|
Sevgili Ülker teşekkürler. Çoğu zaman ''böyle şeylere nasıl zaman ayırıyorsun? Senden başka kimse yok mu ilgilenecek? Ya da hangi birine koşabileceksin?'' türünden sorularla karşılaşıtığımdan sizin kurduğunuz cümleler bizlere inanılmaz güç veriyor. Doğru bir duruşum var yaşamda diyorum kendi kendime. Herkesin benim gibi olmasını beklemek abartı olur ama en azından yüreklendirmeye o kadar ihtiyacımız var ki... Teşekkürler, bebekler adına tabii. Yoksa bizler yalnızca şans eseri olması gereken yerde oluyoruz o kadar.
Sizi öyle iyi anlıyorum ki begonvil 14. Açlar hem de çok. Acıktıkça çaresizleşiyorlar, çeresizleştikçe zaten dünyayı yalnızca kendilerinin sanan insanların dikkatini çekiyorlar. Bu çok üzücü. Oysa ben çocukken kimsenin evinde bir lokma ekmek çöpe atılmazdı. Çevredeki kedi köpeklerin karnı doyardı. Karpuz kabuklarını bile minikçe doğrar komşunun ineğine verirdi annem. Tabii ben büyükşehirde doğmama rağmen taşradan hiç kopmadığımdan bunları yaşadım. Hoş kedi köpeğe hassas olan bir semtte, Moda' da oturuyorum, bu benim için inanılmaz bir şans. Bizim buraların kedisi köpeği evdekilerden daha besilidir neredeyse. Ama işte ya diğer yerler ne olacak.
Biz eşimle tatilde Foça' daydık. İzmir civarında da dolaştık. Çantamızda ve arabada hep kedi mamasıyla. Bir hafta boyunca gördüğümüz her hayvanı doyurduk. Özellikle Foça' dakiler çok üzdü bizi. Hep hastalar, hep açlar. Bakanlar var ama o kadar yetersiz ki...
Ben de geçenlerde çok sıcak bir akşam eşimle yürüyüşten dönerken bir yetişkin köpek gördüm sokakta. Dili nasıl dışarıda anlatamam. Bence susadı dedim eşime. Hemen bir küçük su aldı, ben avucumu açtım o doldurdu, bir içişi vardı yavrumun görseniz. Kana kana avucumdan bir küçük şişe suyu bitirdi. Sonrasında yere yatmalar bir oyun, bir cilve görmeliydiniz. O nedenle biz eşimle apartmanın kapısına dikkat çekmeyecek bir noktaya hep su koyarız yaz günleri. Kediler ve köpekler bir şekilde yiyecek doyamasalarda buluyorlar ama su çok zor sıcak yaz günlerinde. Susuzluk açlıktan daha çok hastalandırıyor onları. Ne olur en azından sizler de mahallenizin kimseyi rahatsız etmeyecek bir köşesine bir 5 litrelik su şişesini yarıya bölerek bir su kabı yapın. İçsinler garipler.
Bir yudum su veya bir lokma vererek mutlu ettiğimiz bir canlı birgün bizi veye yakınlarımızı bir kötüden korur duasıyla. Ben hep buna inanırım.
Nariel... Durum nedir? Bizi haberdar edin lütfen... Meraktayız...
|