ahududu

[bedirhan7]

ahududu ağacı nasıl yetişir?

[malina]

Bedirhan, açtığın konuları taşıdım. 14 yaşından küçük olanlar sadece bu bölümde konu açıp, yazışabilir. Lütfen buna özen göster olur mu?

[bedirhan7]

tamam

[flyakan]

Merhaba bende merak ettim ve araştırmaya çalışıyorum uzun zamandır.Saksılı fidan olarak satış yapıyorum ahududunu ama ağaç olarak değilde çalı bitkisi olarak yetişiyor.Bildiklerimi sizinle paylaşıyorum umarım sizlerede faydası olur

Gülgiller (Rosaceae) familyasından hoş kokulu meyveler veren dikenli bir çalı bitkisidir. Boyu iki metreye kadar ulaşabilen bu bitkinin çiçekleri beyaz, yapraklarının alt yüzleri tüylüdür. Böğürtlene benzeyen meyveleri olgunlaşınca kızarır. Türkiye’de özellikle Karadeniz bölgesi’nde ve Bursa’da yabani olarak yetişen ahududu, İngiltere ve Amerika’da yaygın biçimde üretilmektedir. Ahududu, C vitamini, demir ve organik asitler içeren meyveleri özellikle şeker hastalarına, mide ekşimesinden yakınanlara, romatizmaya, peklik çekenlere ve idrarında albümin bulunanlara öneriliyor.Karaciğer dostu olan ahududu, anjinde, bronşitte, idrar yolları hastalıklarında ve ağız iltihaplarında da kullanılan bir şifa bitkisidir. Yaprakları da çiçekleri gibi şifa için kullanılan ahududunun doğadan yaprak ve çiçeklerini açmalarına az bir zaman kala toplanması öneriliyor. (Ahududunun, yol kenarlarında egzos dumanına maruz kalan bölgelerden toplanmaması gerekiyor.)Ahududu 500-600 metre yükseklikte başlayan ormanlarda, örneğin Bursa Keşiş Dağı-Uludağ’da bolca bulunuyor. Yarım avuç taze ya da kurutulmuş çiçeğin bir litre suyun içinde demlenmesiyle hazırlanan ahududu çayı, günde 3-4 fincan

[flyakan]

İKLİM
Ahududu genelde bol güneşli, rüzgardan korunmuş, yeterli toprak rutubeti olan yerler ahudutları için en uygun alanları oluştururlar.
Ahududu genel olarak soğuk, ılıman iklim bölgelerinin bitkileridir. Ancak bazı çeşitleri sıcak ılıman iklim bölgelerine adapte olabilmektedirler. Kış aylarında şiddetli donlara (-20C, -25C ye kadar ) oldukça dayanıklıdır. Meyve olgunluk dönemi Haziran-Ağustos aylarında gerçekleşmektedir.
Ahududu yetiştiriciliğinde hava oransal neminin genellikle yüksek olması istenir. Kışları çok ılık, yazları çok sıcak ve kurak olan bölgelerde ahududu yetiştiriciliği yapılmamalıdır. Yüksek oranda hava nemine karşılık bahçenin iyi havalanması, hava akımının sağlanması da gerekmektedir. İlkbahar aylarında uzun süren sis olayları da tozlanma ve döllenme üzerinde olumsuz yönde etkileri olmaktadır. Bu gibi durumlarda şekilsiz meyve, eksik meyve tutumu, kalitesiz meyve ve verim az olur.
Ahududu yetiştiriciliğinde güneşlenmenin de büyük önemi vardır. Yeterli güneşlenme, daha iyi bir sürgün gelişimi sağlar, sürgünlerin pişkinleşmesini ve kışa daha kuvvetli girmelerine yardımcı olur. Böylece sürgünlerin şiddetli donlara dayanıklılıkları artar. İyi bir güneşlenme meyve kalitesini ve verimliliğini de artırır. Gölgede yetişen ahududu sürgünleri uzun boylu ancak cılız, boğum araları uzun, donlara ve hastalıklara hassas olurlar.

