Mürdüm Eriği Reçeli
 

Annem ve ben ramazan bayramında bir ton iş yaptım bunlardan biride mürdüm eriği reçeli idi.

4 kilo erik
3,5 kilo şeker (ki genede tatlı oldu yarın kine daha az koyacağız)
limon tuzu(kilo başına 1,5 gr)

1. erikleri yıkayıp 2'ye ayırdıktan sonra çekirdeklerini çıkarttık. burada bazı misafirlerimiz olmadı değil. dikkat edin çok hızlı hareket ediyorlar.
2. erikleri boyuna çok ince olmamak kaydı ile dilimledik karpuz dilimler gibi. çok ince olmasın çünkü pişerken ezilip dağılabiliyor. eriyebiliyorlar.
3. ara ara ve en üstüne şekeri ilave ettik. akşam üstü % sularından ertesi gün sabah 10 sularına kadar beklektik sulanması için
4. sulanan erikleri ertesi sabah kaynatmaya başladık. onlar kaynarken internetten de bu reçelle ilgili araştırmaya girdim. ve bundan sonraki kısmı ordaki bilgileri süzgeçten geçirerek uygulama kararı aldık.
5. erikler pişti. neredeyse şeffaflaştı ama suyu kalmıştı reçel. erikleri yayvan bir kaba aldık ki ezilmesinler diye.
6. bu arada oluşan köpükleri kullandığımız tahta kaşıkla aldık. bunlar sonradan reçelin bozulmasına sebep oluyormuş.
7. geriye kalan serbetini kaynata kaynata kıvama getirdik. kıvam aldığını şöyle anlıyoruz; reçel damlasının biz tabağa damlattık (ki kaşığı tencereden çıkartıp fazla damlalar damladıktan sonra son damlalardan olduğunu düşündüğünüz damlayı). bir iki saniye bekleyip tabağı eğdik çok akışkan olmayıp aşağıya çok hızlı akmadığı veya az hızlı aktığı zaman şerbet kısmı olmuş demektir.(hiç akmamak çok tehlikeli olabilir susuz kalabilir reçeliniz azcık akışkan olmalı)
8. hemen önceden hazırladığımız 1,5gr*4=6gr limon tuzunu şerbete ekledik.
9. 2 karıştırıp önceden süzerek çıkarttığımız erikleride ekledik.
10. bir taşım karıştırıp, altını kapatık. biraz aşırı sıcağının gitmesini bekledik.
11. hazırladığımız kavanozlarımızla hiç kullanılmamış kapaklarımızı tezgaha dizdik.
12. önce tanelerini paylaştırmaya çalıştık. sonrada sıvı kısımlarını ve hızlıca kapaklarını kapattık. çok sıcak olduklarından hala elinizi yakmayın dikkat edin.
13. kavanozun ağzından 1 parmak boşluk bırakıp; kapaklarını kapadık sıkıca. hemen ters çevirdik ki vakum etkisi yapsın. reçelimiz uzun süre dayansın diye.
14. sonrada salondaki masanın üzerine dizdik ve üstlerini örtü ile örttük. güneş almadan soğumaları için. bunu neden yaptık bilmiyorum ama bir kaç yerde yazınca elimize yapışmazya diyip ben böle yaptım. annemde bişi demedi.

Ben de birkaç senedir yapıyorum.. Kabuğunu soymamıza gerek olmadığı için vişne reçeline göre daha zahmetsiz ve tadı daha güzel..

Elinize sağlık..

reçelde önemli olan berrak sıvı kısmı ve parçalanmadan kalan tane kısmı imiş.

şekere yatırılan reçel çeşitlerinde, sıvı kısım kıvam alırken tane kısımların erimemesi için taneler içinden alınır ve sıvı kısma kıvam verilirmiş. öle okuduk bu seferde böle yaptık. bizimkiler genelde kıvam alana kadar kaynatırlar ya rengi kararır ya da kıvamı sertleşir. ama anneannem bazen bir taşım kaynatıp sonra baktıki çok sulu oldu bir gün bekletip tekrar ertesi gün pişirmeye devam ediyor. oda bir teknik işte :D

tabaktaki reçel kavanozlara sığmayan kısım berraklığı süper tane diriliği süper

lakin;

bence biraz tatlı olmuştu. bir sonraki böle olmayacak.:D

sonrada dediğim gibi üstleri örttük ve soğumaya bıraktık.


teşekkürler selis. vişneyi bizimkiler soymuyorlar sanırım ama.

Tabii ki :) vişnenin kabuğunu soymak için deli olmak lazım.. Çekirdek çıkarmak daha zahmetli demek istemiştim ;)

Merhaba efendim,

Muhakkak ki edindiği veya atalarından miras bir tecrübe vardır.

Muhterem anneannenize hürmetlerimi iletip, nedenini biliyorlarsa.... sorarmısınız lütfen.

Cümleten sağlık, birlik içinde yaşayın inşallah.

Saygılarımla lütfen.

merhaba,
benim kayınvalidem ve annem de bir gece bekletip ertesi gün kavonaza alırlar. Kayınvalidemin açıklaması şu idi; çelik tencere soğuyana kadar biraz daha kıvamlanır. Ve sanırım ertesi gün kıvamını beğenmezse tencerenin ağzı açık biçimde güneşe koyuyor. Ben sıcakken kavanozlara alırım, çünkü soğutup kavanoza koyunca vakumlanmıyor.