Bu konu başlığındaki tüm mesajları, yorumları, şaşkınlıkları, hayretleri, biraz kızmaları, her bir kelimeyi yani, tek tek okudum.
Değerini bilemediğimiz, farkında olamadığımız o kadar çok şey var ki!.. Bizler için nice güzeliklerle süslenmiş bu hayatta, nefes alan, sevgi ile birbirine bağlanan sadece insanlar ve hayvanlar yok.
O yüzden bu sitedeyiz. O yüzden evimizde, çevremizde yeşil olmadan, bitki olmadan yaşayamıyoruz. Bence onlar da biz olmadan yaşayamazlardı. (Tabi bunu yazarken, bizlerin çok büyük çoğunluğunun doğayı bir yandan yok ettiğini düşünmemeye çalışıyorum)
O yüzden çiçekçilerde satılan kesme çiçekleri asla almıyorum, vazom yok, içine koymaya kıyabileceğim 3 bardaklık suyum da... Onları topraktan ayırmayı ve ayıranları sevmiyorum.
Onlarla ben de konuşuyorum, elimde olsa sarılıp uyuyacağım. İşteyken, aklım bir yandan evde. Hele birkaç günlüğüne başka bir yerdeysem yalnız kaldılar, susuz kaldılar diye acı çekiyorum.
Varsın fikirleri olmasın, neye yarar, onlar da algılıyor, hissediyorlar ya. Bu yeter de artar bile.
Bu arada bizlere deli diyenler utansın