TOPRAK
Ahududular orta veya orta-küçük çalılardır ve özel bir toprak isteği göstermezler. Bununla beraber, ahududu yetiştiriciliği organik maddelerce zengin, derin, geçirgen, yarı asit, hafif veya orta bünyeli, su tutma kapasitesi yüksek topraklarda başarılı şekilde yapılır. Sürekli toprak nemi sağlanmalıdır. Bu nedenle drenajı sağlanmış, ağır bünyeli topraklarda da uyum sağlamaktadır.
Toprak reaksiyonu hafif asit veya nötr (pH=6-7) olmalıdır. Toprak derinliği en az 1 metre olmalıdır.
Toprak hazırlığında toprak 30-35 cm derinlikten işlenmesi yeterlidir. Fazla işlemeye gerek yoktur. Toprak işleme sırasında organik gübrelemenin beraber yapılmasında yarar vardır.
Takip eden uygulama N P K gübrelemesidir. Bunun da sonbahar sonunda veya kış sonundan önce toprak analizi sonunda ugerekli miktarlarda uygulanmalıdır.

AHUDUDU FİDAN ÜRETİMİ

Diğer meyve türlerinde olduğu gibi ahududuları aşılama tekniği uygulanmamaktadır. Ahududu gövde çelikleri çok farklı uygulamalara rağmen köklenmemektedir. Çelikle çoğaltma ile de ahududu fidanı üretilememektedir. Ayrıca ahududu tohumları ile üretim, hem tohumlar zor çimlenmekte, hem de tohumlardan çıkan bitkiler ana bitkiye benzememektedir.

Bu nedenle ahududu fidanı üretimi;
a-Kök sürgünleriyle,
b-Kök çelikleriyle,
c-Doku kültürü yöntemi ile yapılmaktadır.

a.Kök sürgünleri ile fidan üretimi:

Ahududu bitkisinin kök boğazından ve kökünde bulunan gözlerden her yıl yeni sürgünler çıkmaktadır. İlkbaharda topraktan çıkan sürgünler gelişme mevsimi boyunca büyürler. Geç sonbaharda yapraklarını döktükten sonra erken ilkbahara kadar bunlar köklü olarak sökülür ve fidan olarak kullanılırlar. Kışları sert geçen bölgelerde ilkbaharda söküm daha uygundur. Kök sürgünleri ile fidan üretiminde sağlıklı ana bitkiler ile, gerekir ise sterilize edilmiş alanlarda damızlıklar kurulur. Bu damızlıklarda bakım en iyi şekilde yapılır. Meyve dalcıkları henüz çiçekte iken kesilir ve her 4-5 yılda bir, fidanlık yeri değiştirilmelidir.

b-Kök çelikleri ile fidan üretimi:

Ahududu bitkilerinin gövde çelikleri ile üretimi mümkün olmamakla beraber kök çelikleri ile fidan üretimi sağlanabilmektedir. Kök çelikleri sonbaharda yaprak dökümünden, ilkbaharda gözlerin sürmesine kadar geçen dinlenme döneminde alınırlar. 2mm'den 10 mm'ye kadar değişen kalınlıklarda kök parçalarından yararlanılır. Çelikler 5-10 cm boyunda hazırlanırlar. Kök parçalarının alınıp çelik yapılmaları ve dikilmelerine kadar, çok nemli ortamlarda tutulmaları ve kurumalarının önlenmesi gerekir.
Kök çelikleri arazide 60-80 cm aralıklarla ve 3-5cm derinlikte açılan çizilere yanyana ve yatay olarak dizilir üstleri toprak ile kapatılır.
Çeliklerin dikildiği yer hafif bünyeli, organik ve ticari gübrelerle zenginleştirilmiş olmalıdır. Bu çelikler üzerindeki gözler ilkbaharda sürer ve yaz boyunca gelişerek sonbaharın sonlarında dikime hazır fidan haline gelirler.

c-Doku kültürü yöntemi ile fidan üretimi:

Ahududu fidan üretiminde, en modern en sağlıklı ve en hızlı yöntem, doku kültürü tekniğidir. Kontrollü şartlarda sağlıklı olarak büyütülen ana bitkilerin büyüme noktalarından 0.1-0.3 mm kadar küçük parçalar alınarak sterilize edilmiş tüplerde özel besin ortamlarına konulurlar. Sıcaklık, nem ve ışık yönünden en iyi şartların sağlandığı büyüme odaları veya dolaplarında bu parçacıklar içinde bulundukları özel ortamda çoğalır ve küçük bitkicikler oluşur. Bunlar belirli bir süre sonra alınarak küçük saksılara daha sonrada büyük saksılara alınıp dış şartlara alıştırılarak büyütülürler.

