08 Aralık 2010 Çarşamba
Sabahleyin saat 09 sıralarında horoz ve tavuklarıma bahçeye saldım. Kendim bahçeye ağaçlardan dökülen ceviz, ayva ve benzeri yaprakları toplamaya başladım. Bir süre bahçenin içinde beslenen tavuklar dışarıya çıktılar her aklıma geldiğinde gidip bakıyorum. Sanırım olacak olanlar içime doğmuş olacak ki hafifte tedirginim. Bir süre sonra horozun çılgınca bağrışıyla bahçeye koştum boynu tasmalı bir köpek en sevdiğim ve en verimli tavuğumu ağzına almış bahçe duvarından atladı gidiyor peşinden ben taş atıyorum taş köpeğe değmiyor deyse tavuğu bırakacak 500m koştum ancak köpeğe yetişmek mümkün olmadı kalbim ağzımdan çıkacak. Kocaman çevre yolundan bir tane araç gelmedi gelse köpek yön değiştirecek. Köpek benden 20 metre uzaklaşınca kenarda tavuğu parçaladı yemeye başladı koştum 3 metre yaklaşım taşı fırlattım ama gene değmedi. Bu gün bütün şans sanırım köpekten yanaydı. Tavuğu tekrar aldı yukarıya doğru kaçtı peşinden tekrar yetiştim iç organlarını ve göğüs kısmını yemiş sade iki budu kalmış tekrar yaklaştım taşları fırlattım ancak gene değmedi iki budu aldım eve geldim zehirleyip köpeğe verecektim ancak köpek 2 sokak altımızdaki besicilik yapan komşumuzun olduğunu öğrendim ilk defa takıldığı yerden bırakmışlar. Benim de için elvermedi zehirlemeye ancak çok üzüldüm. Tavuğum Ağustos ayında 15 gün içinde tüy değiştirmişti istisnasız her gün yumurtluyordu. Çok iştahlı ve elcik bir tavuktu. Vardır bunda da bir hayır dedim ve kabullendim. Buluntu tavuğun sahibi çıkmadığında hep böyle bir olayın başıma geleceğinin tedirginliğini yaşamıştım. Sağlık olsun dedim ve kabullendim. Geride kalanlara bir şey olmaz inşallah.