Küçücük bir tavşanım vardı. Doğumgünüm de hediye gelmişti. Bir kaç ay bakmıştım ve çok alışmıştım. Adı Kartopu idi. Hiç büyümüyordu. Sonradan öğrendim ki bunlar büyümesin diye iğne yapılıyormuş. Hep küçük kalıyorlarmış. O kadar akıllıydı ki. Sepeti pislenince sepetin kenarına resmen kuş gibi tüner, ordan aşağı inmezdi. Ta ki sepeti temizlenene kadar.
Annemin evi bahçelidir. Arada bir bahçeden minik fare bir fare ziyarete geliyor diye şu kartonlara filan sürülen yapışkanlardan almıştık. Bizimki de acıkınca sepetinden çıkmış evi dolaşmaya başlamış. Buzdolabının arkasında ki yapışkana yapışmış kalmış
Eve geldim aradım taradım yok. Neden sonra buzdolabının arkasına bakmak aklımıza geldi. Baktım ki Kartopu orada. Neyse aldım minişi bir güzel temizledim. Malesef yapışan tüyleri yapışkandan ayırmak zor olduğu için tüylerini biraz kesmek zorunda kaldım.
Aradan bir kaç gün geçti, bizimki kendine geldi. Etrafımızda oynuyor zıplıyor. Birgün annem ben yokken evi toparlıyayım deyip karton koliye koymuş Kartopunu ve bahçenin kenarına koymuş. Ama bizim yaramaz kutu ıslanınca dışarı çıkmak istemiş, hoplaya zıplaya kartonun kapağını açmış. Açmasıyla kedinin bunu kapması bir olmuş
Abimi bahçeden bahçeye kedinin peşinden yolladık kurtarsın diye ama malesef boğazından tuttuğu için ölmüştü
Uzun zaman tavşan sevemedim...
Şimdi Sayın Coyote'nin avatar resmini gördükçe hep o geliyor aklıma...