ÇEŞİT SEÇİMİ

Çeşit seçiminde iklim ve toprak özelliğine uygun çeşitler seçilmelidir. Ayrıca meyveler taze olarak veya meyve işleyen bir kurulaşa pazarlanması durumlarında farklı çeşit yetiştirmeyi gerektirmektedir.

BAHÇE YERİNİN SEÇİMİ

Bahçe kurulacak yerin iklim özellikleri, ahududu bitkilerinin yetiştiriciliğine uygun olmalıdır. Toprak analizi yaptırılarak gerektiğinde toprak bünyesi uygun hale getirilir.
Bahçenin ilkbahar ve özellikle yaz aylarında sürekli sulanacağı düşünülerek, su kaynaklarına yakınlığı, sulama suyu temini durumuna göre sulama yöntem ve tesisine karar verilir.
Bahçe toprağının hazırlığına yaz aylarından başlanır. Derin bir sürüm, gerekirse krizma yapılır. Toprak analizi yaptırılarak verilecek gübre miktarları belirlenir. Genel olarak topraklar organik maddece fakir olduklarından 3-5 ton çiftlik gübresi verilerek ikinci bir sürüm yapılır.

BAHÇE TESİSİ VE DİKİM

Ahududu bahçesi kışları çok sert geçmeyen bölgelerde geç sonbahar ve kış aylarında tesis edilir. Bu uygulamayla fidanların ilkbahar gelişme dönemine daha kuvvetli ve hazırlıklı girmesini sağlar. Ancak kış aylarında şiddetli don olayları görülen bölgelerde erken ilkbahar dikimi daha uygundur. İlkbahar dikimlerinde de fazla gecikilmemesi gerekmektedir.
Ahududu fidanları bahçeye, kökleri ot, saman, perlit, torf gibi malzemeler ile nemliliğini koruyarak getirilmelidir. Bahçenin bir kenarına hendek açılır ve sıralanarak dikime kadar burada tutulurlar.
Ahududu bahçelerindeki sıra aralıkları 2-2.5 m olmalıdır. Sıra üzeri aralıkları 0.4-1.0 m aralıklarla dikim yapıldığında maksimum verime daha kısa sürede ulaşılır.
Dikilecek ahududu fidanlarında önce kök tuvaleti yapılır. Yaralı, kuru ve çok uzun kökler kesilir. Daha sonra, önceden hazırlanmış ve toprak gübre karışımı doldurulmuş çukurdan yaklaşık 20-30 cm derinliğe kadar toprak alınır. Dikim derinliği fidanın kök boğumunun tamamı toprak içinde kalacak şekilde ayarlanarak fidan bu şekilde hazırlanan çukura dikimi yapıldıktan sonra, fidanın dip kısmına konan toprak ayak ile sıkıştırılır. Dikimin hemen ardından fidanlara can suyu verilir. Dikimi yapılan fidanın tepesi 20-30 cm den kesilir. Bu durumda ilk meyveler kök bölgesinden çıkacak sürgünlerden ertesi yılın yaz aylarında alınır. Ancak fidanın tepesi 40-60 cm'den kesilir ise aynı yılın yaz aylarında meyveler alınır.

