Meraklıdr

[Meraklıdr]

Geçen yıl tohum talep etmiştim, sıra geldi paylaşmaya
Geçen yılın kısa bir özetini de yapmak isterim.
Yeni dönemde ben de tohum paylaşan konuma geçebilmek için hevesle çalıştım. Tohumdan fide üretme kısmında oldukça da başarılı olduğumu düşünüyorum ancak kendi bahçem olmadığından fidelerimi kendim yetiştiremedim annemin ve kayınvalidemin bahçelerinde uzaktan takip edebildim ve bir iki fide de balkonda kendim baktım. Talep ettiğim 25 çeşit tohumun, gönderilememiş olan 3 ü hariç ( alacalı su kabağı, painted mountain mısır, selluka sarmaşık),
Ürettiklerimin bir özetini yapacak olursam ; Bulgar kırmızısı hariç hemen bütün domates tohumları fideye dönüştü diyebilirim, Buena mulata biber de çok nazlıydı 10 civarındaki tohumdan 4 fideyi zorla (tepesindeki tohum kabını bir türlü atamadığı için elimle açmak durumunda kaldım ) yetiştirebildim. 4 adet kudret narı tohumunun biri bile tohumdan çıkamadı. Kırmızı Malabar ıspanağı balkonda bile çok güzel oldu ancak balkonda yetişen bitkinin (yaprakları bahçedekine kıyasla daha küçük oldu) tohum kalitesi yeterli ise size danışarak uygunsa onu da paylaşmak isterim
Paylaşacağım tohumlar
1) Yemeklik kabak (incirli)
2) Gorkok (topan) acur ( sernur)
3) Pazı
4) Karalahana
5) Karadeniz mısırı (8-10 sıralı)

[Meraklıdr]

Tohumu sn İncirli'den talep etmiştim (kendisi de yerel tohum derneğinden edinmiş) geçen sene, sanırım kendisi hem sarı hem yeşil kabak tan paylaşmış olmalı, farklı bahçelerde her iki cinsten de yetişti, benim paylaşacağım sarı kabak
İstanbul büyükçekmecede, Nisan ayında diktiğim fide, hemen hiç bakımsız ve sulamasız (bahçeye gidemediğim için) yetişti ve ürün verdi. Temmuzda ürün vermeye başladı muhtemelen sulanabilmiş olsaydı kasıma kadar da verirdi (Trabzon'daki bahçedeki o şekilde vermiş). Herhangi ilaç yapılmadı, bu sene bahçeye herhangi gübre de atılmadı, önceki senelerde sadece yanmış hayvan gübresi kullanılan bir toprakta yetişti, bu sebeple oldukça dirençli ve verimli olduğunu düşünüyorum. Her tohum istisnasız fideye dönüşüyor.
En azından 10 kişiyle paylaşabilirim

[Meraklıdr]

Tohuumunu sn sernurdan alarak çanakkale küçükkuyuda verimle yetiştirdiğimiz ürün. Sn sernur yöresel adının gorkok olduğunu, izmir-urla bölgesinde 3 yıldır ekimini yaptığını ifade etmişti. Belkide benzer iklimde olduğundan oldukça verimliydi. Bahçeye bu yıl herhangi bir gübre atılmadı daha öncesinde de sadece yanmış hayvan gübresi kullanıldı. Yine sn sernurun ifade ettiği gibi taze hali salatalık gibi çıtır çıtır tüketiliyor, turşu içinde ideal, tazelerini yiyip az karta kaçanlarını turşu yaptık Ben mart ayında tohumların elime ulaşması ile balkonumda viyollere ektim ve nisan ayında bahçeye dikimini yaptık. Dallana dallana yaz boyunca ürün verdi. Güneşi çok sevdiği kesin bence diğer salatalık türleri gibi suyu da seviyor ama susuzluğa daha dayanıklı gibi. Fotoğrafta uzun köy salatalığı ve kirpi salatalıklarla beraber , düzgün yüzeyli açık renkli olanlar topan acur.

