|
Anlattıklarınızı okudukça, yerleştiğimiz köy konusunda ne kadar şanslı olduğumuzu anlıyorum.
Komşularımız bizden çıkar sağlamayı bir tarafa bırakın, İstanbullular'a (bize kendi aralarında böyle diyorlar) nasıl faydalarının dokunacağının derdindeler.
Traktörüyle dağdan römork dolusu odun getiren ve bu iş için yarım gününü harcayan Mehmet Amca'ya mazot parası bile veremedik. Parayla aldığımız süt, tereyağı, peynirin, sonradan iki katını hediye getiriyorlar.
Maşallah diyelim.
Yörenizde de iyi insanlar vardır ama bu tip başlangıçlarda, uyanık geçineneler, üç kağıtçılar, arsızlar sizinle ilk temasa geçenler olur genelde.
En azından ben öyle olmasını diliyorum.
Heyecanla maceranızın devamını bekliyorum.
|