BAHÇENİN BAKIM İŞLERİ

Bahçede yabancı ot, sulama, gübreleme, budama ve hastalık-zararlılar ile mücadele yapılmalıdır.
Ahududu köklerinin çok yıllık olmasına karşılık sürgünleri iki yıllıktır. İlkbaharda çıkan sürgünler yaz boyunca gelişirler ve ikinci yılda da meyve verdikten sonra ölürler. Hasattan sonra meyve veren bu dallar kurudukları için toprak seviyesinden kesilirler
Ahududu çok yıllık kök sistemine sahiptir. Bunların gelişmeleri yüzeye yakındır. Toprak üzerinde kalan kısımları iki gelişme dönemi sonucunda meyve verdikten sonra toprak üzerindeki bu kısım kuruyarak ölür. Yeni sürgünler devamlı olarak köklerden oluşurlar. Bu arada gelecek yılın ürünü verecek olan genç sürgünler tellere alınır veya hereklere bağlanırlar.Böylece toprak üzerindeki aksam devamlı yenilenmekte, meyve verme kapasitesi uzun yıllar devam etmektedir.
İki grup varyetesi vardır; birinci gruptaki bitkilerden yılda bir defa meyve alınır. Bu grup "tek-ürün" çeşitler olarak adlandırılırlar. Bunların olgunlaşma tarihleri yaklaşık olarak Haziran sonu ve Ağustos başlangıcıdır. Ancak bu süre çeşit, rakım ve çevre şartlarına bağlı olarak bu tarihler arasında farklılık göstermektedir.
İkinci grupta oldukça az çeşit vardır. Bunların en önemli özellikleri yılda iki defa ürün alınmaktadır. İlk ürün o yıl ki dallarda oluşan sürgünlerden sonbaharda alınır, ikinci ürün zamanı ise bir yaşındaki dallarda tek yıllık çeşitlerde olduğu gibidir.
Dikim Kasım ayından Mart ayına kadar yapılabilmekte ancak soğuk günlerden ve toprakta don olmasından kaçınılmalıdır.
Tavsiye edilen dikim aralıkları 2x2.5 m (sıra arası)50-60cm sıra üzeri. Dikim aralıklarındaki farklılık toprak kalitesi ve çeşidin gelişme gücüne bağlı olarak değişiklik gösterebilmektedir.
Orta veya zayıf gelişme gösteren çeşitlerde açılan çukurlara iki bitkinin dikilmesi daha uygun olmaktadır. Güçlü gelişen çeşitlerde tek bitki dikilmelidir.
Örn. Malling Promise genç fidanların kökleri 15 cm dikimi yapılmalıdır ve etrafı iyi toprakla örtülerek sıkıştırılmalıdır. Fidan dalları toprak seviyesinden 25 cm yukarıdan kesilerek bir sonraki yıl güçlü sürgünlerin oluşması sağlanmış olur.
İlk yılın sonunda tel sistemi kurulmalıdır. 10-12 cm de bir kazıklarla 1.80-2.00 cm yükseklikte tel gerilmelidir. En pratik metot olarak bir veya iki çift tel yan dalların uzunluğuna bağlı olarak dalların arasında serbestçe gelişmeye bırakılmasıdır ve her metrede iki telin bağlanmasına gerek duymaktadır.
İlk yıl ki budama kuruyan dalların kesilmesi veya zayıf ince dalların ve yalnız 2-3 güçlü gelişen dal dikkate alınmalıdır. Fakat orta gelişme gösteren çeşitlerin 1-1.30 cm den güçlü gelişenlerin ise 1.30-1.70 cm den kısaltılmalıdır.
İyi bir yetiştirme tekniği, sonbahar da bitkilerin dip kısımları toprak ile örtülmeli, İlkbaharda bunlar çapalanmalıdır. Gelişme sırasında da çapalamaya ihtiyaç duyulacaktır. Sulama (özellikle kıraç topraklarda) mutlak gerekmektedir. Yabancı ot kontrolü için en iyi sonuç "Simazine" 3-4 kg/ha oranında kış döneminde veya bitkilerde dormansi kırıldıktan sonra 2-3 kg/ha uygulaması çok iyi sonuç vermektedir.
Yoğun yetiştiricilikte çiçeklenmeden önce ve sonra iki uygulama ile "Sevin" veya "Malathion" küçük açık yeşil yaprak taslakları görülür görülmez uygulanmalıdır.
Dal kanserine karşı "Didymella applanata ve Anthracnosis spray" bir veya iki defa "Captan" veya "TMTD" veya "Cupro-organic" ürünleri yeni sürgünler 30 cm olunca ve hasattan sonra uygulanmalıdır.
Daha sonraki yıllarda bahçenin bakımı, daha önceki yıllarda olduğu gibidir. 4-5 yaşlı bitkilerde maksimum 6-8 dal dikkate alınmalıdır. Ana bitkiye en yakın olanlar budanmalı ve en iyi gelişme gösterenlerden biri seçilmelidir.
Devamlı meyve veren çeşitlerde sonbahar ürünü gelişme göstermektedir ki bu da Eylül'den ilk donlara kadar devam etmektedir. Bu nedenle budama işlemi oldukça basittir, çünkü bitkinin tüm toprak üstü kısmı yaklaşan kışa doğru kesilerek uzaklaştırılır. Takip eden ilkbaharda yeni sürgünler gelişirler ki bunlar zayıf ve incedir. Her bir metre sıra üzerinde bir düzineden fazlası kesilmelidir.






