Fide yetiştirirken şaşırtma yapılsın mı, yapılmasın mı, yapılırsa kaç defa yapılsın, çok tartışılan bir konudur. Şaşırtma zaman alıcı ve işçiliği artırıcı bir işlemdir. Bu bakımdan bazı araştırıcılar, fide elde etmek için tohum ekiminde, sıra arası ve üzeri mesafelerini geniş tutarak, şaşırtma yapmadan fide yetiştirmenin daha ekonomik olduğunu ileri sürer. Hatta “tohumlar önce sık ekilmiş dahi olsalar, fideler büyürken seyreltilerek, bitkiler arasında istenen mesafeler oluşturulabilir ve aralarında rekabet yaratılmaz” derler (Bir önceki konuda anlatıldığı gibi). Şaşırtmayı savunan araştırıcılar, seyreltme sırasında kalan bitkilerde zedelenme meydana gelebilir. Seyreltilen fideler atılırsa, bu bir zarar demektir. Seyreltme sırasında çıkartılan fideler atılmaz, bunlar şaşırtmaya tabi tutulursa, bu bir kazançtır. Ama bu defa şaşırtılmış ve şaşırtılmamış iki ayrı bitki grubu ortaya çıkar. Şaşırtılmış fideler, tarlada şaşırtılmamışlara göre daha iyi sonuç verir. Zaten şaşırtma daha kaliteli ve pişkin fide elde etmek amacıyla yapılır. Şaşırtmada, bitkiler bulundukları yerden, kökleri topraksız sökülür, başka bir yere dikilir. Zaten şaşırtma kökleri topraksız sökülen bitkiler için geçerlidir. Eğer bir bitki kökleri topraklı olarak çıkartılıp, daha büyük bir yere (saksıya) aktarılıyorsa, bu işlem şaşırtma değil, bir yer değiştirme olayıdır ve şaşırtma ile karıştırılmaması gerekir.
Şaşırtma tür ve çeşitlere göre bir veya birkaç defa uygulanır. DILLINGEN (1956), domatesler üzerinde yaptığı denemelerde, en iyi sonucu 3 defa şaşırtılan fidelerden aldığını, ancak şaşırtma sayısı arttıkça işçilik giderlerinin de fazlalaştığını vurgulamaktadır. Bu bakımdan hiç şaşırtma yapmamaktansa, bir defa şaşırtma yapmak faydalı olur demektedir.
http://www.bahcesel.com/forumsel/gen...-ekme-tahtasi/