Deprem
 

Karıncalar

1. Yeryüzünde en kalabalık nüfusa sahip olan canlılar, karıncalardır.

2. Ana karıncasız koloninin devamlılığı düşünülemez. (Ana karıncalar = diğer karıncalardır.)

3. Ana karıncaların yuvalarını terk etmeleri büyük bir tehlike işaretidir.

4. Ana karıncalar yiyecek aramazlar, işçilerin getirdikleri besinlerle beslenirler.

5. Böcek türlerinin en "sosyal"lerinden biri olan karıncalar, son derece iyi "örgütlenmiş" bir düzen içinde, "koloniler" denen topluluklar halinde yaşarlar.

6. Karıncalar kendileri açısından en ideal olan sosyal sistemi milyonlarca sene öncesinden günümüze kadar hiçbir aksaklığa meydan vermeden sürdüre gelmişlerdir.

7. Koku ve vücut lisanına dayalı karmaşık fakat kendilerinin kolayca anlayabileceği bir sistem oluşturmuşlar.

8. İstisnasız her karınca topluluğu kast sistemine kesin olarak bağlılık gösterir.

Bu kast sistemi, bir koloni içinde üç ana bölümden meydana gelir.

Birinci kastın üyeleri üremeyi sağlayan kraliçeler ve erkeklerdir. Bir kolonide birden çok kraliçe olabilir. Kraliçe, üreme ve böylece koloniyi oluşturan bireylerin sayısını arttırma görevini üstlenmiştir. Diğer karıncalardan vücutça daha iridir. Erkeklerin görevi ise, yalnızca kraliçeyi döllemektir. Nitekim bunların tamamına yakın bölümü çiftleşme uçuşundan sonra ölür.

İkinci kastın üyeleri askerlerdir. Bunlar, koloninin korunması, yeni yaşam alanları bulunması ve avlanma gibi görevleri üstlenirler.

Üçüncü kast ise, işçi karıncalardan oluşur. İşçilerin hepsi kısır birer dişidir. Ana karıncaya ve yavrularına bakar, onları temizler ve beslerler. Bunun dışında koloninin tüm diğer işleri de işçilerin sorumluluğundadır. Bir karınca için önemli olan koloninin devamlılığıdır.

9. Karınca yuvalarının dış dünya ile bağlantıları, genellikle sadece bir karıncanın geçebileceği genişlikteki küçük bir delik vasıtasıyla sağlanır. Bu deliklerden geçmek ise bir "izine" tabidir. Koloni içinde sayıları çok fazla olmayan ve tek görevi "kapıcılık yapmak" olan karıncalar vardır. "Kapıcılar" giriş deliğine tam uyan geniş baş yapılarıyla, canlı bir tıkaç vazifesi görürler. Kapıcı, giriş deliğinde saatlerce oturur ve sadece kendi kolonisinden olduğunu anladığı karıncaların girişine izin verir.

10. Karıncalar, hassas duyu organları sayesinde oldukça değişik iletişim yöntemleri kullanırlar. Avlarını bulmaktan birbirlerini takip etmeye, yuvalarını kurmaktan savaşmaya kadar hayatlarının her anında bu duyu organlarını çalıştırırlar. 2-3 milimetrelik vücutlarının içerisine sığdırılmış 500.000 sinir hücresiyle, bir iletişim sistemine sahiptirler.

11. Genel olarak iki çeşit yarı-kimyasal vardır. Bunların isimleri Feromen ve Alomen'dir. Alomen, cinsler arası iletişim için kullanılan bir maddedir. Feromen ise çoğunlukla bir cins içinde kullanılan ve bir karınca tarafından salgılandığında, diğeri tarafından koku olarak algılanan kimyasal sinyaldir. Bu sinyaller, karınca topluluklarının organizasyonunda en önemli rolü oynar. Bir karınca sinyal olarak bu sıvıyı salgıladığında, diğerleri koku veya tat alma yoluyla mesajı alır ve cevap verirler. Ayrıca karıncaların salgıladığı feromenin yoğunluğu, acil duruma göre de değişmektedir.

12. Salgılar karıncaların hepsinde aynı özelliği göstermez; her salgı bezinin farklı karınca çeşitlerinde, ayrı ayrı fonksiyonları vardır. Dufour bezleri, Zehir torbası, Pygidial Bezler, Sternal Bezler, Metapleural Bezler

13. İki tür ses üretimi belirlenmiştir. Biri vücudu bir engele veya yere çarparak çıkarılan "vuruş" sesi ve titreşimler, diğeri de vücudun bazı parçalarını birbirine sürterek çıkarılan tiz seslerdir.

14. Maddeden geçen ses titreşimlerine karşı çok duyarlıdırlar. Bu onlar için etkili bir alarm sinyalidir. Bunu duyduklarında yürüme hızlarını arttırırlar, titreşimin geldiği yöne doğru hareket ederler ve çevrede gördükleri bütün hareket eden canlılara saldırırlar. Koloni üyelerinin hiçbirinin, duyduğu bu çağrıyı yanıtsız bırakmaması, karınca topluluğunun başarılı organizasyonunun bir göstergesidir.

Kaynak

www.dkos.org
www.kadirs.com
www.egitimsetimiz.com

İstanbul depremi 2008'de



Mine Akverdi
Akşam




"Marmara'da yoğun gaz çıkışları var "

"Deprem açısından daha olumsuz verileri işaret ediyor"

Bilimsel deniz araştırmaları için hazırlanan, sismik laboratuvar, akustik ve jeofizik çalışmaları uygulama kapasitesine sahip Koca Piri Reis Gemisi'nin Marmara Denizi'nde çalışmalarını sürdürdüğü bildirildi.

