[hassoman]

Yukarıdaki güve Ören’de evimin tel kapısına konmuştu. Daha önce görmediğim bu güvenin üzerindeki desenler karşısında şaşkınlık ve hayranlık içinde kaldım. Bana göre olağan üstü bir kamuflaj örneğiydi. Bu yıl zeytinciler ve ben bu güvelerden yaka silktik. Bu yüzden onu alıp kurutmakta bir sakınca görmedim. Böyle biline...

Hayvanlar ve bazı bitkiler için doğada düşmanlardan korunmanın ve avlanırken kendini belli etmemenin iki yolu var. Yani görünmezliğin:

- Taklit
- kamuflaj ( Gizleme)

Taklit:
Düşmanlarından korunmak için tehlikesiz olan bir türün tehlikeli olan türü görünüm olarak taklit etmesi... Bu bire bir taklit değil elbette. Detaylarda bazı farklılıkları korurlar. Bunu ancak uzmanlar anlar.

Hayvanlardaki aklitciliğe bazı örnekler vereyim.
Tadı lezzetli olan naip kelebeği (limenitis archippus), tadı kötü olan kral kelebeğini (danaus plexippus) (Resim http://en.wikipedia.org/wiki/File:Micrurus_tener.jpg) :taklit ettiği için daha önce kral kelebeğinin tadına bakarak kötü bir deneyim sahibi olan kuşlara yem olmaktan kurtulmuştur...

naip kelebeği

Kral kelebeği

Sonra, aklıma geliveren zehirli mercan yılanlarını (Elaps fulvius resim: http://en.wikipedia.org/wiki/...urus_tener.jpg ) taklit eden zehirsiz kral yılanları (lampropeltis) resim: http://en.wikipedia.org/wiki/Kingsnake var... Kral yılanları bu taklit sayesinde doğada rahatca dolaşabilmektedir.

mercan

kral

Zoologlar hayvanlar arasındaki taklit türlerini, bunları ilk keşfeden bilim adamlarının adıyla (Batesian taklitçiliği, Müllerian taklitçiliği) anıyorlar.


(TAKLİT 1- Biri tehlikeli diğeri tehlikesiz iki türün görünüşünün birbirine benzemesi. Tehlikesiz tür, tehlikeli türü yemede kötü tecrübe edinmiş yırtıcıdan bu yolla korunmaktadır. Buna Batesian taklit denmektedir.
TAKLİT 2- Birbirinin benzeri iki türün de tadı kötüdür. Bunlardan birini yemede kötü tecrübe edinmiş yırtıcı diğerinden de sakınmaktadır. Buna Müllerian taklit denmektedir. (http://www.ims.metu.edu.tr/DenizSozluk/ABC/t.htm )


Sonra Aposematism ve Crypsis diye kavramlar var. Bu konuda ulaşabildiğim tek bilgi şöyleTürkçesine dokunmadan)

(“Aposematism bir strateji bazı hayvanların kendi varlığı için başkalarını uyarmak ve kaçınma teşvik kullanılır. Bu genellikle renk uyarı bağlamında, ancak uyarı sinyali de bir şekil, arama, ya da koku alma şeklinde olabilir. Hayvanların bazı örnekler göstermek aposematism mercan, kobralar, ladybugs, mürekkepbalığı yılan arıların, bazı yusufçuk, kaplan güve, kara dul örümceği, yer, zehir dart kurbağa ve diğer çeşitli böcekler, sürüngenler, amfibiler ve kuşlar. foxgloves gibi Hatta bazı bitkiler, aposematism kullanır.

Aposematism taban tabana başka bir ortak evrimsel strateji, crypsis karşı. aposematism tersi iken Crypsis bir hayvanın kendisini gizlemek oluşur - kendisi dikkat çekiyor. Bir şey kendini yedeklemek için çünkü Fakat hayvan genellikle sadece kendisi dikkat çekiyor - genellikle zehir, ama bazen kötü tat ya da zehirli et. ihtiyatlı, yırtıcı ve diğer hayvanlarla olan uyarı kaçının. parlak renklerle hayvanların bir kaçınma muhtemelen kısmen aklımızda içine doğum örülmüş, evrimsel psikoloji kaynaklanmaktadır.

