|
sayın balıkçı serdar.buraya geldiğimizden beri beş aydır hergün köyden birkaçkişi bize uğruyor.gelenlerin tamamına yakını süt , peynir , yumurta , soğan , sarımsak , meyve ,ekmek elinde neyi varsa az çok alıp getiriyor.zaten yoksul olduklarını iyi bildiğim için iki aydır kavga döğüş süt ve yumurtaları için ücret veriyorum.kabul etmek istemiyorlar ama almazlarsa getirdiklerini almayacağımı ve burda aç kalacağımı söyleyerek zorla almalarını sağlıyorum.köyden ilçeye giderken her gördüğüme ilçeden bir şey istermisin diye soruyorum.onlar gibi olmaya çalışıyorum.bu beni onlara daha yaklaştırıyor.birinin eşi göbek fıtığı ameliyatı oldu ilçede.ilçeye benim külüstürle götürdük hanım da yanında 4 gün 3 gece refakatçı kaldı.şimdi benim hanımı ablası gibi görüyor o hanım.burası gerçekten böyle bir yer.henüz insanlar arsındaki ilişkiler bozulmamış.o nedenle bizim onlara uymamız lazım.tıpkı sizin dediğiniz gibi burada birine bir şey olsa mutlaka birisi sırtına alıp hastahaneye taşır insanı.bir kahveye girip selam verseniz hemen çayınız gelir.parasını ödetmezler size.sadece çok meraklılar.hep soru sorarlar.nerelisin ne iş yaparsın neden buraya geldin gibi sorular.
|