Dokuz Eylül Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Teknoloji Enstitüsü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Günay Çifçi, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Koca Piri Reis Gemisi'nin İstanbul Teknik Üniversitesi Jeofizik Bölümü, ABD Columbia Üniversitesi Lamont Doherty Zemin Araştırmaları Merkezi ve kendi enstitülerinden öğretim üyeleri ile birlikte 2 Temmuzdan beri Marmara Denizi'nde çalışmalarına devam ettiğini söyledi.
Çalışmaların 22 Temmuzda biteceğini ve 3 bin kilometrelik bir alanda sismik çalışma yapılacağını kaydeden Prof. Dr. Çifçi, şunları söyledi:
''Marmara Denizi'nin bütün noktalarına sismik hatlar atılmakta. Çalışmalar sırasında elde edilen verilerin, bilgisayarlar ve yazılımlarla ön değerlendirmesi yapılmakta ve çalışmaların yönü değiştirilmektedir. Bu bizim sismik laboratuvarımız, kendi kaynaklarımızla kurulan gelişmiş bir laboratuvar. Çalışmada yapılan ilk değerlendirmelerde, gaz çıkışlarının yoğun olduğu gözlemlenmektedir. Bu gaz çıkışlarının daha önce yapılan çalışmalarda da var olduğu gözlemlenmektedir. Bu gaz çıkışları önemli. Marmara'da gaz çıkışlarının olması, burada hareketlenmenin olduğunu göstermektedir. Tek bir veri setimiz yok, değişik veri setleri burada alınmakta ve işlenmektedir. İlk bulgular, deprem açısından daha olumsuz veriler işaret etmektedir."

22 Temmuzda bitirilecek çalışmalar sonucunda ellerinde 3 bin kilometrelik sismik veri olacağını bildiren Prof. Dr. Çifçi, daha sonra bunların işleneceğini, verilerin işlenmesi ve yorumlanmasının 5-6 aylık bir süreci kapsayacağını kaydetti. Prof. Dr. Çifçi, ''Bu veriler 2-3 yerde işlenecek. Daha sonra birlikte yorumlanacak ve deprem açısından, tektonizma açısından bunlar analiz edilecek'' dedi.

-SIRADA KARADENİZ VE AKDENİZ-

Koca Piri Reis Gemisi'nin Marmara'daki çalışmasının tamamlanmasından sonra İstanbul Boğazı'nın Karadeniz çıkışındaki bölgede deniz tabanına yönelik bir çalışmaya geçileceğini ifade eden Prof. Dr. Çifçi, İstanbul Üniversitesi ile ortak yapılacak bu çalışmanın, Karadeniz'in oluşumuna ışık tutacağını ifade etti.
Prof. Dr. Çifçi, Piri Reis'in daha sonra TÜBİTAK destekli proje için Akdeniz'de yapacağı çalışmada, burada meydana gelebilecek bir deprem sonrası oluşacak tsunamiyle ilgili olacağını sözlerine ekledi.

Kaynak

Ne zaman depremden korksam Sezen Aksu'nun aşağıdaki şarkısını mırıldanırım....
Hükümetin ve yerel yönetimlerin deprem için ciddi bir politakası olmayınca bu şarkıyla avunmaya çalışırım...:(

Bizden sonrakiler gün görse bari.....

yukarıda deprem ve güneş tutulmasının istatiksel verileri var.

Tanıdığım bir çok kişi, bu arada bazı aile fertleri de dahil, halen kolonları çatlak binalarda oturuyorlar. Birileri zamanında büyük bir başarı göstererek sağlam raporu almış bu binalara.

Maddi imkanları olduğu için bu binaları hemen terk etmeleri konusunda her türlü psikolojik baskıyı yapıyorum. Netice "sıfır".

Çok önemli tezleri var; mahalleyi seviyorlar, komşuları var, çarşıya pazara yakın vs.vs.

Mütahitler daire karşılığı yeni bina teklif ediyorlar, bir iki kişi karşı çıkıyor diye ona da girişemiyorlar fakat en önemlisi,maddi imkanları olduğu halde hala o sakat binalarda oturmaya devam ediyorlar.

Bunu benim aklım ve mantığım almıyor. Hayat bu kadar ucuz olabilirmi?

Deprem habercisi köpekler

Deprem habercisi olarak köpeklerin tepkilerine güvenebilir miyiz?
Bir doğa olayı olan depremin ürettiği elektromanyetik alanın, algılama kapasitesi insandan çok fazla olan birçok hayvanı, daha deprem tesiri oluşmadan birkaç gün önceden dahi irkilttiği çeşitli bilimsel gözlemlerle ortaya konulmuştur. Bu nedenle bu tür canlıların deprem habercisi olma özelliği tarih boyunca araştırmacıların zihnini meşgul etmiştir.

Buna ilişkin elde edilen ilk belge tarihçi Diodorus Siculus’a aittir. Bu tarihçiye göre MÖ. 373 yılında Yunanistan’daki Helice depremi sırasında bir liman kenti olan Korint sular altında kalmadan beş gün evvel fare, yılan ve gelincikler kenti terk etmişlerdir.

Diğer ve yakın zamanıma ait örneklere göz atarsak 1755 Lizbon, 1960 Fas, 1963 Üsküp, 1971 Izu-Ohshima, 1975 Çin, 1977 İtalya, 1978 İran-Tabas, 1989 Santa Cruz, 1995 Kobe, Depremlerinin hepsinde, hayvanlarda deprem oluşmadan birkaç gün evvelinde başlayan garip hareketler kaydedilmiştir. İzmit ve Bolu depremleri öncesinde de binlerce insanımız hayvanlardaki bu garip davranışlara şahit oldular. 17 Ağustos depreminden sonra yapılan araştırmalarda, deprem öncesi bini aşkın sıra dışı olaydan bahsedildi ve bunların %50 si hayvanlarla ilgiliydi.

Hangi hayvan türünün daha fazla tepki verdiği bilimsel olarak izah edilememiştir. Balık ve sürüngenlerin daha duyarlı olduğuna dair ip uçları vardır ancak en fazla köpeklerin verdiği tepkilerden söz edilmektedir. Bununda muhtemel nedeni bu hayvanların yakın çevremizde olmalarıdır. Yine de bazı araştırmacılar, köpeği en duyarlı hayvanlar arasında saymaktadırlar.
Böyle olunca köpeklerin verdiği tepkilerin deprem habercisi olarak kullanılıp kullanılamayacağı tartışmalarını gündeme getirmektedir. Aşağıdaki bilgiler sanırım bu konuda yeterli fikir verecektir.

