Sevgili Glayör öyle bir konuyu açmışsınız ki çok sevindim. Hep su koyuyoruz uygun yerlere ama nedense insanlar ya kapları deviriyorlar ki gözümle gördüm tekmeliyorlar, ya da içine çöp atıyorlar. avucumdan su içirmeye çalışıyorum bazen onlara, nasıl çaresizler bilirsiniz? Yani bu kent yaşamı nasıl bu hale getiriyor bizleri çözemiyorum. Doğa doğa, çiçek bitki diye diye bir hal oluyoruz, bir sürü beylik cümleleri arka arkaya sıralayabiliyoruz ama bir yudum suyu esirgiyoruz, tanrı yardımcımız olsunda biz susuz kalmayalım.
İnatçı olup, kimseyi dinlemeden, yadırgayan bakışları umursamayarak susuzlara bir yudum su, bir lokma ekmek veren ve çocuklarını böyle yetiştiren sizin gibi insanlara çok ihtiyacımız var.
İyi ki varsınız, teşekkürler...
|