|
Sevgili Nezih;
Gayretlerini ve çabalarını canı gönülden destekliyorum ayakta alkışlıyorum
ATATÜRK' ümüzün Ankara 'ya giderken her geçişinde gördüğü ağacı göremeyince
yanındakilerden kesildiğini öğrenince ağladığını okuduğumda bende ağlamıştım.
Şu an sizin ağaç bebeklerinize bakarken gözlerim yaşlarla dolu.
|