[Todor]

Ben baska bir_sey sorucam. Konumuz asilama. Peki örnegin neden elmaya kayisi asiliyoruz, veya visneye kiraz asiliyoruz?

Elmaya kayısı aşılamıyoruz. Elmaya armut, ayva gibi türleri aşılıyoruz. Benzer türler birbiri ile uyum gösteriyor. Bunu da çekirdeklerinden anlıyoruz. Elma, armut, ayva, muşmula yumuşak çekirdekli meyveler, kayısı, badem, şeftali, erik, kiraz, vişne sert çekirdekli meyveler, grubuna girer. Gülü kuşburnuna, karpuzu kabağa aşılıyabiliyoruz.

Neden? Şu sebeple;

Bildiğiniz üzere her bitkinin kendine has özellikleri var. Kimi bitki derine kök yapar, kimi yüzelsel kök yapar, kimi çok su ister, kimi az su ister, büyüme şekilleri farklıdır, hastalıklara gösterdikleri dirençler farklıdır. Bahçe kurarken tür seçimine olduğu kadar anaç seçimine de dikkat edilmelidir.

Aşağıda http://www.bagomcasi.com sitesinden alıntıladığım asma anacı özellikleri size daha iyi fikir verecektir.

Rupestris du lot:
Yurdumuzda en çok kullanılan safkan anaçtır. Sürgünleri dik olarak büyüdüğünden bazı yörelerde dik çubuk veya zerdali çubuğu olarak da tanımlanır. Kökleri dik büyür ve derine gider. Bu özelliği nedeni ile kuraklığa dayanır ve derin olan çakıllı, meyilli kır-kır-taban topraklarda diğer anaçlardan iyi gelişir. Yerli üzüm çeşitlerinin çoğu ile iyi uyuşur. Kolay köklenir, aşı tutması iyidir. Köklü ve aşılı köklü fidan üretiminde verimi yüksektir. Kuvvetli bir anaç olduğundan nemli ve taban topraklarda silkmeye yol açar. Yüzlek ve nemli topraklarda iyi sonuç vermez. Verimliliği ortadır. Fazla dip sürgünü vermeye ve seyrek salkıma meyillidir. Aynı zamanda bulaşık soysuzlaşma gibi virüs hastalıklarına duyarlıdır.

Berlandieri x Rupestris melezleri:
Bu grubun anaçları kurağa çok, kirece orta derecede dayanıklıdırlar. Adaptasyonları iyidir. Rupestris melezleri olduklarından dik büyürler, kök yapıları kuvvetlidir. Bu grubun anaçlarından 99 R ve 110 R birbirine çok benzer. 110 R nemli topraklarda iyi geliştiği gibi kurağa da 99 R den daha dayanıklıdır. İkisi de kolay aşıya gelirler. Meyilli ve kır-taban, çakıllı topraklarda 99 R tercih edilmelidir. 110 nin köklenme ve aşı tutması 99 R den daha zayıftır.
Bu grubun anaçlarından Paulsen 1103 ve Paulsen 1045 de kuraklığa dayanıklıdır. P 1103 killi ve nemli topraklarda iyi geliştiği gibi tuzluluğa da dayanıklıdır. P 1045 ise kumlu, killi ve hafif kireçli topraklar için uygundur. Diğer bir Berlandieri x Rupestris melezi Ruggeri 140 tır. Bu anaç kurağa çok fazla dayanıklı olduğu gibi %70 toplam kirece dayanabilir. Verimlilik kapasitesi yüksektir. Bu özellikleri 41 B ye üstünlük gösterir. Kuvvetli bir anaç olduğundan sökülen bağların yenilenmesinde ve yorgun topraklara bağ tesisinde tercih edilir.

Vinifera x Berlandieri melezleri:
Bu grubun bilinen ve en yaygın anacı 41 B dir. Kirece dayanıklılığı % 60 a kadar çıkar. Kökleri kalın ve kuvvetlidir. Bu yüzden kurak ve sıcağa dayanıklıdır. Alt kısmı fazla nemli olmayan kireçli veya kireçsiz, derin veya yüzlek topraklarda iyi gelişir. Aşıları ilk yıllar zayıf gelişir. Yerli çeşitlerimizle uyuşması ve aşı tutması iyidir. Ancak köklenmesi zayıftır. Riparia x Rupestris 44-53 te Cardifolia kanı da vardır. Kurağa dayanıklıdır. Soğuk ve nemli yerlerde iyi sonuç vermez, kirece dayanıklı değildir. Mineralmadde noksanlıklarına duyarlıdır.

Şimdi bağcılık yapmak istiyorsanız, toprağınız kireçli, süzek olmayan, yamaç, mineral maddeler bakımından eksik ise, yukarıda belirtilmiş özellikleri göz önünde bulundurarak anaç seçimi yaparsınız.