Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi BalıkcıSerdar
Birkaç kirpi fotoğrafı da ben eklemeye çalışayım. hakikaten pek sevimli şeyler.
Peki bu hayvancıkların mikrop/virüs taşıma gibi bir durumları oluyor mu? Bileniniz var mı acaba?
|
Kirpilere ben de bayılıyorum, buralarda da o kadar çok ki. ÖZellikle sabaha karşı yazın ortalıkta pek çok oluyor.
Kirpilerin insanlarla içiçe olduğu yerlerde, kirpilerle bu kadar haşır-neşir olurken dikkat etmesi gereken bir hastalığı biliyorum. Kırım Kongo Kanamalı Ateşi hastalığının taşıyıcısı olmaları. Ve bu virus en çok kirpilerin kanında görülüyormuş. Bizim evlerin çevresinde çok oldukları için özellikle uyarılar yapılıyordu, hastalığın çok yaygın olduğu dönemlerde. Kirpiler hasta olmuyor sadece taşıyıcılar. Dikkatli olun.
Bir sabah güneş yeni doğarken yolculuğumuzun sonuna gelmiştik, Arkadakiler uyuyor. Bizim aşağı sokaklarda o alaca karanlıkta bir şeyin bir o yan bir bu yana koşuşturduğu görüp, arabayı durdurdum. Ne tarafa gideceği belli olmayan bir şey, bir kedi. Karar versin napacağına diye bekliyorum ama... Sonunda indim arabadan, hayvanın derdi nedir diye. Yanına gittiğim de ne göreyim, kocaman bir kirpi veee şapkalı bir kirpi. İnanın başında bir şapkası vardı, beyaz...
Hemen fotograf makinama koştum. Koşuşturup duruyorken bir fotografını çekebildim. Bizimkiler uyandı, uykuları da açıldı. Sanki Alice Harikalar Diyarındayız. İnanamıyorlar. SAnki ardından iskambil kağıtları da çıkagelecek.
Gariplik şu hayvancığın başındaki şapka başına oturmuş ve çıkarmaya çalışıyor. Boynuna kadar indi iyice.
Ben bilmediğim için ilk anda anlayamadım. Olay şu: Hamburgercilerde satılan tatlı turu bir içecek sanırım, ağzı kapaklı bardakımsı kaplara konuyormuş. Birileri yemiş sokağa atmış. Kirpicik de gelmiş biraz ucundan yalamaya başlamış tadını almış anlşılan. Biraz daha burnumu sokayım, azıcık daha derken o ortadaki pipet deliğinden iyice içeri sokmuş başını. Dikenleri geriye doğru yatık olduğundan bir daha da çıkamıyor, neredeyse boğulacak. Ne KKKA hastalığı ne virüs, onun öyle ölmesi kesin. Hemen şapkasından tutup havaya kaldırdım. O tepiniyor. Baya da ağır. Bu sayede yere düştü ve koşmayahatta kaçmaya başladı. Arkasından yetişebilene aşk olsun. O haliyle fotoğrafını çekmeye bile yetişemedim. Ugun açı değil, yok karanlık derken duvarın altından öbür tarafa geçivermişti.
Hastalanmış ölümü beklyenini, kedileri birbirine düşürenini, köpekleri deli edenini, 3-3 maç yapanlarını bile gördüm. Bir daha görmedim onu. Hala tatlı yiyormudur bilemem. Ama her aynı yol ayrımına geldiğimde hep bir şapkalı kirpi çıkacak yine karşıma gibi sanki "ah işte o şapkalı kirpi" deyiveriyorum, en azından kendi kendime inanmış gibi yapıveriyor, hafifçe de frene basıveriyorum ister istemez.
Fotoğrafları aktarmak isterdim ama formatlanmaya giden "bilgisaray"ımın içerisindelerdi. Kurtulurlarsa mutlaka ekleyeceğim.