Nasıl Hissediyorlar?
Düşük frekanslı sesler, yer kabuğu titreşimleri, yer çekim anormallikleri, yer eğimindeki değişimler ve sismik dalgalar, deprem öncesi açığa çıkan çeşitli gazların kokuları, havadaki iyonizasyon değişimleri, elekromanyetik alan değişimleri gibi depremle alakalı doğa olaylarını gerek bizden daha gelişmiş duyu organları ve gerekse açıklanamayan diğer algılama yetenekleri ile hissedebiliyorlar.

Ne tür tepkiler veriyorlar?

Bu tepkiler, hayvanın deprem merkezinden uzaklığına, depremin niteliğine ve köpeğin bireysel özelliklerine göre değişmekle beraber, genellikle korku ve anksiyete belirtileridir. Örneğin:

• Sürekli saklanma, kaybolma, dışarı çıkmayı veya içeri girmeyi reddetme
• Anksiyete yani sıkıntı ve endişe
• Psikojenik şok
• Kaçma, havlama, uluma, ağlama
• Havayı koklama, yeri kazma
• Yabancılara karşı tepkisiz olan bir hayvanın yabancılara saldırması
• Sahibinin yanından ayrılmama
• Ani irkilme ve kulak kabartma
• Veya korkudan dolayı tamamen tepkisiz kalma

Bu tepkiler laboratuar ortamında da gözlenebiliyor mu?
Evet; Bu tepkileri kontrollü ortamlarda izleyebilmek için çeşitli deneyler yapılmıştır. Örneğin; 1996 yılında Osaka Üniversitesi Yer ve Uzay Bilimleri laboratuarında hazırlanan deney ortamında, hayvanlar suni olarak oluşturulan elektromanyetik bir alana alınmış ve bu hayvanların panik halinde kaçışları ve huzursuzlukları kameradan izlenmiştir. Yine havadaki iyonizasyon değişimleri laboratuar ortamında oluşturulmak suretiyle hayvanların tepkileri incelenmiştir.

Deprem tahmin merkezlerinde hayvan davranışlarından nasıl faydalanıyorlar
Genellikle iki yöntem kullanılıyor, birincisi telefonla bilgi veren bir gözlemciler ağı kurmak, ikincisi ise bir laboratuarda kontrollü şartlar altında tutulan hayvanların davranışlarını izlemek.

Bu çalışmalar arasında en iyi örneğe Çin’de rastlamaktayız. Çin Devleti 1970 yılından itibaren muhtemel bir depreme karşı kitlesel bir hazırlık programı başlattı. 1974 yılında deprem beklentisi iyice artması üzerine, 100.000′den fazla gözlemci, hayvan davranışları, su kaynakları, hava ve suyun ısısı, bitkiler gibi depremin muhtemel habercilerini gözlemeyle görevlendirildi. 1974 yılının aralık ayında hayvan hareketlerinde görülen anormallikler üzerine yerleşim alanları boşaltıldı ve oluşan 7.3′lük deprem sonucunda kimseye bir şey olmadı ve 10.000.000 kişi, mutlak bir ölümden kurtuldular.

Bu davranışlara deprem habercisi olarak güvenebilir miyiz?

Tek bir hayvanın tepkilerine asla güvenemeyiz. Çünkü;

• Hayvanların depreme olan tepkileri standart değildir. Bazıları hiçbir tepki vermeyebilir, bazıları bir depreme tepki verirken diğerine vermeyebilir.
• Gözlemler hayvan davranışı konusunda deneyimsiz ve ön yargılı kişiler tarafından yapılabilmektedir.
• Verilen tepkiler depreme özgü olmayabilir. Yani hayvanlar benzeri tepkiyi meteorolojik olaylara da verebilmektedir.

Peki bu tepkilere hangi şartlarda ve ne kadar güvenebiliriz?
Hayvan davranışlarını izleyerek depremin tam olarak zamanını anlamak mümkün değildir. Ama, depremin yaklaşmasına dair sinyalleri alabilmek mümkündür.
Çin’de Deprem Tahmin Merkezi, hayvanlardaki garip davranışların git gide bir artış göstermesi nedeniyle birçok kez deprem alarmı vererek insanların bölgeden tahliye edilmesini sağladılar. Üç büyük depremin haricinde bir çok alarm boşa çıktı. Ancak bu gözlemler sayesinde, en az 7,3 şiddetinde olan üç büyük depremde onbinlerce insanın burnu bile kanamadan kurtulması, harcanan emeklerin boşa çıkmadığını gösteriyor. Yani on depremden birisi tahmin edilebilse dahi bu binlerce insanın hayatının kurtulması anlamına geliyor.

Özet olarak, geniş bir alanda yaşayan hayvanların çoğunda, aniden ortaya çıkan ait garip davranışların deneyimli kişiler tarafından gözlenmesi ve jeofizikçilerin bu verileri deprem öncesi yaşanan diğer doğa olayları ile birlikte değerlendirmesi sonucunda, muhtemel bir depremin önceden tahmin edilme olasılığı yükselecektir. Daha güvenilir bir deprem haberci olmadığına göre, insanlarımız bu olanaktan faydalandırılmalıdır.

Prof. Dr. Tamer Dodurka
İ. Ü. Veteriner Fakültesi İç Hastalıklar Anabilim Dalı Başkanı

Kaynak: Havhav.com

GİRİŞ
Depremlerden önce pek çok tür hayvanın olağandışı davranışlar gösterdikleri farklı bölgelerden bildirilmiştir [Kilian, 1964; Lee ve meslektaşları., 1976; Rikitake, 1976; Academia Sinica, 1977a, b; Toksöz, 1977; Tributsch, 1978; Lott ve meslektaşları., 1979a, b]. Bildirimlerden pek azı anektodların ötesine geçer, bazıları da endişeli gözlemcilerin geçmiş olayları fazla hevesle hatırlamasından kaynaklanabilir. Ayrıca, bazı gözlemler yaklaşık olarak ana depremin P dalgasının gelişine denk düşer ve gerçek deprem habercilerini temsil etmeyebilirler. Yine de, olaydan saatler hatta haftalar öncesinde, insanların ortamda sıradışı hiç bir şey sezmedikleri zamanda, yer alan davranış anomalilerini bildiren pek çok hikaye vardır.

