|
Silivri'de oturduğumuz sitenin içinde her tarafta fıstıkçamı var.
Sabah denize inerken görüyordum, kadınlar ellerine poşet almışlar, çimlere basarak dolaşıyorlar ve birşeyler topluyorlar.
Anladım ki fıstık topluyorlar.
Bütün sitenin çimleri yenilenirken bu alanı da çimlendirdiler. Ben ne kadar burada çim olmaz, güneş yok dediysem de dinletemedim.
Tek tük çıkan çimler de fıstık çamlarından dökülen iğne yaprakların altında iyice öldüler.
Kenar sitelerden gelen kadınların da bunlara basa basa toplamaları iyice canımı sıkmaya başlamıştı.
Yönetimle irtibata geçtim, bu önlendi ama bu sefer de site ahalisi başladı.
Yakın bir komşuma gittiğimde, baktım yaz günü elektrikli radyatörü yakmış. Bu ne dedim, kozalakları açıyorum dedi.
Daha sonra da bizi beş çayına çağırdı, önce çay ikram etti, sonra elimize çekiç, taş tutturarak fıstıkları kırdırdı. Sohbet güzel olmasa tüyecektim ama, fıkralar çok güzeldi.
Hem güldük, hem fıstıkları kırdık. Kocaman bir kavanoz fıstığı oldu. (Bize 50 gr bile vermedi)
|