BUDAMA

Dikim budaması:
Dikimden hemen sonra fidanlar 20-30 cm yüksekliğinde kesilirler. İlkbaharda 2-3 veya 4 adet kuvvetli gelişen dip sürgünler bırakılır diğerleri dipten çıkarılır. Ayıklama yaparken bırakılan dallar arasında en az 20-25 cm kadar mesafe bırakılmalıdır.

Kış budaması:
Ahudutları taç kısımları ile 2 yıllık toprakaltı kök kısımları ile çok yıllık bir bitkidir. Bırakılan çubuklar birinci yıl olgunlaşır, ikinci yıl meyve verdikten sonra kururlar. Bu dallar hasattan sonra veya sonbaharda toprak yüzeyine yakın bir yerden kesilip tellerden temizlenmelidir. Kök dibinden çıkan yeni sürgünlerden ertesi yıl için her kümede en kuvvetli gelişen 3-4 yeni sürgün bırakılır diğerleri yine temizlenirler. Kış budaması için en uygun zaman sonbahar veya ilkbahar başıdır.

Yaz budaması:
Yazın tepe alma yapıldığı gibi, fazla dalların da ayıklanması gerekmektedir. Çok sıcak aylarda tepe alma sakıncalıdır. Zayıf ve yere yakın dallar kesilir. Genel olarak iri meyveler kuvvetli dallarda 15 cm uzunluğundaki meyve dalcıklarında olmaktadır. Bu nedenle budama yaparken bu özellik göz önünde bulundurulmalıdır. O halde budama yapılırken fazladan oluşan koltukların bir kısmını temizleyip meyve dalcıklarını kuvvetlendirmek gerekmektedir. Budama ile meyve sayısını biraz azaltsa da meyve irileşmekte ve kalite yükseldiği için pazar değerini artırmaktadır.

Gençleştirme budaması:
Ahudutlarında gençleştirme budaması da yapılmalıdır. Yıllar geçtikçe kök kısmı yaşlanmaya yüz tutar, yeni dallar azalır ve böylece verimde ve kalite de azalmalar görülür. Bunu ortadan kaldırmak için , 5-6 yılda bir ahudutlarının toprak altındaki yaşlı kök kısmı kesilir. Kesimden hemen sonra bitkilerin bulundukları yerlere (ocaklara) bol miktarda çiftlik gübresi ve ticari gübre (azot, fosfor ve potaslı gübre) verilmelidir. Bu işlemler ile ahudutlarının ömrü uzatılmış olur. Aynı tesiste 12-15 yıl yetiştiricilik yapılabilir.

GÜBRELEME

Gübrelemede, bahçe toprağı analiz yaptırılarak gerekli gübreleme yapılmalıdır. Ancak analiz yapılmaması durumunda yıllık gübre ihtiyaçları;4-10 kg saf azot karşılığı azotlu gübre,5-7 kg saf fosfor karşılığı fosforlu gübre,8-12 kg saf potasyum karşılığı potasyumlu gübre verilir.

Tam verim çağındaki bahçelerde bu miktarlar ilk dikim yıllarında 1/3 ü, ikinci yılda 1/2 si olarak verilmelidir. Azotlu gübreler genelde amonyum sülfat olarak verilir ancak pH= 5.5 ve daha düşük ise amonyum nitrat olarak verilmelidir. Gerekirse kireçleme yapılarak pH 6-7 ye yükseltilir. Azotlu gübreler ahududu bitkilerine erken ilkbaharda ve meyve gelişimi sırasında olmak üzere iki defada verilir. Azotlu gübreler sulama veya yağış öncesi, bitkilerin kök bölgelerine serpilerek verilmelidir.
Fosforlu ve potasyumlu gübreler gerektiğinde yılda veya iki yılda bir uygulanır. Uygulama sonbahar kış aylarında, fosforlu ve potasyumlu gübreler bitkilerin kök bölgeleri hizalarına toprağa 20-30 cm derinliğe gömülerek uygulanır.

