[BenBen1967]

Genel Özellikler

Anavatanı Kore, Kuzey Çin, Japonya ve Endonezya olan iç mekan süs bitkisidir. Yaprakları oval, sert yapılı ve parlak yeşil renklidir.
Çiçekleri yalıtkan veya katmerli renkleri beyaz, pembe, kırmızı ve ebruli olabilir. Sürekli yeşil çalı formunda bitkilerdir.
Tabiatta 82 türü bulunan Camellia cinsinin süs bitkileri yetiştiriliciliğinde önemli tek türü C.japonica’dır.


İklim Özellikleri

Kış döneminde asıl çiçeklenme dönemi olduğundan Mayıs ayına değin bitki sıcaklığı 4-7 C olan yerlerde bulundurulur. Mayıs-Kasım ayları arasında dışarıda yarı gölgeli bir yerde tutulabilir.
Özellikle çiçeklenme döneminde yüksek orantılı nem ister. Yarı gölge yerleri sever. Yoğun gölge yerlerde bulundurulmaları halinde, çiçek tomurcukları derhal dökülür.


Toprak İstekleri

Hacim olarak 4 kısım kireçsiz tınlı toprak, 2 kısım turba ve 1 kısım kaba kumun karışımıyla elde edilir.
Ayrıca hacim olarak 2 kısım kum, 2 kısım tınlı toprak, 2 kısım turba, 1 kısım yaprak çürüntüsü ve ½ kısım yanmış ahır gübresinin karışımıyla oluşan harç da kullanılabilir.


Üretim Tekniği

Camellia Çiçeği’nin üretimi tohum, çelik aşı ve daldırma ile yapılabilir. Bununla birlikte çelik ve aşı en çok kullanılan üretim şekilleridir. Çelikler yarı olgunlaşmış yan süngülerin uçlarından 10 cm uzunluğunda olmak üzere Haziran-Ağustos ayları arsında hazırlanır. Alınan çeliklerin dipleri yaralanır ve 24 saat süreyle 20 ppm’lik IBA’te tutulduktan sonra, hacim olarak eşit miktarlardaki turba ve kum karışımına dikilmelidir.
Köklendirme sislemede veya orantılı nemi yüksek bir yerde yapılmalı ve ortam sıcaklığı 22 C olmalıdır. Bu koşullarda çelikler 2-3 ayda köklenir. Fazla sayıda çelikleri ile yine Haziran-Ağustos aylarında ve aynı koşullarda üretim yapılabilir. Öte yandan, yarma aşı en çok kullanılan aşı yöntemi olup,bu yöntemle hızlı şekilde üretim yapılabilir.Ayrıca İlkbaharda adi daldırma ile de üretim söz konusudur.
Gübreleme

Saksı değiştirme her 2-3 yılda bir Temmuz-Haziran aylarında yapılır. Aralık-Haziran ayları arası 2 haftada -1.5g/1 Açelya gübresi verilir.


Sulama

Bütün kış boyunca ve çiçeklenme döneminde yeknesak şekilde nemli tutulur. İlkbahar ve yazın bol su verilir. Temmuz’dan itibaren sürgünlerin daha iyi gelişebilmesi ve çiçek tomurcuğu oluşumu için 4-5 hafta süreyle verilen su azaltılır.
Orantılı nemi yüksek tutmak için, yazın sıcak ve kuru havalarda bitkinin yapraklarına su püskürtülmelidir. Sulamanın oda sıcaklığında kireçsiz su-en iyisi yağmur suyu-ile yapılmasına özellikle dikkat edilmelidir. Çünkü Camellia’lar asit topraklarda yetişir ve kireçten hiç hoşlanmaz.
Budama

Düzensiz büyüyen sürgünler torlu görünüşü muhafaza etmek için çiçeklenme bittikten sonra Nisan ayında kısaltılmalıdır.
Hastalık ve Zararlıları

