Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi BenBen1967
Demek anne tek benim ponçiğim demiyor. Kimseyi inandıramıyorum bir şey istediğinde annneeee diye ses çıkartıyor, gerçi bunu daha önce yazlıkta bahçede beslediim kedilerde de yaşamıştm. Bir gün mutfakta yemek yaparken anne diye bağırıldığını fark ettim camdan çocuklar sesleniyor diye bakıyorum çocuklar sokağın dibinde oynuyor. Mutfağa geliyorum gene anne deniyor bu olay 4-5 kez tekrarlandı en sonunda kediyle göz göze geldik ve bana anne diye sesleniyormuş, meğer o gün onlara yemek vermeyi unutmuşum bende ki şoku anlatamam. 10 dakika kendime gelememiştim kedi bana bakar ben kediye durumu olmuştu.
Şimdide aynı durum ama alıştım da kimseyi inandıramıyorum.  |
size bir olayı anlatacağım ama bana sakın deli demeyin gerçek çünki...
9 yaşımdaydım.bir bahçe vardı anneannemlerin mahallesinde.çoğu zaman oradan geçerken bahçedeki kedileri görüp seviyordum.birgün komşuya gideceğiz.anneannem ben giderken bahçedeki kedileri sevmek için yaklaştık.aa bi baktı bi kedi bize bakıyor elimi uzattım sevmek için çok tuhaf.bana dedi ki "ekmek verirmisin"ben olduğum yerde kaldım.anneannem sanki olağan bir şeymiş gibi gel ekmek alalım yazık açlar bunlar dedi.aldık yedile sanki doğduklarından beri açlar.sonra akşam oldu komşudan geliyoruz o ev yanıyor...ağladım nasıl oldu hala anlam veremiyorum aradan 6 sene geçti...