2,5 yıl önce evlenip İstanbul' a yerleştim. O zamana kadar deniz kenarında bir evde güzel bir sahil kasabasında yaşadım. Pazardan aldığımız mis kokulu domatesler, maydonozlar, çıtır biber ve salatalar benim için hayranlık duyulacak güzellikteydi. Çok şanslıydım 27 yıl boyunca bu güzel sebze ve meyvelerle beslenebildiğim için. İstanbul' a geldiğim ilk sene oturduğum semtte pazar kuruluyordu ve marketlerden sebze meyve almıyorduk. Ne yazık ki daha sonra başka bir semte taşındık. Şimdi burada ki bütün pazarları kaldırdılar. Onun yerine büyük manav reyonları olan büyük
marketler açtılar. Oralardan aldığım domateslerde maydonozlarda alıştığım tatları bulamadım. Her maydonoz koklayışımda (çok severim ve her yemeğe koyarım nerdeyse) burnuma gelen anlamsız, kurak,şehir tozu kokan bu koku beni dürttü işte. 1,5 yıl önce bir kızım oldu ve artık ona kendi yetiştirdiğim sağlıklı sebzelerden yedirmek istiyorum. Şimdiki çocuklara ve ondan sonrakilere, meyve-sebzelerin eski gerçek tatlarını asla bilemeyecekleri için üzülüyorum. Eğer benim kadar sebze ve meyve düşükünü bir insansanız bütün kış tezgahların baş köşesinde duran hormonlu tüm ürünlere ve onları yetiştirip, nesillerin yok oluşunu elleriyle hazırlayanlara lanet okuyorsunuz. Anne olduktan sonra bu durum daha da hassasiyet kazanıyor galiba...İşte böyle...
Umarım bu konuyu doğru yere yazmışımdır. 