Bir de yılbaşı anım var.
Eşimin görevi dolayısı ile Mardin'deyiz, yeni yıla üç aile birlikte girmek istedik, ben yaşça hepsinden büyüğüm, bana sordular ne pişirelim diye, yılbaşının değişmez yemeği Hindide karar kıldık.
Bir arkadaş hindiyi ben alırım eşim keser temizlerim dedi, benim eşim öyle hindi tavuk filan kesemez.
Herkes yapacağı yemeği paylaştı, hindiyi kesip temizleyecek olan arkadaşın evi geniş olduğu için onlarda toplanacağız.
Yılbaşı günü öğleden sonra evimde hazırladıklarımı da alıp arkadaş gittim, sağolsun eşi hindiyi kesmiş, arkadaş temizlemiş, gittiğimde cascavlak bir çiğ hindi beni bekliyordu.
Hemen işe koyulduk, hindiyi önce pişirip sonra fırına verelim dedim, tamam dediler.
Diğer her şey hazırlandı, masamız süslendi, akşam oldu, beyler geldi.
Saat 21:00 gibi özenle hazırlanmış masamıza oturduk, üç hanımın eli değmiş, masa mükemmel görünüyor.
Servisi sen yap dediler bana, hemen bıçağı aldım, nar gibi kızarmış hindiyide masanın üzerine aldım, herkesin gözü hindide.
Bıçağı daldırdım, adil bir paylaşım olması için parçalara böleceğim, ikinci parçayı keserken...o da ne... aman Allahım, bu ne?
Bir an durdum, sonra "bu iş burada zor olacak, ben bunu mutfakta parçalayıp getireyim" dedim, hindiyi kaptığım gibi doğru mutfağa gittim.
Ev sahibesi durumda bir olağanüstülük olduğunu anlamış olmalıki yanıma geldi, "ne oldu Adalet abla" derken hindinin içinde kalan yem dolu kursağı gördü, bir çığlıkta o attı.
Sakın sesini çıkarma dedim, yoksa güzel gecemiz berbat olacaktı.
Neticede adil bir şekilde uygun yerlerinden tabaklara servis yapıp masaya götürdük, kimse bir şey anlamadı
Saat00:03 gibi eve dönmek için dışarı çıktığımızda yılın ilk karıyla karşılaşmak süperdi, o geceyi asla unutamam.