|
Merhabalar!
Deprem konusunda söylenen ve yazılanları okuyunca bir anda yine 0 = 0 denklemini düşündüm bir an. İşin içinde insanların canları var kimsenin umrunda bile değil. 17 Ağustos 1999 tarihinde yaşananlardan hani ders alacaktık. Bir an önce şehirlerimizi sırayla sağlam zeminlere uydu kentler oluşturup taşıyacaktık. Herkes ahkam kesiyordu bunu hatırlıyorum. Halada kesiyorlar. Toplum diyorsunuz biliyorum, insanımız kaderine rağzı. Bize öyle öğretmeye devam ediyorlar. Elinden bir şey gelmezki senin diyorlar hala. Aslında çok şey geleceğini biliyoruz. Günlerce anlatıldı küçük önlemler nelerdi bunlar. Bir ara deprem çantası oluşturduk çoluk çocuk. İçine buskividen tutun el fenerine bir miktar paradan tutun düdüğe kadar her şeyi koyduk. Sonra unutuldu tüm bunlar. Hatta nalburlar eşyalar için harıl harıl tespit demiri satmadılarmı. Bu bir itiraf bende aldım ve inanın bu gün yarın bu gün yarın unuttuk bir köşede gitti. Ben unuttum diğerleri unutmamıştır umarım. Gündemi değiştirmek adına basın depremi kullanmadımı? Kullandı. Peki sonuç yine 0=0 dan öteye gitmedi. Bir yerlerde bir eksik var ya nerde? Toplum olarak bizler gerçekten uyuyormuyuz horluyormuyuz cevabını lutfen siz verin. Yer kabuğu canlı kardeşim canlı diyor bilim adamlarımız kimse inanmak istemiyor. Biz hala düzensiz çarpık önlemsiz yapılaşmaya devam ediyoruz. Daireleri alıp öte tarafa gidenide hiç görmedim bu yaşıma kadar ya neyse. Uzun lafın kısası çözümü yine bizler bulacağız başka çarede gözükmüyor.
Yaşadığım o ağzımda burnumda maskeli günleri hiç birimizin yaşamaması için küçücük önlemleri ne olur alalalım. Belki kendimiz ve çocuklarımızı hepimiz kurtarabiliriz. Ahlayıp vahlayarak hiç bir yere varılamayacağını biliyorum.
Saygıyla kalın.
|