View Single Post
Eski 03-08-2010, 20:32   #463
serpil özdemir
Ağaç Dostu
 
serpil özdemir's Avatar
 
Giriş Tarihi: 22-04-2010
Şehir: istanbul
Mesajlar: 265
Daha bu sabah tanıştım siz ve sayfanızla .Son sayfasından açıldı başlık ,
sayfa biter bitmezde koşar adım ilk sayfaya başlangıca gittim ,
çiçek çocuğa kadar aralıksız okudum ve yoruldum,ama okumaktan değil
beni sürüklediğiniz duygu yoğunluğundan .Kimleri bulmadımki neleri
bulmadımki yazılarınızda ,sustum bugün aslında yanlız olmak istedim
ama kardeşimle birlikte yürüttüğümüz iş yerimizde kardeşimin bu gün olmaması
nedeniyle çıkamadım buradan .Kafes adlı kaktüsünüzde hissettim kendimi
sustum sadece bedenen burdaydım .Böyle durumlarda atarım kendimi
mutlak bir sahile ya ada vapurundayımdır **** kız kulesi karşısında
bir dostum var martı( anlatıcam hikayemizi sonra size)onunla buluşurum.
Olmadı kaçamadım biraz dinlenip devam ettim .Sürükleyici bir kitap havasındaki
sayfalarınıza .Şimdi 40.cı kaktüsteyim ve düğümlerden biri çözüldü acaba
sahimi bu insan bukadar nasıl dokunabildi yürek telime diye diye geldiğim bu sayfada
.Sahici bir balıkla karşılaştığımı gördüm .Öteki buçlar darılmasın ama bu kadar ,
geniş bir hayal gücüde balıktan çıkardı ancak.Martı adlı sevgili kaktüsünüzde beni
benim martıma götürdü bu gün can attım buluşmak için ama kısmet olmadı.
İşte buda benim MARTIM.....
Daha önce bir sitede paylaştığım hikayem böylesine güzel anlatımlarınızdan sonra umarım
sıkmam sizi
Yıllardır inatla pes etmeden hayatla mücadele ediyorum .Küçük dev kadın

diyor bazıları bana ,çok şeymi kazandım servetmi yaptım hayır .Ama bunca

şeye rağmen yanlız başına ayakta kalabilmeyi ve hala bir çocuk gibi içten

gülebilmeyi başardım .Hiçbir kötülüğe bulaştırmadan bir evlat büyütüp

askere yollamayı başardım .Allahında izniyle ******.
hepmi bukadar güçlü bir kişiliktim hayır .Tam tersi inanılmaz duygusal

acılara iki katı dayanıksız balık burcundan .Sulu göz bir kadındım.
Nemi oldu ? Mücadeleye başladığım ilk günlerdi ve çok zordu pes etmiştim

.İnsanlara hayata küsmüştüm inanılmaz yorgundum .Böyle bi gün kendimi

sahile attım soğuk bir şubat günüydü .Hiç birşey görmüyor gözüm nefes

almak dahi yoruyor .Ama habire denize bakıp yürüyorum öyle yorgunumki

baktığım deniz kocaman kuş tüyü bir yatak gibi atıversem kendimi yorgun

bedenim dinlenecek .Tek frenim oğlum .Onunla bu güzelim yatak arasında

gidip geliyorum .Atladım atlıyacağım sanki hissetti deniz aniden kocaman

bir dalgasıyla tokadını indirdi suratıma .Baştan ayağa sırılsıklamım

paçalarımdan sular akıyor ve ilginç olan arkamda önümde yürüyen insanlar

var çok yakınımda ama tokat sadece bana .O an gülmeye başladım komik

halime insanlarla birlikte .Bi martıyla gözgöze geldik aa martılarda

varmış oysa az önce hiç farketmemiştim .Martıda baktı şöyle bir bana ****

ben ona baktım bana baktı sandım bilmiyorum .İzlemeye başladım onu bir

pike yapıp daldırdı kafasını koca denize açtı belli .İlk denemede boş

çıktı ,süzüldü şöyle bir gökyüzüne iki tur attı tekrar 2 - 3 derken

sonunda ağzında balıkla çıkıverdi .Zafer edası vede alaylı bi süzüşle

bana bakmadan da geçmedi (tabi bunlar benim o anki duygularım belkide

martı beni hiç görmedi umrunda bile değildim ) sanki bana hey insanoğlu

bak ben sadece bir martıyım aklım yok elim kolum yok küçücük bir bedenim

var ama bedenimin bin katı denizden alacağımı aldım .Sen sana bahşedilmiş

aklınla sağlam elin kolun ayağınla pes et vaz geç hadi atla denize senin

yok oluşunla kızdığın isyan ettiğin şeyler de düzelir belki dedi .Aklım

başıma gelmişti , denize baktım öyle kuş tüyü muş tüyü yatak değildi

artık .Seyrine doyum olmayan en değerli hayat kaynaklarından biriydi

bende artık yorgun değildim zaten .Sadece şubatın soğuğunda sırılsıklam

ve üşüyordum .İşte benim hayat yolundaki esin kaynağım martı hala

görüşürüz onunla, nerde görse gülümseyerek göz kırpar bana .
Size küçük bi tavsiye kendinizi çok kötü hissettiğinizde bir deniz

kenarına gidin atlamak için değil ama ha benim martım sizinde olsun gidin

bi selam verin ona sadece kafasının üstünde iki nokta görmeyin, size

kırptığı gözü görün hayatı hissedin hiç yorulmayan kanatlarında benden

selam söylemeyide unutmayın lütfen

serpil özdemir Çevrimdışı   Başa Dön