|
Benim bahçeme de her gün her gece uğrarlar... Geçen gece eve geldiğimde bahçeye tavukların durumuna bakmak için girmiştim... Az sonra bir cisme tekme attığımı farketim... Hafif birşeydi... sıkıştırılmış soğan telizi gibi mi desem, çalı süpürgesi mi desem bilemedim. Sonra baktım önümde bir kirpi. Çok içine kapanıktı... Sanırım üzgündü. Tabi her gece bana uğraması onu misafir konumundan otomatik olarak uzaklaştırıyordu... Ama bu tekme de neyin nesiydi... Hayvanatın tersi dönmüştü... Gözü de dönmüştü tabi... Konuşmaya çalışmıştım. Dinlemedi beni... Atara atar, gidere giderdi... El uzattım... ''tısss'' diye çemkirdi. Anlaşamamıştık. Farklı dünyaların insanlarıydık. Özellikle ben... Tüm insanlığım üzerimdeydi o gece. Bir müddet bakıştık. Öfkesinin dinmesini bekledim öylece. Bir adım daha atsam atlayacakmış gibi intihara meyilli adımları vardı. İkimiz de normale döndükten sonra o arkasını döndü yavaşça. Tek bir bakış bile atmadan ''hıhh'' dercesine sert bir dönüştü bu... Rüzgarı dikenlerinin arasından savurarak adımlarını hızlandırdı... Hiç bir şey olmamış gibi kendi hayat mücadelemize koyulduk... ve bir daha göz göze gelmemeye çalıştık... O diken altında, bense diken üstünde... İkimiz de yaşadık... M_F
|