Deprem öncesi hayvan davranışlarındaki anomalileri bildiren raporların değerlendirilmesini güçleştiren pek çok faktör vardır: hayvan davranışlarının değişkenliği, insanlar tarafından yapılan gözlemlerin düşük güvenilirliği ve hava durumu gibi kontrol edilemeyen fiziksel faktörler [McClellan, 1980]. Bu sorunlar o kadar etkilidir ki bilim adamları ancak son zamanlarda bu fenomeni yakından incelmeye başlamışlardır. Günümüzde, deprem habercisi hayvan davranışlarını dokümante etmek için pek çok tipte inceleme yürütülmektedir. Bu incelemeler arasında deprem sonrası sistematik görüşmeler [Lott ve meslektaşları, 1979a, b], telefonla bilgi veren bir gözlemciler ağı [Otis ve Kautz, 1980], ve bir saha laboratuarında kontrollü şartlar altında tutulan hayvanların aktivitesinin izlenmesi [Kenagy ve Enright, 1980; Skiles ve meslektaşları, 1980] sayılabilir.

Bizim yaklaşımımız son zamanlarda yapılan diğer çalışmalardan tamamen farklıdır. Anektodların güvenilirliğini değerlendirmektense, jeofizikçilere davranışsal fenomenleri değerlendirebilecekleri bir çerçeve sağlayabilmeyi umuyoruz. Bu incelememiz jeofiziksel deprem habercileri konusunda mevcut verileri insanların ve hayvanların, özellikle de anektodlara konu olan türlerin, duyusal algılama eşikleriyle karşılaştırma üzerinde yoğunlaşıyor. Biyolojik araştırmaların çoğu jeofizikçileri ilgilendirmeyen bir literatürde yayınlandığı için, bu yazımızda duruma uygun biyolojik literatürün de geniş bir incelemesine yer verdik. Bazı jeofizikçiler orijinal referansları da gözden geçirmek isteyebilirler, ancak bu incelemede yer alan bilgiler bildirilen anektodların olabilirliğini değerlendirmek için genel olarak yeterli olacaktır. Çoğu bilimsel alanda olduğu gibi, hayvanların algılama organları ve hayvan davranışları derinlik ve kalite olarak çok değişkendir. Bu incelemede genellikle mevcut en güvenilir araştırmaların sonuçlarına yer verilmiştir, ancak sonuçların daha az güvenilir olabileceğini düşündüğümüz durumlarda bunu metin içinde ayrıca belirttik.

TABLO 1. Depremlerden Önce Görülen Hayvan Davranışı Anomalileri ve Benzer Davranışların Gözlenebildiği Diğer Durumlar

Hayvan
Depremden Önce Gösterdiği Bildirilen Davranış*
Davranışı Gösterebildiği Diğer Durumlar

Kedi
Sürekli saklanma, dışarı çıkmayı reddetme
Psikojenik şok [Fox, 1968]

Tavuk
Yükseklere tüneme, birbirine sokulma, histeri
Ani karanlık, yüksek sesli patlama [Sanger ve Harmdy, 1962]

Köpek
Havlama
Kendi alanını korumak için ve yabancılara karşı tepki [Scott ve Fuller, 1965]

Köpek
Sahibini odadan odaya sürekli takip etme
Aşırı bağımlı hayvan [Fox, 1968]

Balık
Sudan dışarı fırlama
Hızlı dönüşler, yakamoz kovalama [Bennett, 1971] avlanan elektrik balığının önünde (A. J. Kalmijn, şahsen alınan bilgi, 1979)

Balık
Sudaki derinliğini değiştirme
Yapay basınç değişimleri, yüzme kesesi yaralanmaları [Gordon, 1970]

Fare
Sarhoş gibi davranma, kasılmalar
4-80 kHz, 90-130 dB seste odyojenik nöbet [Busnel, 1963]

Midye
Deniz kenarında daha yüksek yerlere yapışma
Fırtınadan önce suyun yükselmesi (Woods Hole, Mass.)

Domuz
Birbirinin kuyruğunu ısırma
Fazla kalabalık şartlarda [Fox, 1968]

Sıçan
Tetikte olma, endişe, dikey zıplamalar
Yer avcılarına karşı alarm tepkisi [Ewer, 1971]

Sıçan
Çömelir gibi hareketler, kas kasılmaları
Akustik irkilme tepkisi [Ewer, 1971]

*Lee ve meslektaşları [1976] ve Academia Sinica [1977a, b] tarafından bildirilmiştir .

Depremlerden önce görülen insanın algılayamayacağı şiddet ve frekansta sesler [Armstrong, 1969; Hill ve meslektaşları, 1976], yerel manyetik veya elektrik alanlarında değişimler [Bufe ve Nanewicz, 1976; Johnson, 1978], öncü sarsıntılar veya yerin titreşimi [Jones ve Molnar, 1979], yeraltı su seviyelerinde değişimler [Rikitake, 1976; Raleigh ve meslektaşları, 1977], elektromanyetik dalgalar [Derr, 1973], ve genellikle yer altında sıkışıp kalmış olan gazların salınımı [King, 1978] gibi bazı jeofiziksel fenomenler de hayvan davranışlarında anomalilere neden olabilirler. Hayvanlar büyük olasılıkla yer eğiminin değişimi [Mortensen ve Johnston, 1976], P ve S hızlarında oynamalar [Ward, 1979] ve yerçekimi anomalileri [Brown ve meslektaşları, 1977] gibi belirlenmiş bazı deprem habercilerini algılamamaktadır.

