|
-Zor diye bir şey yoktur, imkansız ise biraz zaman alır-
sözünü haklı çıkartan üye arkadaşlarımız'dan birisin sevgili bahtiyar. Taşlı, kıraç, susuz bir arazi'de, istenilir'se neler yapılabileceğini bizlere gösteren azimli insan, seni biraz daha detaylı tanımak çok güzel.
Sevgili annenizin başına gelenin bir benzeri benim'de başıma geldi.
2001 yılında yağan yoğun kar nedeni ile oluşan kaygan zemin'de, düşüp boynumu kırmıştım. Biz kıyı ege'liler kar'da yürümeye alışkın olmadığımız'dan, haliyle 40 yıl'da bir yağan kar'da, acemi ördek'lerin konumuna düşüyoruz.
Neyse'ki büyük bir şans eseri ne felç, ne'de ölüm olmadan atlatmışım. Boynumun kırık olduğunu ise, 4 yıl sonra ancak farkedebildik (Beni tedavi eden Prof. Olcay Tiryaki hanım'ın toprağı-ışığı bol olsun, kendi öz kızı tarafın'dan 2.5 yıl sonra katledilmişti).
Hala kırık boyun ile yaşıyorum. Normal'de benim'de devamlı boyunluk kullanmam gerekiyor ama çok rahatsız edici olduğundan kullanmıyorum. Bu nedenle annenizin durumunu gayet iyi anlayabiliyorum. Kendisine geçmiş olsun diliyorum.
|