Bu kadar uğraştan sonra vaz geçmiş olmanıza üzüldüm doğrusu. İmkanım olsa kaldığınız yerden devam etmeyi o kadar isterdim ki...
Hani derlerya; başlamak bir ayıp, bırakmak iki ayıp (tam deyiş: Ata binmek bir ayıp, inmek iki ayıp), hele bırakmak zorunda kalmak...
Eğer imkanınız varsa, bir müddet dinlenip, kaldığınız yerden devam etseniz. Şu satılık levhasını kaldırsanız. Yüreğiniz cızz etmiyor mu şimdi? Benim bile yüreğim sızladı, yeriniz de o kadar güzelken, asıl zorlukları aşmışken
Buradan benim gördüğüm, okyanusu geçmiş, derede pes etmişsiniz. Tabi yer sizin, iş sizin, can sizin ve mühim olan içinize sinmesi. Bundan sonraki hayalinize yelken açarken, aynı zorlukları yaşamamanız dileklerimle.
Selamlar, saygılar.