|
Bendeki pembe domates bu türden sanırım. Aroması yüksek, lezzetli, ince kabuklu, iri meyveli, nakliyeye dayanmayan, sırık, geçci, hastalıklara dayanıklı bir tür. Çiçekler katmerli. Ama en önemlisi suyu pek sevmiyor. Çiçeklenme aşmasında su vermeniz çiçek dökümüne, meyve aşamasında su vermeniz, meyvelerde çatlamaya sebep oluyor. Bu yüzden derine kök yaptığını sanıyorum fakat henüz sökmedim. Ektiğim yerde sulamama şansım yoktu. Tüm diğer sebzelerimle beraber dikmiştim. Onları sularken bunlar da arada sulanmak zorunda kalıyordu.
Bu türün budamasıda değişik. Onu kısaca anlatayım. Bizim alışa gelmiş olduğumuz domatesler çiçeklerini bir salkım olarak açar ve bunlar meyveye döner, biz koltuklarını budarız. Oysa bu cinsde ve brandywine cinsinde çiçek salkımları uzamaya devam ediyor ve yeni bir kol oluşturuyor. İşte diğer türlerin aksine bu çiçek salkımlarının uçlarının budanması gerekiyor. Ben bunu fark edene kadar bitkilerin formu epey bir bozuldu.
Önümüzdeki sezon başka bir yere dikeceğim ve sulamayacağım.
Selahattin, sana bu domatesin fidesinden vermiştim. Bilmiyorum ne yaptın, nasıl oldu.
|