Bu gelişmeye ve muhafaza sistemleri kendini savunması için önemli metabolik kaynakları olmasına rağmen, birçok hayvan yaptım. Böyle bir sistem gelişti, aposematism birkaç olası yön türlerin çok arıların parlak renkli olmasına karşın içinde seyahat etmek için vardır, bazıları değilsinizdir. Ayrıca, bazı hayvanlar, ortak karıncalar gibi agresif olarak kabul edilir ve az beslenme içeren, sadece uzman yırtıcı anlam, ama onları yemek pek çok tür rengi uyarı yoksundur. savunma stratejilerinin varlığı aposematism daha muhtemel kılıyor, ancak yüzden garanti edemeyiz.

Biz iyi bir neden bazı parlak renkli hayvanların korkmaması gerekiyor. Bazıları, eşekarısı gibi tekrar ve tekrar tekrar edilebilir bir acı acı verir. Ne kötü, eşekarısı batma tutmak için diğer arıların çekmek özel enzimler serbest bırakın. Bir wasp Japonya'da bulunan Japon dev eşekarısı, bir o kadar güçlü daha kırmızı sıcak çivi kolunuzun içine dövülmüş sahip kıyasla olmuştur sokması, ve öldürür. Başka aposematic türleri, Golden Poison Frog, en zehirli hayvan gezegen üzerinde. Bu zehir kadar öldürücü bir tek 2 (5 cm) bireysel yeterli zehir 10.000 fare, 20 insan, ya da iki fil öldürmek içerir.

Bazı hayvanlar taklit yoluyla parlak colorations gelişmeye - kendilerini savunma eksik olsa, onlar avcılar için olmalarına rağmen bir türlü tehlikeli olduğu gibi görünmesini istiyorum. Bu Batesian taklit, denir ve orada sayısız örnekleri vardır.http://bilgi.didikle.com/Aposematism_nedir.html)

Kamuflaj:
Kamuflaj ise taklitden farklı elbette. Kamuflajda bulunduğu zemine - ortama uygun renklere ve görünüme bürünerek hem düşmanlarından korunmak, hem de avlarına farkettirmeden yaklaşmak amacıyla farkedilmenin önüne geçmek güdüsü var..

Hayvanlar iki tür kamuflaj uyguluyor:

a- bukelamun gibi, ahtopot gibi bulundukları yerin renk ve desenine bürünerek geçici olarak görünmez olanlar,

b- var olduklarından beri yaşadıkları ortamın renk ve desenine sahip olanlar. Örneğin bozkır yılanları, kutup ayıları , kuru dallardan ayırt edilemeyen çubuk çekirgesi (Carausius morosus) hemen aklıma geliverenlerden… Aslında esnek ve yumuşak bir bedene sahip olan tırtıllar tehlike anında kuru bir dal görünümünde dikleşiverirler. Tırtılların Yedikleri besine göre renk oluşturduklarını ilk keşfeden Kaliforniya Üniversitesi’nden Eric Green’miş.

Kamuflaj özellikte askerlikte çok önemli. Bu amaçla teknolojinin tüm olanaklarının nasıl zorlandığını biliyorsunuz. Araziye uygun kılık kıyafetten tutun radara yakalanmayan uçaklara, roketlere kadar kamuflaj için bir yığın bilim adamı çalışmakta, bu uğurda akıl almaz paralar harcanmaktadır.

Eminim ki ilk avcılar ve askerler kamuflaj yöntemini hayvanlardan öğrenmiş olsalar gerek. Yukarda resmine yer verdiğim güveyi ilk gördüğümde aklıma ilk geliveren bu olmuş, “herhalde birliğinden kaçmış rutbesiz bir er bu!..” demiştim