Buğday başakları tam tane doldurmaya başlandığında, taneler henüz yeşilken, işin ustaları demetler halinde bu buğdayları biçiyorlar. 3-4 gün kadar gölgede öbekler asılı olarak solmaya bırakılıyor. Daha sonra köylerde bulunan toprak fırınlarda ya da açık arazi de beton zemin, sert ve tozumayan pişmiş toprak zeminlerde çalı çırpı ile ateşe veriliyor. Çalı çırpı ile birlikte buğdayın sapı ve başakları da yanıyor. Geriye sadece kül içerisine düşmüş ve hafif kavrulmuş, suyunu yarı yarıya kaybetmiş taneler kalıyor. Külde uçurulup bu taneler alınıyor. Temiz bezler ya da beton üzerine serilerek gölge de iyice kurutuluyor. Netice de firik oluşuyor.
Firik in imal yönteminden dolayı isli bir kokusu var. Tütsülenmiş (smoked) lezzet sevenler için çok harika bir ürün.
Burgur ve buğday a göre daha az su çeken bir malzeme.
Asla yağda kavrulmadan, bir ölçü firik için 1 bardak su ile pişiriliyor.
En güzel yemekleri kümes hayvanları ile yapılır. Nispeten daha yağlı olan kaz, ördek ve tahtalı güvercini, bıldırcın ile nefis gider. Aynı şekilde kuzu kaburga, kemikli et ile de pişirilir.
Faydasına gelince, yaş iken toplandığından glutensiz olduğu söyleniyor. Bunun ne anlama geldiğini zaten herkes biliyordur. Çölyak hastalığı olanlar için ideal bir besin. Karabuğday gibi.
|