Bu çalışmada bildirilmiş olan jeofiziksel uyaranları hayvanların algılama kapasiteleri hakkında yayınlanmış veriler açısından inceleyeceğiz. Bu karşılaştırma ile hayvan davranışlarını etkileme olasılığı düşük olan habercileri eleyip, hayvan davranışlarında anomalilere neden olmaya aday öncüleri belirlemeye çalışacağız. Böyle bir yaklaşımla aynı zamanda,depreme yatkın bölgelerde pek rastlanmayan ancak hayvan davranışlarındaki anomalileri açıklayabilecek fenomenleri de tanımlayabileceğiz. Deprem öncesinde depremlerin merkez üssü bölgelerinde kayıt edilmiş jeofiziksel saha verilerinin azlığı bizi kısıtlamaktadır. Bu fenomenleri ölçecek cihazların kurulması, deprem tahmini yapmaya çalışan jeofizikçilere çok yararlı bilgiler sağlayacaktır.

Kaynak : http://deprem.itu.edu.tr/Animal_intro_tr.htm

Sn.Todor' un yazdıklarına katılıyorum aynı zamanda benimde paylaşacaklarım var.

99 depreminde 7. katta 13 katlı bir apartmanda yaşıyordum..Karıncalar deprem zamanına kadar ay ay her kata yavaş yavaş yerleşerek giderek benim kata çıkmaya başlamıştı..Ağustostan önce garip şekilde mutfağın her yanını sardılar..Bir türlü başa çıkamadık.Oysa şimdi aynı hareketi 2. katta bile yaşasam bir şekilde sarsıntılardan etkilendiklerini düşünüp huzursuz oluyorum.

5 şiddetli bir Hendek depremi olmuştu yine 99 dan sonra..O zamanlar daha büyük depremin ardından geceleri rahat uyuyabildiğimiz zamanlar değildi.Evler yüksek olduğundan ilk aylar hiç uyumadık desem yalan olmaz.Bizde bulduğumuz en uygun tatili rahat uyumaya kaçardık yazlığa..O gün Hendek depreminde Kefken'de denize girdik biz.Ben senelerce Karadenizde ve Marmara da denize girdim.O günkü gibi deniz hiç hatırlamıyorum.Denizde sığ yerlerde ve kumsalda deniz böcekleri ve küçük balıklar gözle görülecek bir şekilde çoğaldılar ve garip şekilde hareket ediyorlardı.Hatta daha sıcak olmasına rağmen huzursuz olup denizden çıkıp eve geldik.Yaklaşık saat 5-6 civarında da hendek depremi olmuştu..Birde o günden önceki gece unutmadığım bir olay var ki o gece hayatımda ilk defa UFO görmemdi..

Birkaç gün önceki Rodos depreminden son iki gece de köpeklerin uluması yüzünden balkonda oturamadığımızdan içeri kaçmak zorunda kaldık.Hatta yine huzursuz olduğum için neden bana uluduklarını soran kardeşime de birbirlerini huzursuz ettiklerini söyledim oysa gerçek düşüncem depremdi..

Hayvanların depremi hissettiklerine ve gözlemlendiği taktirde en azından zamanı konusunda yardımcı olacak belirtiler verdiklerine inanıyorum.Gelecekte bilimsel olarak kanıtlanacağına da..

Gökyüzüne yükselen turuncu ateş toplarından mı bahsediyorsunuz?

Hayır gerçek bir ufo :)
Kendi etrafında dönen belirlenemez bir cisim..1.5 saat boyunca izledim. Yani bir görünüp kaybolanlardan değildi.

Caretta'ya hak veriyorum aynı olay benimde başıma geldi.
99 senesi ilk depremle ikinci deprem (Düzce) arası sallantıların bol olduğu bir gece İstanbul'da bahçede oturuyorduk,aniden bir ışık hüzmesi gökyüzünden belirdi bulunduğumuz bahçenin hizasında ışıklarını saçarak tekrar hızla yükseldi.Aynı olayı gören oğlum şaşkınlık içersinde görünen cismin Ufo olup olmadığını sordu.Ertesi gün birçok gazetede Ufo'ların sık sık görüldüklerine dair yazılar vardı.

Hımmm ne olur ne olmaz bu tarihlere dikkat etmekte fayda var derim :(

Ben normalde Ankara da yaşıyorum ama birkaç gündür çocuklarla İstanbul dayız. Dün Malina nın depremle ilgili uyarı yazılarını okumuştum. Çok etkilenmiş olmalıyım ki , gece yarı uyur yarı uyanık hep bu konuyu düşündüm..
-" Eğer deprem bu gece olursa .." diyorum "- Neyse ki çocuklar yanımda , onları korurum ..Cep telefonum başucumda.. Binanın altında kalırsak haber verebilirim.. Bir şişe de su olsaydı.. "
Şu an çok saçma geliyor ama , tam uykuya geçme aşamasında bunların aklımdan geçtiğini hatırlıyorum.. Daha garip olan, sabah uyandığımda yanıbaşımda bir şişede duran ütü suyu oldu ! Gece bu endişelerle uyumaya çalışırken , nasıl ve ne zaman kalkıp yan odadan ütü suyunu alarak yanıma getirdim ; işte onu hiç açıklayamıyorum ..

Kardeşimin iki su kaplumbağasına üç haftadır bakıyorum,
üç gündür kaplumbağalar akvaryumdaki çakıl taşlarını ayakalarıyla ittirip taşların altına kaçıyorlar,her şeyden korkuyorlar.

1999 Depreminde Bozcaada'ydık biraz tuhaf bir yazarla tanıştık,
deprem öncesi kara sineklerin insanların üzerine yapıştığını ilk ondan öğrenmiştik döndüğümüz akşam deprem olmuştu.
Yine sinekler yapışıyor.

hayatımda ilk defa pazar günü beni arı ısırdı(böcekler beni sevmez)

Karıncalar evimde bir gün çıkıyor diğer gün yok oluyorlar.

