Ulmus glabra - Dağ Karaağacı
 

30-40 m. boylarda, narin gövdeli, ince ve düzgün kabuklu bir ağaçtır. Kabuk bu durumunu Kayınlarda olduğu gibi uzun yıllar koruyabilir. Yapraklar çok kısa saplı, çarpık, her iki yüzü zımpara gibi tüylü ve pürüzlüdür. Yaprakların kenarları kaba dişli, çoğu kez kuvvetli ve genç sürgünlerdeki yapraklarda ikinci bir **** birkaç tali damla uçları bulunur.

Çiçekler çok kısa saplı, zengin kurullar halinde demetler oluşturmaktadır. Perigonun kenarları esmer pas renkli kirpiklidir. Nus meyve kanadın yaklaşık ortalarında bulunur. Odunu Ova Karaağacından daha kaba yapılı ve az değerlidir. Isı istemi az olup, yüksek dağlık alanlarda yetişebilir. Türkiye'de hemen her ormanlık olanlarda, özellikle öksin kesim, Karadeniz sahillerinde Düzce, Hendek, Devrek yörelerinde, Trabzon, Rize'de Ihlamur, Gürgen ve öteki türlerle karışık halde bulunur. Bu türün sürgün verme yeteneği de öteki türlerden azdır. O nedenle çoğunlukla tohumdan üretilmektedir. İyi bir park ve allee ağacıdır. Park ve bahçelerde önemli kültivarları vardır. Örneğin; U. g. cv. "Camperdownii" küre ve kubbe biçiminde tepeli ve sarkık dallı, cv. "Pendula" sarkık dallı ve geniş tepeli kültivarları gibi.

Eskiden köyümüz civarındaki ormanda çok sayıda karaağaç yetişirdi. Son yıllarda nedenini anlayamadığım bir şekilde kurumaya, birer birer yok olmaya başladılar. Çevresel etkenlerden olabilir diye düşünüyorum ama ne?