[Meraklıdr]

İstanbul Büyükçekmecedeki bahçemizde yıllardır kendi tohum verip ,ekilmese bile dökülüp çıkan , kendi devamlılığını kendisi sağlayan bir arkadaşımız . Tohumun menşeini bilmiyorum malesef ama sanırım bir 10 yıldır bahçede, sapları da yeşil olan cins. Doğal seleksiyonla yok olmadığı için tohumunun güçlü olduğunu tahmin ederim ama verimlilik kıyaslaması yapamayacağım. Herhangi bir ilaç uygulaması olmadığı gibi bu yıl herhangi bir gübreleme de yapılmadı (daha önceki senelerde de sadece yanmış hayvan gübresi kullanılmıştı). ilkbaharda topraktan çıkıyor, sık ise seryeklemesini yapıyoruz (sık olunca yaprakları küçük olduğu gibi ayrıca erken tohuma kalkıyorlar sanki ), yazın ve sonbaharda yapraklarını topluyoruz. Hiç fotoğrafım yok malesef, o dönemlerde tohumunu paylaşmayı planlamadığım için çekim yapmamışım
hiç çekim yapmamışım dedim bugün (28.10.19) bahçeye gidince tam da hikayenin başında dediğim gibi bahçenin her yerinden fışkırdıklarını gördüm
Henüz yavrular tabi.

[Meraklıdr]

Bu tohumun menşei Trabzon olmakla birlikte yine bir on yıldır büyükçekmecedeki bahçemizde varlığını sürdürmekte. Sanırım her mevsimde ekimi yapılabilen bir bitki, genel alışkanlık olarak sonbaharda atılan tohumları, hızla topraktan çıkar, lahanagillerin soğuğa dayanıklı olması sayesinde kışın zarar görmez, baharda serpilir ve yaprakları toplanmaya başlanır. Sümüklüböcek ve tırtıllarla paylaşılanlardan arta kalanlar tüketilir. Bizim bahçe küçük olduğundan sümüklüböcekleri (ki sanırım kendileri de trabzonlu olacak, en az bizim kadar seviyorlar karalahanayı) elle toplayıp , tırtıllı yaprakları kopararak idare ediyoruz, ama bu işi ticari olarak hele de doğal yolla yapmak isteyene kolaylıklar dilerim. Yazın da yaprak açmaya devam eder ama karadeniz iklimi gibi çok sulak bir yerde değil ise yaprakları çok kartlaştığından pek toplanmaz sonbahar ve kışın yine ürün alınır ve baharda çiçek açıp tohuma kalkar. Ama böyle olmak zorunda değil tabi , bu sene yazın tohumlar olgunlaşınca (temmuz ayında) denemek için viyollere ektim tohumları, sulayınca hemen birkaç güne çıktı , eylül başında bahçeye dikip düzenli sulama şansım olsa (bol su sever) idi şu anda karalahana sarması yiyor olabilirdik
Fotoğrafta baharda çiçeğe kalkan halleri pek güzel oluyor

[Meraklıdr]

Annemlerin tohumunu Trabzon daki komşularından alarak yine Trabzon'da yetiştirdiği caanım karadeniz ürünü. Geçen yıl sadece taze olarak yiyip biraz da tohumluk ayırmıştık, bu yıl yemelik dışında, mısır unu ve mısır çorbalığını da kendi ürünlerimizden yapmak kısmet oldu, tabii en başta buranın hakkı ayırıldı. Bahçede herhangi başka mısır cinsi olmadığından tohum saflığı sorunu olmayacaktır. Herhangi ilaç uygulaması yapılmadı, az miktarda yanmış büyük-küçükbaş hayvan gübresi kullanıldı. Trabzonda boyları gerçekten çok uzun oluyor bizimkiler 3- 4 m civarlarındaydı, çok sulak olmayan yerlerde muhtemelen bu kadar uzamaz. Üzerlerinde 1 - 2 - 3 meyve olabiliyor. Tabii ki su seviyor bulsa güneşe de hayır demez. Baharda direk toprağa ekilir , boyları bir karışı aşınca seyreklemesi yapılır ve fırsat buldukça devrilmesinler diye (uzun olduklarından yağmurda-rüzgarda yerlere serilme eğiliminde oluyorlar) dipleri doldurulur. Merveleri 8 sıralı ve düzensiz dizimlidir. Ağustosta yenir. Eylül sonunda kartlaşmaya başlarlar mısır unu ve çorbalığı için kurutmaya geçilir