Nasıl dengeyi bulacağız acaba.
Bir uçta elit peysaj sanatı, diğer uçta gecekondu tarzı, vita yağı teneksinden bozma saksıda taze soğan.
Ama arkada saklı yaşama ve yaşatma sevincini, aşkını gözden kaçırmamak lazım.
Tabii ki zamanla daha şık, tıpkı yabancı dergilerdeki gibi,
tablo gibi bir balkon arzuluyoruz.
Benim balkonumda peysaj denemelerim hep başka problemler doğruyor.
Mesela;
duvara sarmaşılar tutunsun diye ağ döşedim.
Hanımın çamaşırları gidip gidip oraya dolandı.
Sonuçta söktük.
Sardunyalarımı balkondan sarkıtmak istedim.
Ama sularken damlalar alttaki komşuları rahatsız ediyor.
Sokaktan geçenler söyleniyor.
Kasımpatılarımı düzenliyorum.
Bir de bakıyorum ki kurumaya başlıyorlar.
Hemen balkonun su toplanan nemli köşesine taşıyorum.
Kökleri hep nemli kalıyor orada.
Canlanıyorlar, kurtuluyorlar.
Geçenlerde orkidemi biraz daha göz önü bir yere taşıdım
Mutfakta aspiratörün üstüne.
İyice bağladım veya öyle sanıyordum.
Çok güzel durmuştu.
Ben ona bakarak kahvaltı ederken sen bağlarından kurtul ve düş.
Şok oldum. Saksı dağılmış, bütün toprağı halının üzeride, güzelim bir çiçek dalı kırılmıştı.
Nazar değdi herhalde.
Hemen ilk yardım. Tekrar toparladım. Saksısına geri ektim, suladm....
Sonra tekrar eski korunaklı ama gözden uzak köşesine postaladım.
Ama hatalardan ders çıkarmak gerekiyor.
Saksısını saydam, esnek olmalı (orkideler ile ilgili bölümden okuyup edindiğim bilgi) Deneyimlerim ise kolay devrilmemeli, ağır ve dengeli olmalı maddelerini de ekledi bunlara.
Kasımpatılara ya daha büyük saksı, ya da köklerini nemli tutacak büyük bir altlık gerekiyor.
Fırsat buldukça sitenin her köşesini dolaşıyorum. (Sn. Malina'nın dikkatine)
Ama burası bir derya. Ben ise yavaş okuyor doya doya resimlere bakıyorum.
Organik yoğurt tarifleri bile buldum
Ama kişilere yönelik rencide edici tenkitler veya aşağılama ile karşılaşmadım doğrusu. Her eleştiri güzel bir önlem, ve tavsiyeydi sadece.
Mesela adam şekilsiz bir fian bulmuş bunu bonzai yapacağım diyor.
Uzmanlar hemen olmaz demiyorlar. Birşeyeler tavsiye ediyor. kuralları anlatıyorlar.
Sen yapamazsın, çek şunu gözümüzden demiyorlar. Bir el atıyorlar.
Benim öncelik sıralamam;
Boş bir balkondansa; bir saksı sadunya, vitada bile olur.
Sonra biraz daha. Bakabileceğin kadar.
Sonra dekorasyon. Peysaj. Güzel saksılar.
Sonra ender çiçekler. kolleksiyonlar.
Sonra nesli tehlikede olanların çoğaltılıp yayılması.
Öncelik sıralamam böyle.
Ben hep ikinci aşamaya kadar gelebiliyorum.
Emekli olunca inşallah listemi tamamlarım.
Alışveriş dükkanlarında satılanlar ise hep aynı cins.
Doğal olmayan.
Hibrit.
Genetiği ile oynanmış.
Tamam çok güzeller.
Ama bana soğuk ve plastik geliyorlar.
Ayrıca çok pahalılar.
Ben yıllardır çoğu çiçeğimi sağdan soldan kırıp koparıp ekmiştim.
Bahçelerden tohumlar toplamıştım.
İzinli izinsiz.
İyi günlerimde onlar da coşuyordu.
Kötü günlerimde kurumalarına şahit oluyordum.
O zamanlarda verebildiklerimi konu komşuya emanet ediyordum.
İşte bugün yine hastanedeyim.
Plansız.
Annemin refakatçısıyım. Yanından ayrılmayacağım.
Çiçekler ise evde kaldı.
Bu semtte balkonlar, cam kenarları çorak.
Tekrar kalktım baktım iyice göz gezdirdim. Bir tane çiçekli balkon var şükür. Çölde vaha gibi. Bir şemsiye ağacı, Mor telgraf, beyaz bir top sardunya.. uzaktan seçemediğim kırmızı çiçekli bir şey. Belki begonya.
Bu yeni binalarda balkon da koymuyorlar artık.
Önce evlerin bahçeleri gitti şehirlerden. Şimdi balkonları yok ediyorlar.
Fransiz balkonmuş, peh diyeyim.
Bakalım bir hafta nasıl geçecek.
O yüzden kaktüs seçiyorum. Sardunyalar da çok dayanılılar.
Ama kasımpatılarım dayanamaz.
Benim şimdiki önceliğim Annem.
Eşim elinden geldiğince sulayacak çiçeklerimi, ama?
Belki herşeye tekrar sıfırdan başlayacağım.
Önce çiçek sevgisi gerekiyor.
Sonra boş bir balkon.
Onlar bende var.