SULAMA

Ahududu meyvesinde iyi verim alabilmek için sulama , önemli faktörlerden birisidir. Sürekli toprak nemi isteğinde olan ahududu bitkileri için sulama önemli bir konudur. Yağışların yetersiz olduğu dönemlerde sulama zorunlu olarak yapılmalıdır. Özellikle hasat zamanında daha fazla sulama gerekir. Ancak ahududu bitkisi kökleri kuraklığa olduğu kadar aşırı suya da duyarlıdır. Özellikle az geçirimli topraklarda fazla su birikimi köklerde hastalıklara ve ölümlere sebep olur. Aşırı sulama susuzluk kadar zararlı olabilir. Sulama; karık, yağmurlama veya damla sulama şeklinde yapılır. Ancak hasat döneminde yağmurlama sulama yönteminden kaçınılmalıdır.

HASTALIK VE ZARARLILAR İLE MÜCADELE

Hastalık ve zararlılarda ilk şart korunma önlemlerinin alınmasıdır. Bunlarda;
*Yurt dışından veya bölge dışından getirilen fidanlar sertifikalı olmalı, sağlık kontrolleri yapılmalıdır.
*Dikilecek yer hastalık ve zararlılardan arındırılmış olmalıdır, gerekirse ilaçlamalı, sterilize edilmelidir.
*Bölgede yaygın bir hastalık veya zararlı varsa buna dayanıklı çeşitler seçilmelidir.
*Fidanlıklarda her türlü karantina tedbirleri alınmalı, fidanlık yeri birkaç yılda bir değiştirilmeli, fidanların sürekli sağlık kontrolleri yapılmalıdır.
*Bahçe yeri seçiminde dikim sistemi ve budama işlemlerinde bitkilerin havalanma ve güneşlenmeleri dikkate alınmalıdır.
*Ahududu bitkilerinin toprak işleme, sulama, budama, gübreleme gibi bakım işlemleri zamanında ve tekniğine uygun olarak yapılmalı, bitkilerin kuvvetli gelişmeleri sağlanmalıdır.
*Hastalık ve zararlı riski olduğunda budama artıkları bahçeden uzaklaştırılmalı ve yok edilmelidir.
*Kimyasal mücadele son çare olarak yapılmalı, doğru ilaç, doğru zamanda, gerekli dozda ve tekniğine uygun olarak uygulanmalıdır. Bunun için mutlaka tarımsal kuruluşlardan bilgi alınmalı ve tavsiyelere titizlikle uyulmalıdır.
*Bölgede virüs hastalıkları görülmüşse bunların taşınma yolları öğrenilerek gerekli önlemler alınmalı, bahçede bitkiler kontrol edilerek virus hastalıkları semptomu gösteren bitkiler varsa bunlar derhal imha edilmelidir.

VERİM

Ahududu yetiştiriciliği tekniğine uygun şekilde yapıldığında, tam verim çağındaki 1 dekar ahududu bahçesinden 1,5-2,0 ton meyve almak mümkündür.

HASAT

Ahududu meyveleri saplarından kolayca ayrılmaya başladıktan sonra sabah erken saatlerde hasadı yapılmalıdır. Haftada 2-3 defa hasadı yapılmaktadır. Sıcak ve kuru havalarda daha sık hasat edilebilir. Özellikle taze olarak pazarlanacak meyveler 100, 250 veya 500 g'lık küçük plastik kaplara toplanır, bu kaplar ile büyük kasalara dizilerek bu şekilde nakliyeye hazır duruma gelmiş olur. Bir işçi 1 saatte ortalama 4-6 kg ahududu meyvesi toplayabilir. Gıda endüstri kuruluşlarına işlenmeye gönderilecek meyveler 0.5-1.0 kg'lık kutulardan 3-5 kg'lık küçük kasalara kadar daha büyük kaplara doğrudan toplanır. Bu kapların seçiminde alıcı fabrikanın talepleri göz önünde bulundurulmalıdır. Hasat edilen bu meyveler en kısa zamanda serin bir yere alınmalıdır.
Ahududu meyvelerinin uzun süre taze olarak muhafazaları genel olarak düşünülemez. Ancak olağanüstü durumlarda 0.5 veya 0 C'de %85-90 oransal nem koşullarında 5-7 gün süreyle depolanabilir. Muhafazayı kısıtlayan en önemli faktör meyvelerin çürümeleridir.


MEYVENİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Ahududu meyveleri çok çeşitli şekillerde değerlendirilirler. Kendine özgü görünüş, renk, tat, ve kokuları dolayısıyla taze olarak zevkle yenir. İstenirse krema ile veya diğer meyveler ile birlikte hazırlanan meyve salatası şeklinde tüketilir. Derin dondurularak muhafazaya alınan meyveler uzun süre farklı değerlendirmeler için hazır tutulur.
Ahududu meyveleri pasta endüstrisinin aranan meyvelerindendir. Taze veya daha önceden derin dondurulmuş meyveler günümüzde giderek gelişen pasta yapımında yaygın olarak kullanılırlar. Ayrıca meyveler kurutularak değişik şekillerde kullanılmak üzere (meyve çayı gibi) uzun süre saklanabilirler.
Ahududu meyveleri meyve suyu, konsantre ve likör olarakta kullanılmaktadır. Reçel, marmelat, jöle ve şekerleme endüstrisinde, özellikle kendine özgü güzel kokuları nedeniyle meyve tozu ve meyve esansı imalatında da değerli bir hammaddedir. Son yıllarda hızla gelişen ve tüketimleri artan dondurma ve meyveli yoğurt üretiminde de yaygın olarak kullanılmaktadır.


TAKVİM

- Dikim zamanı;
Mart'ın ilk haftasına kadar veya Kasım-Aralık

- Meyve olgunlaşma ve Hasat zamanı;
20. Haziran- 1. Temmuz

- Kuruyan dalların çıkarılması;
Ekim - Kasım

- Bahçedeki fazla sürgünlerin çıkarılması, sulama;
İlkbahar ve yaz boyunca

- Sürgün uçlarının alınması;
Erken ilkbahar

[malina]

flyakan, Başka yerden alınan bilgiler için mutlaka kaynak gösteriyoruz. Yazına ekler misin?

[TURKPRINC3SS]

Gördüğüme göre,İç Anadolu'da bile yetişen bir çalı.Lakinbol güneş alamadığı için ve iklimin sert koşullarından dolayı cılız kalıyor.Meyve veriyor,ama çok az.

[Selahattin Yılmaz]

Ahududu nisbeten gölge sever...

[HAKAN_O]

Ben yaz başı ahududu aldım 30 cm di şimdi inanılmaz büyüdü saksıyı buyuttum ama nezaman budamalıyım ve ben bunu arsaya ekeceğim nezaman ekmelıyım bilgisi olan varmı .

[HAKAN_O]

Nezaman dikeceğim bilen yokmu?

[HAKAN_O]

Tesekkurler diktıkden sonra budama yapmalımıyım

[moso]

Merhabalar,
Ahududu çayı, gut hastalığına iyi geliyormuş. Netten gut hastalığı için faydalı gıdaları araştırırken buldum. Bu çevrede hiçbir akarda ahududu çayı bulamadım.
Yine netten http://www.gidaci.com/store/ProductD...roductId=64640 bu lnkten çaya ulaştım.

Bu konuda yardıma ihtiyacım var. Çay bulmam lazım. Arkadaşım karaciğer hastası olduğu için ilaç alamıyor gut hastalığı için. Doğadan toplanmış olarak satan bildiğiniz yerler varsa telefon numarasını ulaştırabilir misiniz?

Aslına bakarsanız yol kenarlarında böğürtlene benzer çok yerde gördüm ama açıkçası ahududu olduğuna emin değilim. Egsoz dumanına maruz kalmaları da cabası...

Diğer bir seçenek de kendimiz yetiştirmeyi düşünüyoruz. Bu konuda çelik konusunda da yardımcı olan olursa çok seviniriz.

[limon]

Sn.Meyvelitepe, bu kural sanırım Aşılı Böğürtlen için de geçerli. Böğürtleni dikeli 3 yıl oldu, bir türlü yayılamadı. Bir dalı yere yatınca toprak nemli olduğundan kendi kendine köklenmiş, hemen olduğu yere diktim. Meyve veren dalını budamadım ama zaten meyve veren dallar keyifsizleşip, kurumaya başlıyor. Hemen yazdığınızı uygulayacağım. Gübre olarak yanmış koyun gübresi verdim şimdiye kadar, başka takviye ister mi?

[HAKAN_O]

Ahududunu tarlaya DİKTİM
SONRADA BUDADIM UMARIM DOGRU OLMUSTUR BILEN VARSA YORUM YAPBILIRMI

[izmirden]

sanırım benim ahududu fidem sağlıklı değil çünkü fotoğraftakiler gibi değil benimkisi hem boynunu büktü, incecik, hem de sadece en üst kısmında yaprakları var

[HAKAN_O]

Bır resmı varsa gonderın