|
Orbea rogersii
Daha önce Caralluma cinsi içinde yeralan bu tür, yeni sınıflamalarda geniş Orbea cinsine dahil edilmiştir.Afrika'nın güneyinde yayılım gösteren O. rogersii ilk kez A. Rogers tarafından 1915'de Botswana'dan toplanmıştır.Bodur ve dik, desenli, tüberkülleri belirgin gövde ve açık renkli ince uzun petallerin oluşturduğu corolla yapısı ile dikkat çekici bir Stapeliad türüdür.Yazın dolaylı güneş ışığından korunması gereken, kışın dona duyarlı bir tür olan O. rogersii bakım özellikleri açısından diğer Stapeliadlardan farklılık göstermemektedir.O. rogersii dal çeliklerinin köklendirilmesi ile kolaylıkla üretilebilmektedir.
Bu bitkiyi köklenmiş dal çeliği olarak alıp topraksız ortama geçirmiştim.Ancak gelişimi çok yavaş oldu ve geçen kış bitkide aniden çürüme başladı.Geriye kalan bir kaç santimetrelik çeliği kışın growboxda tekrar köklendirdim.Baharda bitkide hızlı gelişim başladı.Yaz boyunca doğrudan güneşlenen bitki yaz sonunda tüm dallarından tomurcuklandı.Tahminen 150 civarında tomurcuktan 60 kadarı çiçeğe dönüştü.Yaklaşık 3.5 cm çapındaki çiçekler 4-6 gün açık kalmakta.İnce uzun petallerin kenarlarındaki milimetrik pembe tüylerin (cilia) tozlaşmayı sağlayan sinekleri çekmeye yaradığı düşünülüyor.O. rogersii'yi diğer Stapeliadlardan ayıran en önemli özellik kokusu.O.rogersii de sadece gündüz koku salıyor ancak koku beklendiği gibi çürümüş et veya leş kokusu değil.O. rogersii klor, çamaşır suyu, ayakkabı içi,bozulmuş parmesan/Camembert peyniri gibi kokuyor.Kokunun (Çiçekler de 60 tane olunca ) dayanılmayacak kadar ağır olduğunu ve gündüz tüm eve yayıldığını belirtmeliyim.Bu nedenle bitki görselleri alındıktan sonra çiçekleri geçene kadar bahçeye sürgüne gitti...
Bitkinin genel görünümü,gövde yapısı ve tomurcuk gelişimini gösteren fotoğraflar.
|