Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi ErtanGM
Bende ipek böceğini okul yıllarında severek besledim . Resimlerini görünce çocukluğuma gittim bir an.. 5-6 tane olan ipek böceklerimin koza ördüklerini , kozayı delerek kelebek olup çıktıklarını , kelebeklerin yumurtalarını , belli bir süreç sonrasındada yavrularının büyümesini izlemek o yıllarda benim için güzel bir hobi olmuştu. İpek böceği yavrularım büyümeye başlayınca evdekiler tarafından ipek böceği yetiştirmecilikle ilgili bir yer aranıp tüm ipek böceklerim verildi . Gerçekten çok fazlaydılar ( yaklaşık 700 civarı ) . Fazla derin olmayan karton kutuların içindeydiler . Kutuların köşelerine koza örmüşlerdi . Kozayı örerken izlemek inanılmaz . Ağızlarından çıkardıkları madde havayla temas edince ipek haline geliyor . Bu kadar çoğalacaklarını hiç hesap etmemiştim . Bende artık dut yaprağı yetiştiremez olmuştum . (Yaprakları inanılmaz hızda bitiriyorlar . Yaprak damarları kalıyor sadece ) Etraftada yapraklı dut ağacı bırakmıyordum . Onları toplayıp birde buzdolabında muhafaza ediyordum . O zamanlarda ege bölgesinde oturuyorduk . Antalyada hiç ipek böceğine rastlamadım . 3 tanede civcivime horoz olana kadar baktım . Bizimkiler onlarıda verdiler birilerine . Köpeğimede 7 yıl baktım . Bu arada her türlü kafes kuşunada baktım . muhabbet , cennet papağanı , japon bülbülü , kanarya vs.. var . Geçen yaz tatile çıkmadan önce içinde çeşit çeşit balığın olduğu ama şimdi boş olan büyük bir akvaryumumda var . Bir kedim bile vardı taaki kardeşim onu balkondan aşağıya atana kadar...Ama birtek köpeğimi unutamıyorum .
|
Sn ErtanGM; mesajınızı okuyunca aklıma Sezen Aksu'nun "Bir Kedim Bile Yok" şarkısı geldi