|
bizim bir kızımız var.3 yıl önce evlendi.damadın dükknında birlikte çalışıyorlar.çiçekçi dükkanları var.dükkanlarında da internet olduğu için masrafsız bir şekilde iletişimizi sürdürüyoruz.onlarda krizle boğuşup duruyorlar.işleri iyi değil.ama gençler ve güçlüler.çalışır çabalarlar.
size değişik geleceğini sandığım buradaki yaşantımızdan bir detay daha yazayım.suyumuz olmadığı için çamaşırlarımızı göl kenarında gelen geçenin olmadığı bir çeşmeye götürüp yıkıyoruz.giderken yanımıza ufak tüpümüzü çaydanlığımızı ve kahvaltılıklarımızı da alıyoruz.çamaşır yıkamaya gittiğimizde çektiğim resimlerden yükleyeyim.bir de bizim çamaşır yıkamamızı görün.
kuzumuzun bu resmini ilk aldığımızda çekmiştik.resim bozuk çıkmış ama sevimliliği belli olur sanırım.burda her köyde "hayır" dedikleri bir toplantı yapılıyor.pilav , keşkek ve cacık yapılıyor kocaman kazanlarda ve gelenlere ikram ediliyor.keşkek dedikleri etle birlikte pişirilen buğday yemeği.köylüler para ve kuzu veya oğlak bağışlıyorlar "hayır" için.kesilip pişirilenlerden sonra fazla kalan kuzu ve oğlaklar arttırmayla satılıyor.geliri de köye kalıyor.ilçedeki kasaplar köye gelip arttırmaya katılıyorlar.hayvanları alıp ,kesiyor dükkanlarında satıyorlar.bu kuzuyu gördüğümde bana çok sevimli geldi.arttırmaya girdim ve inat edip ben aldım.kesilmekten kurtuldu.yazın köy civarındaki otlar kuruduğu için köyün çobanları sürülerini tepelere götürdüler.gündüz çamların gölgesinde tutuyorlar sürülerini.gece de serinde otlatıyorlar.ben de bizim kuzuyu bir çobanın sürüsüne kattım.şimdi tepelerde arkadaşlarıyla dolaşıyor.
|