İKLİM
Elma ılıman, özelliklede soğuk ılıman iklim bitkisidir. Genellikle dünyada 30°-50°enlemlerde yetişmektedir. Türkiye’de Ege Bölgesi’nde 500metrede, Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin sıcak ve kurak yerlerindeki 800 metreden daha yukarı yerlerde yetişmektedir. Yüksek ışık yoğunluğu elmada çok iyi renk oluşumunu sağlar. Elma ağacı düşük sıcaklıkların olduğu sert kışlara dayanıklıdır. Kış dinlenmesi sırasında odun kısımları -40°C’ a, açmış çiçekler -2.2°C ile -2.3°C ve küçük meyveler ise -1.1°C ile -2.2°C’a dayanırlar. Elma kış dinlenmesine en çok gereksinim duyan meyve türüdür. Yapılan denemelerde elmaların soğuklama ihtiyacını karşılayabilmesi için + 7.2°C’nin altında çeşidine göre 2322-3648 saat kalması gerekmektedir. (Ortalama 100 gün ediyor ) 0°C!nin altında ise 1081-2094 saat soğuklamaya ihtiyacı vardır. yeterli soğuklama olmadığında ise çiçeklerin bir kısmı ölür, geriye kalan çiçeklerin açılması hem geç hem de düzensiz olur.Böylece geç açan çiçekler döllenme yetersizliği nedeni ile dökülür. Soğuklamasını ihtiyacını karşılayamamış elma ağaçlarında yaprak gözleri sürmez ve ağaç çıplak kalır. Elma yüksek yaz sıcağından da hoşlanmaz. Sıcaklık 40°Cyi aştığında büyüme durur daha yüksek sıcaklıklarda ise çeşitli zararlanmalar görülür.
TOPRAK
Elma genellikle bir çok toprak tipinde iyi yetişir Alt toprak, bitki kökleri hiçbir zaman su içinde kalmayacak ve köklerin yayılmasını kolaylaştıracak şekilde drene edilmelidir. Sert ve suyu drene etmeyen alt toprak yapısı ağacın büyümesini ve ömrünü olumsuz yönde etkiler. En iyisi alt toprağın çakıllı-tınlı olmasıdır. Toprak derinliği 2 metre veya daha fazla olmalıdır. ideali PH ı 6.0-6.5 olan içerisinde normal kireç ve yeteri kadarhumus ve nemi bulunan tınlı, tınlı-kumlu veya kumlu-tınlı geçirgen topraklardır.
SULAMA
Elma ağaçları saçak kök sistemine sahip olduklarından dolayı diğer birçok meyve türüne göre daha fazla su ister ve yüksek nemden hoşlanırlar. Elma ağaçları için en önemli sulama zamanı yazın yapılan sulamadır.
GÜBRELEME
Elmaya ilkbaharda azotlu gübre verildiğinde meyve kalitesi iyileştiği gibi dökülmede azalır. Fakat verilen azotlu gübrenin elmalar olgunlaşmadan evvel tükenmiş olması arzu edilir.
Elma ağaçları lüzumlu fosforu kuvvetli kökleri ile topraktan almak iktidarındadır. Fosfor ağacın büyümesine yarar. Elma ağaçlarında potas eksikliğinde evvela yapraklarda sararma başlar, sonra kahverengi olan yapraklar tamamıyla kuruyup ölür. Kurak senelerde potas eksikliği daha fazla zararlı olur. Potasyum ağaçların fotosentez, nişasta ve şeker yapmasında tesiri olan bir elemandır. Çiçek gözlerinin teşekkülünde rol oynadığı için dolayısıyla potasyum periyodisiteyi önler.
Alıntı:
http://www.bahce.biz