Gariplikler var gibi.

Güneş tutulması yaklaşıyor.

Merhaba güneş tutulması ne zaman yurdumuzdan da izlenebilecek mi acaba?
Kızımla beraber okuyorduk birden meraklandı da. :eek:

Güneş tutulması ve deprem ilişkisinin, bilimsel verilerle kanıtlanmamış gerçekliliği tartışılır bir teori olduğu biliniyor.

Eskimo, karasinekler insanı yağmur öncesi de ısırır, can yakar veya sizin tabir ettiğiniz gibi yapışır.

Sayın limon size katılıyorum.
Bir hikaye dinledim köyde sizlerede aktarayım. Vakti zamanında bir uzman bir köy yakınına meteorolojik ölçüm yapmaya jeebi ve aletleri ile gider. Köyün yanındaki dağın yükseğine çıkar ve aletleri kurmaya başlar. O sırada bir çoban keçileri ile bağıra çağıra ilerdeki patikadan hızlı hızlı çıka gelir. Selamlaşırlar. Çoban kolay gele, ne işiniz var burada der. Görevli hava durumu ile ilgili ölçümler yapacağım onun hazırlıklarını yapmaktayım diye cevaplar. Çoban, bak şu tepenin ardında benim dam var. Acele et sende oraya yetişelim yağmur fena bindirecek der. Görevli havaya bakar ve gülümser, ne yağmuru kardeşim tek bulut yok baksana gökyüzüne der. Çoban sen bilirsin der ve acele ile yürür gider.

Yarım saate kalmaz gökyüzü bir anda kararır ve korkunç bir yağmur başlar. Aletlerini zor toplayarak arabaya koyan görevli çobanın damına doğru yönelir. Dama girer girmez çobana sorar, arkadaş sen nerden bildin bu havada yağmur yağacağını. Çoban gülümser ve keçileri göstererek " görmedinmi hepsi kuyruklarını düşürmüşdü" der. Evet bende yeni öğrendim devamlı kuyruğunu dik tutan keçi, yağmur öncesi kuyruğunu yere doğru çevirirmiş. Bunun yanında öğlen vakti hiç ötmeyen kurbağalar yağmur öncesi ortalığı yıkarmış. Kargaların tümü bağırmaya başlarmış. Köylüler o gün yağmur öncesi hayvanlara ait daha bir çok davranış değişiklikleri söylediler ama aklımda kalanları bunlar.

Buradan şuna gelmek istiyorum hava durumundaki değişiklikler de hayvanlarda bir çok davranış farklılıklarına yol açmakta. Onun için bazı değişimleri depreme bağlamak ve morallari çok bozmak da doğru olmayabilir. Tedbiri elden bırakmamak tabiiki önemli ama sinekler ısırıyor, deprem olabilir demek pek doğru görünmemekte.
Hoşçakalın.

Ayrıca evlerin içi kara sinek dolar yağmurdan önce. Sizi ısırmaya mı gelirler, yağmurdan mı kaçarlar bilmiyorum.

99 depreminde Avcılar daydım. hayatımda duyduğum en uzun köpek ulumasıydı
köpekler hep bir ağızdan uluyor sanki az sonra başımıza gelecek o korkunç felaketi haber veriyorlardı. korkuyla uyanıp dışarı baktığımda kıpkızıl gökyüzünü gördüm ve yerimden kıpırdıyamaz oldum. Nasıl bir salantıydı neler oluyordu... Ve gün ışıyınca gördüklerim... anlatması güç ama hala bu korku ile yaşıyorum. Ya bu gece olursa bazen çoçuklarımın yanına kıvrılıyorum. Ya olur da onlara ulaşamazsam korkusuyla... telfon su fener yıllardır yanımız da
Bu korkuyla ne gibi tedbirler alıyoruz. Hiç oturduğum evin sağlam olduğunu söylüyor evsahibim kendisi yaptırdığı için hoş sağlam da göründüğü kadarıyla
Ama içimiz rahat mı? Hayır, sanırım yaşadığım bu acı tecrübeden dolayı
Birgün olacak evet kabullenmek ve birşeyler yapmak lazım ama
Allah kimseye yaşatmasın demekten de kendimi alamıyorum

Ben, aynı insanlar gibi, bazı hayvanların diğer hemcinslerine göre daha fazla hassas olduğunu düşünüyorum.

99 depremi gecesi, köydeki onlarca köpekten sadece birisinin bütün gece ulumasına kızarken, deprem olduğunda, bilmiyorum kapı önünde serilmiş yatan kaç tane köpeğin üzerinden atladım. Hiç umurlarında değildi. Artçılarda da aynı tepkisizliği gösterdiler.

Buna benzer aklıma takılan başka örnekler arasında, yön/koku duyularının çok yüksek olduğu bilinen arı, kelebek, sinek gibi bazı uçarların, salonun açık olan 6-7 penceresinden içeriye mis gibi saman vs. kokusu girerken niye hala saatlerce camlara tosladıkları ve bir keresinde, aynı ortamda, dışarı bir türlü çıkamayan peygamber devesinin artık üçüncü günü rengini ve gücünü kaybetmesi sonucunda, benim dışarıya çıkarmama gereksinme duyması gibi gözlemlerim de var.

Deprem de yağmur gibi olağan bir doğa olayı olduğuna göre sineklerin,hayvanların doğa olaylarına benzer tepkiler veriyor olması garip değil sanırım.
Deprem öncesi oluşan yüksek nemi hissedip insanların üzerine yapışıyor olabilirler,
tabi bu yapışma olayının yüksek nemden dolayı insanın terlemesi durumunda gerçekleşme ihtimali de var.

Geçen gün yazlıkta bir adam denizin kıyısında,torunun oynaması için eliyle büyük bir istavrit yakalayınca
Todor'un bu bilgisi aklıma geldi.

Sn.Tugo, her yaz 3-5 kuş ta camlara tosluyor. Sanırım camdaki yansıma hayvanları yanıltıyor. Kaç kere önündeki camı göremeyip toslayan insan da gördüm o başka :)

Kelebek, böcek vs.. genelde gece karanlığında içerden gelen ışığa ulaşmak isterken cam engeline takılıyorlar.

