Kapariye Kıbrıs' ta '' gabbar '' denilir. Kıbrıs' ta her tarafta çok yaygın şekilde doğal olarak yetişir. Çiçekleri çok güzel.
Onlar turşusunu yapıyorlar. Ben de geçen yaz gittiğimde bir tanıdığa sordum nasıl yapılır turşusu diye. Bir kavanoza babamın bahçesindeki kaparilerin taze sürgünlerinden yıkayıp koyduk. Sanırım kartlaşmadan, baharda çıkan sürgünlerden yapmak gerekiyormuş. Eve dönünce birkaç gün boyunca hergün suyunu değiştirdim. Sonra da tamamen sirke dolu bir cam kavanoza doldurdum. 20 gün, 1 ay sonra filan yemeye başladım. Küçük bir kavanozdu. Geçen sene unuttum pek yemedim. Hala var ve bozulmamış durumda. Sirkeden çıkarınca biraz suyun altına tutup yıkamak gerekiyor yoksa sirke çok yakıyor. Ben tadını seviyorum.
Bir ara haberlerde izlemiştim. Güneydoğu' da sınırdaki köylerden birinde, mayınlı alanda kendiliğinden yetişen geberelerden çocuklar tohum toplayıp kilosunu 1 TL ye satıyorlardı. Mayınlı alanda, 1 TL için hayatını tehlikeye atmak zorunda kalan çocukların durumu çok acı tabii. Kültürel yetiştiriciliği kolaylaştırılsa ve o bölgedeki mayınsız kıraç alanlara devlet tarafından dikimi yaptırılsa hem erozyon çalışmalarına katkısı olur hem de köy çocuklarına okul harçlığı için kaynak yaratılır. Romantik bir temenni tabii benimkisi. Silaha-mayına para harcamak varken
