitti ama canı sağolsun.

Sabah ve akşam yürüyüşlerinde onlarca köpekle karşılaşıyordum, onlara oyun için koşunca bazen bir direğe sarılıyordum, bazen de bir aferin ile oturup bekliyordu.

En başta yazdınız ya, kendi karakterleri var ve benimki, kendi gayretimle benim başa çıkamayacağım gibi çıktı. Tecrübeli bir çok kişi, az bir gözlemle "eğitimin şart" olduğunu tavsiye etti Başına buyrukluk yanında hiperaktif, etrafındaki her şey dikkatini çekiyor ve dağıtıyor. En basitinden, bir gün üç dakikalığına merdiven kenarına bağladığımda, duvardaki plastik saksıyı ısırıp kopardı ve çiğnemeye başladı, sadece çiğnemekle kalmıyor, fırsatını bulursa yutuyor.

Konu başlığına gelirsek; aslında çok şeyi bebekliğinden belli etti, kardeşlerinden farklıydı. Komşum fark edince, başka bir kardeşle değiştirebileceğimizi söyledi ama ismini bile koymuştuk, değiştirmeye gönlümüz razı olmadı. Belki biz tecrübeli olsaydık, almadan önce farklı bir seçim yapabilirdik.

[acemifüsun]

Sevgili Kiraz 16 yıl önce Bencik'i 2.5 aylıkken aldık. O yıllarda köpek eğitimi konusunda çok sınırlı bilgiler

vardı, biz sadece veterinerimizin önerileri doğrultusunda söylenenleri uygulamaya çalıştık. O yıllarda küçük

oğlum da 6 yaşındaydı, evde küçük çocuk olunca köpek eğitimi daha zorlaşıyor. Biz tuvalet eğitimde ve

süt dişlerini dökerken her şeyi kemirmesinden biraz zorlandık. Fakat daha sonraları bunları aştık ve son

derece söz dinleyen, neredeyse kendi aramızda konuştuklarımızı bile anlayan, kendini insan sayan bir aile

ferdimiz oldu

Bundan bir kaç ay önce yakın bir arkadaşım 3 aylık bir Yorkshire-Terrier aldı, evde karı- koca iki kişiler.

Arkadaşım eğitim konusunda internetten sayfalarca bilgiler indirdi, veterinerin önerileriyle bunları

sentezledi ve uyguladı, tüm vaktini neredeyse 1 ay bu konuya ayırdı ve köpek tuvalet eğitimi, belli başlı

komutları , hepsini öğrendi ve yapıyor. Köpeği 1 ayda muma çevirdin diyorum. Fakat köpek bu , ne zaman

ne yapacağı hiç belli olmuyor. Bir gün eve geldiklerinde köpeğin kütüphanelerinden bir kaç kitabı almış,

parçalamış, birini tamamen yemiş olduğunu gördü

Gerçi bu yazdıklarım başlıkla pek uymuyor, sonra silebilirim