Bahçeyi aydınlatan projektörün tam önüne örümcek çok sıkı bir ağ germiş. Geceleri ışığı yakınca böcekler, kelebekler vs.. ışığa geliyorlar ve gelen ağa takılıyor. Bizim örümcek ya tembel ya uyanık anlayacağınız. Hazır yemeğe konuyor :) Ben de doğanın dengesini bozmayayım diye ağı hiç ellemiyorum. Bazen lambanın ısısından etkilenip yarısı parçalanıyor bakıyorum ertesi gün daha güzel bir ağ germiş oluyor.

Evlerimizdeki hayvanlar depreme belki tepki veriyorlardır ama bizim anlamamız biraz zor bence. Çünkü onlar bir tek depreme tepki vermiyorlar. Bazı geceler veya günler bize göre hiç sebepsiz garip davranabiliyorlar. Buna araziye dışarıdan giren yabancı bir köpek te sebep olabiliyor. Muayyen dönemlerinde de garip davranıyorlar. Bazen havayı koklayıp havlamaya başlıyorlar. Bazen tüm köpekler birden havlamaya başlıyor. Kedim her geceyarısı evin içinde deli gibi koşmaya başlıyor. Bazen bir balığı yerde kurumuş halde buluyoruz, her ne sebeptense gece kendisini akvaryumdan atmış. Yani her garip davrandıklarında deprem geliyor diye kaçamayacağımıza göre...

Konuyu biraz sulandırmış olacağım, doğayla ve göstergeleriyle bir ilgisi yok, bilimselliğe de katkısı yok, ama yine de anlatmak istedim, o geceyi.
Biraz uzun ve dolaylı olacak..

'99da artık bir bilgisayarım olsun istedim. Arkadaşlar toplama masa üstü yapacaklar bana, pek anlamıyorum ordan burdan parçalarla nasıl olur bu iş, ama öyle olurmuş.

Ağustosun ilk günlerinde elektrik idaresinden bir memur geldi, "sayacınız dönmüyor, oynama mı yaptınız" dedi. Yapmamıştım, üç gün önceki faturayı da gösterdim. Sayacın bozulduğunu anladı ve kontrol kalemiyle bir iki kontrol etti. Sayaç kapımın dış yanında.
Müthiş bir patlama sesi.. Adam simsiyah olmuş vaziyette yerde yatıyor ve sayaçtan alevler çıkıyor.. Bir yanda yangın bir yanda ölmüş insan, dokunup bakamıyorum da..
Avaz avaz apartman görevlisine seslendim geldi. Bir koşu yangın söndürücüyü getirdiler, biri kocaman olmuş alevlerle savaşırken diğeri memura baktı. Bereket ki memur yaşadığı şoktan dolayı bayılmış. 'Her tarafı yanık' diye düşünürken o karartıların is ve kurum gibi bir şey olduğu anlaşıldı. Ateş te uzun uğraşlar sonucu söndürüldü.

Benim için de çok büyük bir şok olmuştu. İnanın elektrik düğmelerine basarken elimde bir bez, bir tahta parçası bulundurmaya başladım. Asla prize fiş dahi takamıyorum. Çevreme de çaktırmıyorum. Ki ben neredeyse bütün elektrik tamir ve işlemlerimi kendim yapardım.

On gün sonra geldi bilgisayarım. Kuruldu.
O ne?
Milyon tane kablo ve priz.. N'apıcam ben şimdi???

Otokontrol. Başka çaresi yok. Telkin.

Kuran arkadaşlar açıp kapamaları ve kulanımını da gösterdiler uzun uzun.
Bilgisayarı çalıştırmaya başlayınca uğuldamaya, garip sesler çıkartmaya başlıyor. Öyle olurmuş.. (Benim beynimdeki izdüşümü sarsıla sarsıla patlayacak). Ekrandaki pençereleri de sağ üst köşedeki çarpılardan kapatacakmışım yoksa bozulurmuş (benim beynimdeki izdüşümü patlayacak yangın çıkacak).

Birkaç gün dokunamayıp sadece seyrederek birbirimizi tanımaya çalıştık.

Bir gece bütün cesaretimi toplayıp oturdum başına.
Uğultulu sesler içinde açtım. Programlar çağırıp denemeler yapıyorum. Çarpılardan kapatıyorum. Bazıları kapanamıyor ama. (İlk pençereleri kapatmaya çalışıyormuşum).
Ben de ekran boşalsın diye monitörü kapatıyorum çaresiz. Tekrar açılışta uyarı yazısı veriyor, 'bir daha böyle yapma bozulurum sonra' diye..
Bir-iki aldırmadım öyle açıp kapadım, bu arada başka yanlış tuşlara da basıyorum.

Sen misin o aldırmayan?
Sen misin o yanlış tuşlara basıp duran?
Ben seni uyarmadım mı?..

ÇATIR ÇATIR.

Bilgisayar garip uğultular ve çatırdama sesleri çıkarmaya başladı.
Ve odamı sallamaya başladı. Bir telaş, bir cesaret hemen ana fişi çektim.
Uzaklaştım yanından ama hala sallanıyoruz...

Malum.

Tekrar evlere girdiğimizde de uzun süre hiç dokunmadım O'na.
Bir gündüz oturdum başına, alıştırmalar yapıyorum yine.
Yanlışlıklarımla yine.
Ve kuvvetli bir artçıl daha ve kapatma..

Bilen biri oturunca bir şey olmuyor, ben oturunca sallanıyoruz.
Arkadaşlar "saçmalama" diyor.
Tamam da....
Aylar geçti oturamadım bir daha başına.

Bilen bir arkadaşı da yanıma aldım beraber çalışıyoruz bir gün.
O bana şöyle yap böyle yap diyor.
"Gördün mü bak korkacak birşey yok" diyor.
Yarım saat sonra Düzce depremini (yanılmıyorsam) biz de hissediyoruz kuvvetlice. Arkadaş benden önce kaçıyor.. Ben alıştım ya artık..

