Her neyse, bu üzücü hadiseden bahsetmeyi bırakıp şu anki durumdan söz edeyim. Ölümlerin olduğu kaptaki içeriği olduğu gibi plastik kasaya aktardım o gün. Peşine yapacağımı söylediğim hava pompalı sistemi kurdum ve 8cm'lik bir fan ekledim. 2 gün boyunca aralıksız çalıştılar. Bugün kontrol için karıştırdım ve yaşayan 3 tane solucan ancak görebildim. Fakat onlarca kokon hala kasanın içinde ve çıkmaları yakın bir tarihte gerçekleşecek.
Bu kasanın bugünkü hali. Solucan ekledikten sonra yeni atık yerleştirme hızımı azalttım, yakında keseceğim. Sistemi doğal halinde bırakıp fazla karışmayacağım. Fanı ve hava borularını söktüm çünkü ekstra katkıları olmadı, sistemin nemini azalttılar üstelik. Zaten çürümüş materyal o kadar az ki havalandırma sorun olmuyor. Sadece bir yaprak hacminin 4 5 katı alanı boşaltıp havayla dolduruyor.
Kontrol için tuttuğum kaptaki solucanlar yaşamaya devam ediyorlar. Olası patojenlerden korunmak adına taze atık veriyorum. Mikroorganizma üreyecekse de onların kontrolünde üresin.
O geceden koyduğum kokonlar rahatlıkla görünüyor. Burada oluşturacağım solucan popülasyonuyla tekrar işe koyulacağım. Umarım bir daha üzücü bir hadiseyle karşılaşmam.
Son olarak; Savaş Bey, teklifiniz için teşekkür ederim. Fakat bendeki solucanlarımla devam etmek istiyorum. Sanayileşmiş bir gözle solucanlara sigortasız işçi gözüyle bakıp yeni bir kitle ölümüne yol açmaktansa sempati kuracağım üç beş solucanla yoluma devam etmeyi yeğlerim. Zaten üzüntüm artık gübre üretemeyecek olmaktan ziyade 200den fazla solucanı bu şekilde öldürmektendi.
Derslerim yoğun ve kalan zamanları farklı şekillerde değerlendirmek zorunda olduğum için görüşme teklifinizi de başka bir tarihe ertelemek zorundayım.
Esen kalın.