Sayın Limon, eğer bahçe şehirleşmenin dışındaysa, yani yakınlarda ormanlık alan, bağ, bahçe varsa tarla farelerinden kurtulmak biraz zor.
Köpeğimiz tam bir fare düşmanı (mamasına geliyorlar, oda paylaşmayı sevmiyor; zaman zaman patisiyle öldürdüğü tarla farelerini buluyoruz).
Ayrıca bahçemizde yılan(lar) var. Onlarda tarla farelerinin bir kısmını yok ediyor. Bölgedeki yılanların zehirsiz olduğunu öğrenince onlara karşı tedbirde almadık.
Kediler ise hazıra kondukları (beslendikleri) için farelerin peşine düşmeye tenezzül etmiyorlar.
Verandada bulunan masanın üzerine çıkabildiklerini görünce ses dalgalarıyla fareleri kaçıran kutuları denedik. Arkadaşımızdan deneme amaçlı alıp, verandaya koyduk. Bir ay kadar çalışdırdık; biz rahatsız olduk, tarla fareleri olmadı. Bu kutular açık alanda işe yaramıyorlar. Çözümü masanın üzerine çıkmalarına yardımcı olabilecek ne varsa kaldırmakta bulduk. (Sandalyeleri masanın uzağında bırakıyorduk, masa örtülerinin sarkan kısımlarını kısalttım,
vb.)
Eve girmesi olasılığına karşı evde belirli yerlere Pelet adıyla satılan zehirli yemlerden koymaya başladım. Tane halinde olduğu için yenilip yenilmediğini anlayabiliyorum. Belli aralıklarla yemleri tazeliyorum. Şimdiye kadar eve giren tarla faresi olmadı. Geçici bir baraka yapmıştık; eşyalarımız karton kutularda duruyordu. Bizim olmadığımız bir dönem bir şekilde içeri girmiş, havlu, pantolon ve kazak kutularına girip, üç kutuda ne varsa delik deşik etmişti. Bu olaydan sonra evin içinde tarla faresine dayanamayacağımı anlayınca bu çözümü buldum. Bıraktığım sayıda yemi görünce endişe etmiyorum.
Şehirden kırsala ilk taşındığımızda ayakkabıların bulunduğu büyükçe bir kutuyu verandada bırakmıştım. Köpeğimizin mamasıda bu kutunun yanındaydı. Ayakkabı lazım olunca bantladığımız kutuyu açıp içinden lazım olanı aldık. Eve yerleşme, kalan birkaç işin yapılması derken, bir müddet ayakkabı kutusu dışarıda kaldı. Bu arada bende, eşimde tarla faresi isminde bir canlının varlığından bi haberiz. Sıra ayakkabıları yerleştirmeye gelince, (kutuyu olduğu gibi alıp, evin içindede yerleştirebilirdim) akıllılık edip kutuyu dışarıda açtım ve üste bulunan ilk torbaya elimi attım. Torbayı elime alıp fırlatmam neredeyse aynı anda oldu. Torba zaten delik deşik olmuştu. İçinde en son kış için aldığım süet yarım botlar vardı. Tarla fareleri botun tekine köpeğimizin mamasını taşıyıp, silme doldurmuşlar; diğerinede yuva yapmışlardı. Botun ağzından 2-3 tarla faresiyle bir an bakıştığımızı hatırlıyorum. Ben eşime avazım çıktığı kadar seslenirken yuva yapmış olan 5-6 tarla faresi çil yavrusu gibi dağıldı. Onlar mı, yoksa ben mi daha çok korktuk bilemiyorum...
Kışın kuşlar için bıraktığımız ekmek kırıntılarına geldiğini anlayınca tarla farelerini izleme olanağım oldu. Aslında çok sevimli hayvanlar. Teşke isimlerinde fare kelimesi geçmeseydi.
