Merhaba!
Bende artık yanımda olmayan sevgili köpeğim Aleksin anılarını yazmak istiyorum.
küçük bir depresyon olayından başlayabilirim.
Bir sabah yatağımda gözlerimi açtım,ve yerde bana bakarak uyanmamı bekleyen sevgili köpeğimin yatağa atlayıp benle oynamasını beklemeye başladım.O ise bana manalı manalı bakıp oturuyordu..Gel oğlum.Gel oğlum.Çıt yok.Sonra zar zor yanıma çıktı.tek ayağını havaya kaldırıp bekledi.aa bi baktım ayağıyla yere basamıyo.tek bacak sürekli havada.nasıl hazırlanıp,onu kucaklayıp veterinere koştuğumu hatırlamıyorum.o sırada 7-8 yaşında vardı.Veteriner önce kireçlenme olabilir dedi.muayne etti.bişey yok..ay nasıl sinirim bozuldu anlatamam.doktorumuz dediki böyle alışırsa yere bidaha basmaz...
sonra da şöyle devam etti: dün canını sıkan bişey oldumu.
(((( dün evde çocuklu misafir vardı bende onu masanın ayağına bağlamıştım.bütün olay bundan ibaret...sonra yavaş yavaş yavaş yere bastı.Çok üç kağıtçıydı(biraz kaba oldu bu tabir)
Allah cennete her hayvandan bir tane koyacakmış numune olsun diye.onun Alex olacağını ve onu görebileceğimi ümit ediyorum.[/QUOTE]