|
Benim genç kızlığımda öyle veya böyle mutfak maceram pek yoktu.
Hem yaramazlığımdan hem de evde yemeği yapacak eleman bulunduğundan, evlenene kadar mutfağa hiç girmedim.
Evlendiğimde de yumurta nasıl kırılır onu bile bilmiyordum. Rahmetli annem acı acı düşünüyordu mutfakta neler yapacağımı.
Evliliğim ilk dört senesi, eşimin ailesiyle geçti de yemek yapmaktan kurtuldum.
Size anlatacağım hikâye, bir arkadaşımın yaptığı yaprak dolmasıyla ilgili.
Arkadaşım, gençliğinde başından geçen bir olay yüzünden bir müddet Rahmi Duman Kliniğinde tedavi görmüş. Daha sonrada bizim mahalledeki sevdiğimiz bir ağabeyimizle evlendi.
Evlerimiz yakın olduğundan, ve mahallemize gelin geldiğinden hemen kaynaştık.
Tedavisi esnasında kullandığı bazı iğneler için Dr.ablama geldiğinden ailece görüşür olduk.
Esasında çok iyi niyetli ve cana yakın bir kızdı. Bütün aile onu çok seviyorduk.
Bir gün, bizi akşam yemeğine davet etti.
Bütün gün hazırlık yapmış, etli yaprak dolması sarmış, çorba, pilav yapmış. Çok da uğraşmış.
Yoğurtlu yaprak dolmasını yerken, eşi birden bire elini dudaklarına götürdü, ve 10-15 cm boyunda ip gibi bir şeyi çıkarttı.
Kızcağız, kıpkırmızı oldu ve '' hay Allah ben hepsini çözdüm sanıyordum'' dedi.
Meğer, daha evvel hiç dolma filan yapmamış, bakmış ki yapraklar sarılı durmuyor, hepsini tek tek siyah iplikle bağlamış. Piştikten sonra da tek tek iplikleri çözmüş. Çözmüş ama bir tanesini atlamış.
|