View Single Post
Eski 07-03-2009, 23:33   #1
pamukseram
Yeni Üye
 
Giriş Tarihi: 06-12-2008
Şehir: ankara
Mesajlar: 12
Sequoia sempervirens (kıyı, sahil sekoyası) Çoğaltım yöntemleri

Tohumdan üretim: Generatif (tohum) çoğaltma yöntemiyle çok miktarda, ucuz ve kolay fidan üretimi sağlanır. Bu çoğaltma yönteminde ona temel olan tohum hakkında bazı bilgileri dikkate almak gerekir. Tohumlar bizzat ağaçların kozalaklarından alınabildiği gibi, bu işin ticaretini yapan kuruluşlardan da satın alınabilir. sahil sekoyalarında tohumların kg fiyatı mamut ağaçlarına oranla daha ucuzdur bunun sebebi ise sahil sekoyalarının pasifik denizine yakın oluşudur.
Tohumun hasadı sırasında olduğu kadar bunu izleyen işlemlerde tohumun canlılığı bakımından önem taşır. Tohumların taze olması fide oluşumunu artırır.Çimlenme gücü en yüksek tohumlar bile hasat sonrası yapılan hatalı işlemlerle çimlenme güçlerini tamamen kaybedebilirler. Tohumlar saklama açısından kısa ömürlü, orta ömürlü ve uzun ömürlü tohumlar diye 3 gruba ayrılabilirler. Tohumları kısa ömürlü bitki türlerinde saklama birkaç hafta ile 1-2 yıl arasında değişir. Tohumlar saklandıktan sonra ekim işleminden önce iyi çimlenmeleri için bazı uygulamalardan geçirirler.sekoyalarda bu işlem tohumların katlanması şeklinde yapılır.
Bunun için ;
Kozalaklar sonbaharda toplanır, kurutulur. Elde edilen tohumlar soğuk depolarda
korunur. Tohumlar direkt olarak açık araziye atılabildiği gibi + 4 derecede iki ay
katlandıktan sonra da yastıklara ekilebilir. ya da tohumlar 24 saat suda ıslatılmalı ve 30 gün soğuk katlama yapılmalıdır. Katlamadan çıkan tohumlar direk ekim tavalarına alınmalıdır. Ekim yapılan tavaların üzeri çuvalla örtülü tutulmalıdır. Çimlenme olunca çuval kaldırılır.ilk sürgünlerin güneşten zarar görmemesi için gölgeleme yapılmalıdır.Tohumlar, ya soğuk veya sıcak seralar gibi kapalı yerlerde ya da fidanlıklarda açık alanlara ekilir. Fideler toprak yüzeyine çıkınca kültürel işlemler yapılır.Yeterli büyüklüğe ulaşan fideler kaplara alınır.

Çelikten üretim: Sekoyaların çelikleri çok kolay tuttuğu için sahil sekoyaları geniş ölçüde de çeliklerle üretilmektedir. En iyi çelikler , ağaçların en genç sürgünlerinden veya tabanlarındaki genç filizlerinden alınanlarıdır. sekoya için en uygun yeşil çelik alma zamanının Haziran ayının ortasından Temmuz ayının ortalarına kadar sert çelik aşma zamanı ise Mart ayının ortaları olduğu belirlenmiştir. Sekoyalarda en çok gövde çelikleri ile üretim yöntemi kullanılır.gövde çelikleri içerisinde yeşil çelikler odunsu çelikler ve odun çelikleri içerisinden yeşil çelikler daha çabuk ve kolay köklenirler. 20’şer cm boyunda kesilen çelikler 5 cm si toprağın içine girecek surete dikilir. En iyi dikmeler ise ,tezekli ve en aşağı iki defa şaşırılmış fidanlarla yapılır.

En çok köklenme gövdenin dibi etrafında olan dip sürgünlerinin uç çeliklerinde köklenme başarısı ikinci sırada (%55-62) yer almıştır. Yaşlı ağaçların dal çeliklerinin köklenmesi ise yetersiz olmuştur. Çeliklerde köklenmenin hızlı olması için çelikler köklenme yastıklarına dikilmeden önce köklenmeyi uyarıcı hormona batırılırlar Böylece köklenme daha kısa zamanda olduğu gibi köklü çelik sayısı da artar. Çelikler kök oluşturmaları için perlit veya temiz dişli kum bulunan yastıklara dikilir. Çeliklerin üzerine sisleme şeklinde su püskürterek nemli kalmaları sağlanır. Köklenen çelikler, küçük torbalara veya fincan saksılara aktarılarak gölgeli araştırma ortamlarına taşınırlar. Burada kültürel işlemler uygulanan bitkiler daha sonra süs bitkisi fidanı olarak büyütme yerlerine alınır ve yeterli gelişme ve form sağlandıktan sonra satışa sunulurlar.

A.Kenan EYÜBOĞLU, Hasret ATASOY, Vildane GERÇEK, Ayşegül ŞAHİN 1997
Hormon (%0.3 ıba konsantrasyonu ) köklenmeyi yaklaşık olarak %29 oranında artmıştır İki ölçek orman toprağı + bir ölçek perlit karışımı denenen diğer ortamlarından daha iyi sonuç vermiştir.


Doku kültürü ile üretim:
Sahil Sekoyasının, ıslah çalışmaları için uygun bir tür olduğu, ıslah çalışmaları ile verimli klonların uygulamaya aktarılabileceği de ifade edilmektedir.
Sahil Sekoyası dip sürgünlerinin uç çeliklerinde köklenme; % 93, iki yanındaki fidan dal çeliklerinin köklenmesi % 55-62 ancak yaşlı ağaçların dal çeliklerinin köklenmesi ise yetersiz olduğu saptanmakla birlikte, genelde tüm odunsu bitkilerdeki makro vejetatif üretimin sınırlı oluşu, uygun materyalin yeterli miktarda elde edilememesi üretimi kısıtlamaktadır. Doku kültüründe ise küçük ve az sayıdaki materyalle sınırsız üretim olanağı sağlanabilmektedir. Böylece bu türün üstün kalite ve kantiteye sahip fertlerini bir sonraki generasyona herhangi bir genetik kayıp olmadan aktarmak bölgemizde ve dünyadaki odun açığını kapatıcı katkı sağlamak için doku kültürü tekniğinin uygulanması yarar sağlayacaktır.
Orman ağaçlarında doku kültürünün önemli avantajı, kontrollü tozlaşma progamları ile elde edilen üstün nitelikli ve az miktardaki tohumlardan, bitki generasyonunun mümkün olması ve pek çok bitkinin elde edilebilmesidir. Selekte edilmiş bireylerin hızlı bir şekilde çoğaltılması ve hastalıklara karşı dayanıklı bireylerin elde edilebilmesi nedeniyle ideal olduğu düşünülmektedir .
Orman ağaçlarının, özellikle koniferlerin (kozalaklıların) doku kültürü ile üretilmesinde genel olarak embriyolar ve bundan elde edilen kotiledon ve epikotil gibi gençlik karakteristikleri taşıyan doku parçacıkları kullanılmaktadır. Bu çalışmada, ülkemizde ilk kez Sahil Sekoyası sürgün uçlarının in-vitro koşullarında gelişimini belirlemek için çeşitli denemeler gerçekleştirilmiştir.

pamukseram Çevrimdışı   Alıntı Yaparak Cevapla Başa Dön