Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi malina
|
Son kontrol çok önemlidir. Doktora tez dönemimde, tez hocamın angaryasından kurtulmak için mesai dışı çalışırdım. Laboratuvardan çıkışım 21:00-22:00'ı bulurdu. Bölümü terk etmeden önce, bütün laboratuvar kapılarının kapalı olduğundan emin olurduk. Aksi durumda, nöbetçi, laboratuvardaki cihazlardan birinin önemli bir parçasını "rehin" alırdı. Ertesi gün bölüm başkanıyla kavga ederdiniz.
Koridora çıktım, biyoteknoloji laboratuvarının kapısını açık olduğunu gördüm. Kapatmak için gittiğimde, bir arkadaşımın çalıştığını fark ettim. Laboratuvara girdim, "hayırdır, bu lab da bu saate kalınmazdı" dedim. Çok kötü dedi. PCR bantları çok iyi gözükmüyor, dedi ve PCR jellerinin izlemesini yapılan cihazı çalıştırdı.
Gerçekten de bandlar çok silikti ama bantları görüntülemek için kullanılan ultraviyole lambayı çalıştırmadığını fark ettim. "Ultraviyole lambayı açsan, daha net görünür" dedim. Lambayı çalıştıran düğmeye bastım. PCR bantları canlı bir şekilde ortaya çıktı. "Son ütücü" olmak önemlidir.
Son kontrolü, organizasyonda hiç çalışmamış biriyle yaparsanız hayat kurtarır.
Başka bir örnek vereyim. Yine doktora öğrenciliğim döneminde, akademisyen olan sınıf arkadaşım verdiği ekoloji dersinin sınavına denek olarak katılıp katılmayacağımı sordu. Kabul ettim. Sınav çoktan seçmeli sorulardan oluşmuştu. Çok yüksek bir puan aldım. Sorularda bir kaç tane hata buldum. Arkadaşım itiraz etti. Bir sorunun iki tane doğru yanıtı var, ya yanıtlardan birini değiştir, ya da her ikisini de doğru kabul et. Kabul etti. Sınıfa sınavı yaptı. Çoğu benden düşük not aldı. Sınıfa fırçayı çekti, "bu dersi hiç almamış biri sizden yüksek not alıyor, kendinizden utanmalısınız" dedi. Sınıf kendisini savundu "Ama hocam, denek doktora öğrencisi" dedi. Hoca'da "bir önceki sınav deneği sizin gibi lisans öğrencisiydi, üstelik de edebiyat fakültesi öğrencisiydi" hücumunu yaptı. Sınıftan çıktım. Koridorda, epeyce güldüğümü hatırlıyorum.