Yetmedi mi doğamdan kopardığınız?
Henüz keşfedecek ne çok şeyim vardı oysa,
mesela karnımı doyurabilmeyi yeni öğrenmiştim daha,
kendimi saklamayı...
Ama öğrenememişim demek ki;
ya da hesaba katmamışım bu kadar kötü olabileceğinizi!
Buldunuz beni,yakalayıp getirdiniz bir kafesin içinde.
Ve benim gibi yüzlercesiyle birlikte kapattınız ait olmadığımız bir yere...
Tıpkı sizler gibiydim, bir canım vardı benim de.
Havayı soluyorken,
duyuyorken kalbimin atışını,
yani yaşıyorken henüz; diri diri etimden ayırdınız üşümekten koruyan derimi.
Üşümesin diye mi bedenleriniz,
ve zengin görünsün diye fakir yürekleriniz!!!
Isındınız mı şimdi,ben üşürken!
kazandınız mı peki kanarken ben?
Canım çok yanıyor, o elinize bulaşan kanımın rengi!
Belki bebektim henüz bilmiyorum ki
Annem görmesin beni e mi?
Hele çocuklarınız hiç görmesin sizi böyle yaparken.
Utanmasınlar size"BABA" derken!!!
Benim babam böyle değildi çünkü!
Sarın kendinizi şimdi bizimle.
Kocaman bedenlerinizi,hırslarınızı ısıtın!
İçinizde bir yer var ki hiç ısınmayacak!
yürekleriniz!!!
Üzülme anne,yeryüzünün bir yerinde doğarım yeniden.
Saklanmayı öğrenirim önce,koşup kaçmasını,
ve inanmamayı uzatılan kirli ellere.
Öp beni anne,acıyan yerlerimden!!!
İnsanlar öcü!!!
Yazar:yagmurun_elleri(
www.kizilderili.net üyesi sevdalibulut)