Önemli hastalıkları Kloroz, Ödem, Tomurcuk dökülmesi ve Kök çürüklüğü,
Kloroz, yaprakların açık yeşilden sarıya değin değişen bir renk alması, kısaca “sararma” dır. Genel olarak bitkinin sürgün uçlarından geriye doğru ilerler. Yaprak damarları arasında oluşur.
Kloroz, özellikle kışın saksı toprağının gereğinden fazla nemli tutulması, saksı toprağının çok kuru kalması ve çok fazla kil içermesi, saksı değiştirmede geç kalınmış olması dolayısıyla bitki köklerinin keçeleşmesiyle beraber, azot, magnezyum, demir, mangan gibi besin maddelerinin noksanlıkları sebebiyle oluşur.
Tomurcuk dökülmesi; Bazı koşullarda bitkilerde çiçek tomurcuklarının oluşmasına rağmen açmadan döküldükleri gözlenir. Bunu nedenleri;
Saksı toprağının çok nemli tutulması ve çok kuru kalması
Azotça zengin gübreleme sonucu sağlanan hızlı gelişme, fosfor noksanlığı,
Doğrudan güneş ışığının altına bırakılması, yüksek ve düşük sıcaklık, ani sıcaklık değişmeleri, bitkinin çok gölge yerlerde bırakılması,
Hava orantılı neminin düşüklüğü
Tomurcukta olan bitkinin yerinin değiştirilmesi,
Yetersiz havalandırma ve cereyana maruz bırakma
Siyah kök çürüklüğü; bu hastalıktan etkilenen bitkilerde gerilmeler, yaşlı yapraklardan başlayan kloroz ve çoğunlukla solgunluk belirtileri görülür. Köklerde çürümeler olur. Korteks (kabuk tabakası) genellikle açık kahverengi, bazı hallerde siyah renk alır. Hastalık etmeni olan fungus toprakta uzun süre yaşama yeteneğinde olan çok sayıda klamidosporlar oluşturur.
Mücadelesi, saksı toprağının patogen ile bulaşık olmamasına dikkat edilmeli ve saksı toprağının çok nemli bırakılmamalıdır


Zararlıları ise Nematodlar, Yaprak bitleri ve Unlu Bitler’dir.
Kök Ur Nematodları;
Süs bitkilerinin köklerinde dişisi armut şeklinde, erkeğinde ince uzun iplik şeklindedir.
Toprak altında bitkinin kökleri içinde beslenirler. Bitkiyi emer ve emme sonucu gelişerek irili ufaklı urlar oluşur. Bitkinin su ve besin maddesini engeller. Bu sayede bitkide bodurlaşma, sararma ve geişmede gerilemeler görülür.
Mücadelesi;
Nematodlara karşı kullanılan ilaçlar bitkiye zarar verdiği için, bitkinin ekim ve dikiminden önce Dichloropropene ile plastik örtü altında fümigasyonu yapılmalıdır.
Buharlı toprak sterilizasyonunda nematodlar ortalama 15 dk 55 C’de yapılan ilaçlı mücadelede 1m3 harca 3 g katılmak suretiyle Aldicarb 15 kullanılmaktadır.
Yaprak bitleri,
Püseron, ballık adları ile tanınırlar. Vücutları yumuşak bazen hafif tozlu veya bir mum salgısı ile örtülü olabilirler. Renkleri yeşil, siyah, sarı, kırmızı, beyaz ve kahverengimsidir.
Yaprak bitleri bitkileri sokup bitki öz suyunu emerek yaşar. Emme sırasında salgıladıkları toksik ve tahriş edici maddelerle yaprak kıvrılması veya şişkinlik gibi anormal oluşumlara neden olurlar. Yaprak sararır ve kurur. Virus hastalıklarını taşıyarak önemli zararlara yol açarlar.
Mücadelesi, aşağıda adı ve kullanım dozu verilen ilaçlardan birisi su ile karıştırarak uygun bir pülvizatörle bitkiye püskürtülmelidir.
Parathion-methyl 35 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 10 cc’lik 10/1 suya preparat veya Malathon 20 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 25 cc’lik 10/1 suya preparat kullanılabilir.
Unlu bitler;
Kabuklu bitlerle akraba olmalarına rağmen süs bitkilerindeki önemleri dolayısıyla farklılık göstermektedir. Sarımsı renkte olan vücudun üzeri una benzer mumlu maddelerden oluşmuş bir örtü tabakasıyla kaplı olduğundan beyaz renkte görünür.
Kabuklu bitlerle bitkilerde benzer zararlar göstermeleriyle birlikte ilaçlarla mücadelesi şu şekilde yapılmaktadır;
Azinphos-methyl 35, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 10 cc preparat,
Dichlorvos 50, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat,
Diazinon 20, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat,
Malathion 50, , E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat seklinde hazırlanıp bitkiye verilir.