|
Bisiklet turlarımda ortalama her bin kilometrede bir beni mutlaka arı sokar. Güvenlik amaçlı kullandığım sarı yeleği giyince daha çok arı isabet ediyor. Geçen yaz yokuş aşağıya inerken arının biri göğsüme isabet etmişti (sarı yelekliydim). Hemen amonyakla kendimi tedavi ettim. İkinci bir defa sarı eldivenime arı denk geldi. Bu seferki çok ciddi değildi. Geçen senenin üçüncü arı sokuşu hakikaten ödümü kopardı. Lamezia Terme yakınlarında bir benzinliğe yanaşırken kollarımı kapayasım geldi. O anda müthiş bir acı ile irkildim. Sol koltuk altımdan bir eleman beni sokmuştu. Uzun kollu polar bir elbise giymiştim. Hangi ara koltuk altıma kadar ilerledi o eleman bilmiyorum. Sokumdan hemen sonra durup, üzerimdeki giysiyi çıkarmaya çalışırken sarı bir eşek arısı önümde bana gülümsedi resmen. Sonra kaybolup gitti. Arı allerjim olmamasına rağmen az kalsın hastanelik olacaktım. Sokulan beden coğrafyam kızardı, gözlerim kararmak üzereydi. Bir gün önce aldığım deodorantı o sabah sıkmıştım. Mutlaka deodorant kökenli bir arı sokması oldu. Neticede çok şükür ciddi durum düzeldi ve yola devam edebildim.
Normalde beni hayatım boyunca en fazla bir kaç defa arı sokmuştur. Bisiklet turlarımda arı sokma ortalaması çok yükseliyor. Bu yüzden amonyağı yanımdan ayırmıyorum.
|