Uzak yüreklerin işbirliği....
Herkesten bu kadar uzun süre haber veremediğim için tekrar tekrar özür diliyorum...
""
Eve ilk geldiğimizde ki mutluluğumu anlatamam...
Hele ilk akşamı....
Geçen 25 günlük hastane günlerimi şöyle uzun uzun gözlerimin önünden geçirdim...
Eşime arkamı dönüp ağladığım geceleri....
Kızıma bakıp acaba bunları atlatabilecek mi? diye kendi kendimi bitirdiğim sorular...
Süt kokan evimize tekrar dönüp yatağımıza yatıp kuzumu da kendi yatağında uyuduğunu
gözlerime inanamayarak izledim...
Bu güzel duyguları yazmakla hissedebilmek farklı şeylermiş.... ""
Tabiii ki O güzel gecenin birazında her 2 saatte bir kalkınca acaba bunlar rüyamıydı dediğim anlar ve ertesi gün işe geç kalınca müdürüm hayırdır beşik mi salladın diye takılmaları...
Uykusuzluğun bile bir kıymeti var....
Onun için bütün gece sabaha kadar başında beklemeye razıyım...
İşte şimdi de pazartesi ki kontrolü bekliyoruz...
Bakalım kızım büyüdü mü? Yoksa doktorun tedavisine mi geçeceğiz...
Herşeyi ancak o zaman netleşecek.
Şimdi Eminönüne gidip biraz dolacağım...
İnşallah nasipse yarın bahçedeyim...
Eşim buraları okuduğunda çok duygulanmıştı....
Herkese şimdiye kadar ettikleri bütün dualar için çok teşekkür ediyorum...
|