|
Arayış
Arayış
Pencereden uzaklara bakıyorsun,
daraldığın,
daldığın bir an…
Bir kuş olmak gelir içinden,
denizi bırakıp şehre dalan
bir martı gibi…
Bir kuş gibi,
yukarıdan süzmek şehri,
izlemek insanları ;
insanlar varlığından habersiz…
Ve sonra,
dalgalar arasında görülen balığa,
dalan martı gibi,
dalmak dalgalar arasına…
Deniz durgun,dalgası yok !
Uçacak kanat da yok !
Şehir boş,
uğruna dalgasıyla çarpışacağın,
balık yok !
Ya da sen balıksın,
yem olacak Turna yok !
|