Verdiğim paraya acımasam bilgisayarı Genel Kurmaylığa vereceğim, incelemeye alsınlar diye.. Vallahi.

O günden sonra bir daha oturmadım bilgisayar başına. Ta ki, ağaçlar.net ile tanışmama neden olan bilgi gereksinimim kendini dayatana kadar.

İlahi Çekirdek çok hoştu.

Bakın siz ağaçlar netin başarısına, demek ki benim gibi bir şey bilmeyenlere değil sadece yararı.


Şaka bir yana bu durumun sizi nekadar hırpaladığını da tahmin edebiliyorum. Benzer bir sıkıntı da ben yaşamıştım.

Yakın yakın zamanlarda telefonla yakınlarımın ani ölüm haberlerini almıştım. En son babamın ölümünde de bunu yaşamıştım. Çalan telefonları açamamaya,çalan kapıları zorlanarak açmaya başlamıştım, yine üzücü bir haber alıcam korkusuyla. Ruhuma çok fazla ağır gelmişti kaldıramamıştım. Çok şükür zamanla geçti. ;)

Çekirdek, yazını okurken "Yine bilgisayarın başında. Deprem olmasın sakın!:(" dedim kendi kendime.
Bu konuyu okuduğumdan beri tedirginim zaten. Dün gece rüyamda karıncaları gördüm. Halıda yürüyordu. Gerçek gibiydi. Çok korktum.:eek:

KARINCALARLA DEPREM YERİ BİLİNİR Mİ?

Prof. Dr. Övgün Ahmet Ercan

Andıkları(hayvanları) kullanarak, onların olağandan dışı davranışlarına bakarak depremler olmadan birkaç gün ile birkaç saat öncesinden bilinebilmektedir.

Andığın yaşadığı ortam, türü, yaşına göre duyarlığı değişmektedir. Başı güçüldükçe depreme duyarlığı artmaktadır. Ayrıca dişiler erkeklere göre daha duyarlıdır.

Andıkların duyarlı olduğu özüksel(fiziksel) olaylar; ısı değişimi, irgitik(induksiyon) ışın yoğunluğu, titreşimlerdir. Çok büyük depremlerde etkilenme sınırı 750 kilometreye dek varırken, depremciklerde en çok 1 kilometre ile sınırlıdır.

Ancak bir andığa bakarak, deprem olacağı her durumda söylenemeyeceği gibi, bir yerde ki karınca davranışlarına bakarak; deprem büyüklüğü, yeri, zamanı verilemez. Bir depremin sezinlenmesi uzun erimli jeofizik çalışmalarla belirlenir. Andık davranışları tamamlayıcı bilgi olarak kullanılır. Eğer depremin olacağı yeri belirlemek üzere, andıklar, böcekler kullanılacaksa, ülke boyutunda gözlem yapılması gerekir. Az bilgiden çok sonuç çıkarmak, bir gözlemi çok abartmamak gerekir.

Eğer son günlerde olduğu gibi; “Karıncalarla depremi bildi, çatal tutarak suyu buluyor, kırıktaki köpürmeye bakarak deprem olacağını uyardı” gibi sözlerle sözde toplumu yönlendirmeye kalkarsak, Türkiye’yi yeniden orta çağın karanlığına götürürüz. O zaman gelecek için; fallar açılmaya, rüya yorumcularına danışmaya, şeyhülislamları yeniden yaratma dönemine geri döneriz.

Depremi kestirmek üzere kendi çabaları ile bir şeyler yapan, uğraşan, didinen kişilere saygım var. Ancak bu eylemleri abartı, çığırtkanlık, ünlenme, ucuz baturluk boyutuna getirmekten sakınmalıdırlar. Ayrıca basının bu konuda yeterinde seçici, ayrıca özen gösterici olması beklenir. Eğer bu tür yaygaralarla, bilimsel temele oturmayan “amaçlı” çığırtkanlıklarla bu iş gidiyorsa, bırakın bilimteyleri(üniversiteleri) kapatalım.


Kaynak
Ercan,A. 2001. Deprem Önceden Nasıl Bilinir?. YEM Yayınevi. 290 s.

http://www.ahmetercan.net/index.php?...D=1445&haber=1

Dün gece History TV kanalında California'da San Andreas Fayın'da beklenen büyük depremin konu edildiği ,deprem bilimi teklolojisinin en az ilerlerleyebilmiş bilim dalı olduğuna dair bir belgesel izledim.
Yabancı bilim insanlarının da dedikodularla ilgili sıkıntıları vardır.
Depremin mevsim,gün,sıcak,soğuk,gökyüzü olaylarıyla ilişkilendirilmesi konusunda,
büyük depremlerin yer kabuğunun ortalama 15 km altında olduğunu ve yeryüzündeki etkenlerin bu derinlikten hissedilmeyeceğini belirttiler.
Hayvanların davranışları konusunda ise;hayvanların her türlü doğa olayına benzer tepkiler verdiklerini ve bunun deprem habercisi olarak bilimsel çalışmaya değer bulunmadığını ifade ettiler.
Deprem erken uyarı sistemlerinin henüz depremin büyüklüğünü ayırt edebilecek teknolojiye ulaştırılamadığını, 2 şiddetinde ve 8 şiddetindede uyarı verdiği analtıldı.
San Adreas Fayın'da uzmanlar bir boruyla fayın içine kadar inmişler, fayı saniye saniye inceliyorlar.
Deprem habercisi teknolojide ilerlenmemiş olmasına rağmen depreme dayanıklı yapılar için mühendislik çalışmaları analtıldı ancak bu çalışmaların güvenirliliğini test etmek için ve fayın hareketini kayıt edebilmek için hepsi büyük depremi bekliyor.
Ve bir haber;

Biraz geçmişe dönmek istedim.
2002 yılında kaybettiğimiz Prof.Dr Aykut Barka'dan bir alıntı: